Kylfingur - 15.12.1986, Blaðsíða 28

28
KYLFINGUR
DÓMARAHORNIÐ
Nú er lokið enn einu golfsumrinu,
og fengu kylfingar að njóta ein-
stæðrar veðráttu til golfleiks. Undir-
ritaður hefur í nokkuð mörgum
undanförnum eintökum af blaði
þessu rætt um ýmsar golfreglur og
túlkun þeirra. Þó er einn kafli í golf-
reglubókinni, sem ekki væri minna
um vert, að kylfingar almennt
þekktu og færu eftir, en það eru
golfsiðirnir. Meginatriði golfsið-
anna snúast raunar um sjálfsagða
hluti í mannlegum samskiptum og
almenpri umgengni. Fjögur aðal-
atriðin rúmast í einni setningu: Leik-
mönnum ber að sýna varkárni, tillit-
semi gagnvart öðrum, láta sér annt
um völlinn og ganga vel um hann og
sýna ætíð góðan íjpróttaanda.
Flestir læra það fljótlega að halda
sig í hæfilegri fjarlægð, þegar aðrir
sveifla kylfunni og gæta þess að vera
ekki fyrir boltanum, sem ekki fer
alltaf beinustu leið þangað sem kylf-
ingurinn ætlar að slá hann. Mikil-
vægt er þó að gleyma ekki að hrópa
,,fore“, sem er alþjóðlegt viðvörun-
arhróp á golfvöllum, og allir kylf-
ingar skilja, þegar viðkomandi slær
bolta í átt til annarra leikmanna til
þess að vara þá við. Það getur alltaf
skeð, aðbolti leikmanns lendi i aðra
átt en hann ætlar sér, og þess vegna
er nauðsynlegt að muna eftir þessu
viðvörunarhrópi.
Allmikið er um það að kylfingar
gleymi tillitsemi hver við annan.
Sjaldnast er þar þó um ásetning að
ræða heldur oftast hugsunarleysi,
gleymsku eða athugunarleysi. í
þessu sambandi vil ég nefna nokkur
atriði, sem betur mættu fara. Þegar
leikmenn koma að flöt ber þeim að
fara með kerrur sínar og poka þeim
megin flatarinnar, sem styst er að
næsta teig, þannig að þegar þeir
hafa lokið við holuna geti þeir geng-
ið umsvifalaust stystu leið út af flöt-
inni á næsta teig, svo að leikmenn,
sem á eftir koma, geti leikið inn á
flötina þegar í stað. Þetta flýtir leik
og þótt ekki sparist nema 2 mín. við
hverja flöt eru það 36 mín., þegar
allar flatirnar hafa verið leiknar.
Einnig flýtir það mjög fyrir að
rherkja ekki stutt pútt heldur leika
áfram í holu, jafnvel þótt aðrir eigi
eftir að pútta lengri pútt. Slíkt er
leyfilegt og ráðlagt í flestum löndum
til þess að flýta leik. Ef þessi atriði
væru jafnan virt myndi það flýta 18
holu hring um Vi—1 klst.
Það atriði sem mest er syndgað
gegn er þó vafalaust að hleypa ekki
framúr. Skv. siðareglum er sá hópur
sem hefur heila holu auða fyrir
framan sig skyldugur til að hleypa
framúr þeim sem á eftir koma.
Flokkur með fjórum ber að hleypa
flokk með þremur og tveimur fram-
úr, og flokkur með þremur leik-
mönnum ber að hleypa flokk með
tveimur framúr, vegna þess að færri
leikmenn í flokki leika hraðar að
öllu jöfnu. Við leit ber að hleypa
fram úr þeim sem á efir koma, ef
boltinn finnst ekki svo til strax, og er
það atriði oft brotið. Vil ég minna
lesendur á að taka sig á i þessu efni
og muna að hleypa framúr, þegar
þeir byrja að leita að bolta sínum.
Það skapar meiri leikgleði hjá öll-
um. Öll þessi atriði, sem að ofan eru
nefnd, miða að því að flýta leik,
þannig að sem flestir geti leikið golf
á vellinum, því að þeim mun hægar
sem leikið er þeim mun færri komast
að.
Varðandi umgengni um völlinn
eru nokkur atriði, sem ég vil minna
á. Vonandi finnst enginn leikmaður,
sem slær upp torfu, án þess að taka
hana og leggja hana aftur í farið og
pressa hana niður með fætinum.
Svo annt ættu kylfingar að láta sér
um völlin sinn, og svo annt ættu þeir
að láta sér um árgjaldið sitt, að þeir
vilji ekki láta það fara í óþarfa við-
gerðir á vellinum vegna skemmda,
sem þeir orsaka sjálfir. Sama er að
segja um flatirnar. Gaffall er verk-
færi, sem notað er til að gera við
skemmdir á flötum af völdum niður-
komu bolta eða af öðrum ástæðum.
Það má e.t.v. segja, að flatir á ís-
landi séu oft það harðar, að lítil för
myndist eftir bolta, þegar hann dett-
ur niður á þær. En á völlum, sem
hafa vökvunarkerfi eða í bleytutíð,
er mikilvægt að muna eftir þessu
atriði. Sjálfsagt er að ganga beint að
bolta sínum á flötinni og laga strax
farið eftir niðurkomu hans. Lagaðu
gjarnan för, sem aðrir hafa gert og
gleymt að laga. Ef förin eru ekki lög-
uð deyr grasið, og flötin verður
flekkótt og ljót. Að sjálfsögðu laga
vallarstarfsmenn einnig för eftir nið-
urkomu bolta leikmanna, en það er
raunverulega ekki þeirra hlutverk,
og þeirra tími á að fara í annað. Það
er óþarfi að hafa menn á launum til
að laga flatirnar, ef við getum gert
það sjálf á meðan við leikum. Varð-
andi glompurnar tel ég, að flestir
gangi vel um þær, og jafna leikmenn
oftast sandinn eftir sig. Varðandi
teigana vil ég minna á, að það er
munaður að hafa grasteiga, munað-
ur, sem við íslendingar getum verið
stoltir af, á meðan margar aðrar
þjóðir hafa mottur á teigum, jafnvel
á keppnisvöllum. Teigarnir eru sá
hluti vallarins ásamt flötunum sem
mest mæðir á, þar sem allir leik-
menn ganga á teignum og flötinni og
slitna þessi svæði því mest. Sérstak-
lega er svæðið kringum holuna við-
kvæmt, og ber mönnum að hafa í
huga að ganga ekki nærri holunni að
óþörfu.
Góður íþróttaandi er íþróttinni og
iðkendum hennar til sóma. Einn lið-
ur í því er m.a. að kunna að stilla
skap sitt og láta ekki keppni og
spennu augnabliksins stjórna geðs-
munum sínum. Láttu ekki hugfall-
ast, þó að illa gangi. Mundu, að golf
er leikið skv. golfreglunum, og það
gildir bæði um þig og meðspilara
þína. Kurteislegar ábendingar um
golfreglur er ekki afskiptasemi held-
ur skylda hvers leikmanns gagnvart
hinum leikmönnunum í keppni.
Vertu þolinmóður við þá sem ekki
eru jafn góðir og þú, vertu glaður og
vingjarnlegur og réttlátur, þá mun
verða sóst eftir að leika með þér
golf.
Þorsteinn Sv. Stefánsson.