Kylfingur - 15.12.1986, Blaðsíða 12

12
KYLFINGUR
Opna belgíska
unglingameistaram ó tið
1986
Ferðin hófst laust eftir fimm að
morgni sunnudagsins 24. ágúst 1986
á Hótel Loftleiðum, þar sem fimm
grútsyfjaðir ungir kylfingar mættu,
tilbúnir í Belgíuferð. Allir voru þeir
á einu máli um, að þetta væri mjög
ókristilegur tími.
Þessir fimm kylfingar voru þeir
Björn Axelsson GA, Birgir Ágústs-
son GV, Björn Knútsson GK, Sig-
urður Sigurðarson og Gunnar
Snævar Sigurðsson báðir úr GR.
Við vorum valdir til fararinnar
ásamt Úlfari Jónssyni GK. Ég og
Úlfar vorum valdir af Golfsambandi
fslands til leiks í þjóðakeppninni, en
hinir 4 af .golfklúbbum sínum til
leiks í einstaklingskeppninni ein-
göngu (ég og Úlli lékum að sjálf-
sögðu einnig í einstaklingskeppn-
inni). Úlli átti að hitta okkur á
mánudagsmorgni, þar sem hann var
í Danmörku á Norðurlandamótinu.
Hannes Þorsteinsson var farar-
stjóri og liðsstjóri. Hann hafði verið
í vikufríi og átti að taka á móti okkur
á flugvelinum í Luxemburg.
Við tókum rútuna frá Hótel Loft-
leiðum til Keflavíkur og klukkan
tuttugu mínútur í sjö, stundvíslega,
lyfti hinn glæsti járnfugl, sem átti að
flytja okkur yfir Atlantshafið til
meginlands Evrópu, sér af íslenskri
grund.
Við lentum í Luxemburg kl. 12.10
að staðartíma, og þar beið Hannes
eftir okkur. Bílaleigubíllinn, sem var
minibus, fengum við fljótlega og
vorum við lagðir af stað áleiðist til
Brussel skömmu síðar.
Klukkan var rétt að verða 4, er við
renndum í hlaðið við golfvöllinn,
sem heitir Ravenstein. Klúbburinn
heitir því virðulega nafni „Royal
Golf Club de Belgique“, sem út-
leggst líklega: ,,Hinn konunglegi
golfklúbbur Belgíu“, á íslensku og
segir það mikið um, hvers konar
Frá Ravenstein í Belgíu.
klúbbur þetta er. Allt í kringum
hann, og raunar allt sem á svæðinu
er, er mun glæsilegra en við eigum
að venjast, og þvi fylgir að sjálf-
sögðu mikið snobb eins og reyndar í
flestum löndum hins stóra heims.
Sagan segir, að þegar konungur-
inn í Belgíu, einhvern tíma fyrir
mörgum áratugum síðan, fékk golf-
dellu lét hann hanna fyrir sig þennan
golfvöll og fékk síðan garðyrkju-
mann sinn til að planta trjám hingað
og þangað um völlinn. Greinilegt er,
að hann vissi sínu viti, því að öll
samsetning tjráa er hreint stórkost-
leg á að horfa. Svo virðist sem golf-
della renni í ættir í konungsfjöl-
skyldunni, því að núverandi kon-
ungur Belgíu er frambærilegur kylf-
ingur, svo ekki sé meira sagt. Hann
hefur nefnilega ekki nema einn í
forgjöf.
Við héldum hvorki vatni né vindi
yfir stórkostleik vallarins, en þó
tókst okkur einhvern veginn að
komast inn í klúbbhúsið þar sem vel
var tekið á móti okkur.
Við fengum leyfi til að spila gegn
því skilyrði, að við yrðum komnir
inn aftur kl. 7, en þá áttum við að
verða kynntir fyrir fjölskyldunum,
sem við áttum að gista hjá alla vik-
una. Viö lentum allir hjá ágætis-
fólki, sem allt var vel í efnum, eins
og gefur að skilja, þegar litið er á
það, að árgjaldið í þessum klúbbi er
hátt í hálfa milljón og fólkið, sem
búið var hjá, var að sjálfsögðu allt
meðlimir í klúbbnum.
Mánudaginn 25. ágúst var leikinn
æfingahringur. Úlli kom um morg-
uninn og rétt efitir hádegið var lagt
af stað út á völl. Úlli lék aðeins 9 hol-
ur vegna þreytu, og labbaði einungis
seinni 9 holurnar til mælinga, en við
hinir héldum ótrauðir áfram. Ekki
komu góð skor þennan dag, nema
hjá Bjössa Axels sem lék á 77 högg-
um.
Daginn eftir, eða þriðjudaginn
26. ágúst, hófst svo keppnin. Flestir
lékum við ágætlega, en áttum í erfið-
leikum við flatirnar, þannig að skor-
ið varð ekki gott þennan fyrsta dag.
Úlli lék best á 80 höggum, ég lék á
82, Siggi á 87, Biggi 89, Bjössi Axels