Kylfingur - 15.12.1986, Blaðsíða 30

30
KYLFINGUR
ÆVINTÝRI í U.S.A.
Mig langar til þess að deila með
ykkur örlitlu , ,ævintýri‘ ‘, sem ég var
þátttakandi í síðastliðið sumar.
Þannig er, að ég á góða vini í
Bandarikjunum, sem ég hef þekkt í
fjölmörg ár. Þetta er nokkuð stór
fjölskylda, og nokkrir innan hennar
leika golf og hafa gert það undanfar-
in 10—30 ár. Fyrir sex árum síðan
var ákveðið að halda fjölskyldumót
i golfi og reglur settar þar að lútandi.
Hefur gengið á ýmsu þau sex mót
sem haldin hafa verið, og bikarinn,
sem keppt er um, komist í hendur
flestra keppenda.
Þar sem þessir vinir mínir höfðu
heyrt, að ég væri byrjaður að leika
golf fékk ég boðskort um mitt sumar
að mæta í fjölskyldugolfmótið
„The Eagle Trophy“, laugardaginn
30. ágúst og teigtíminn ákveðinn kl.
11:00. Fyrst í stað hugsaði ég ekki
mikið um þetta og þótti nokkuð
fjarlægt að fara alla leið til Ohio í
Bandaríkjunum fyrir eitt golfmót.
Bæði hugsaði ég um kostnaðinn og
einnig um það, að ég sem golfleikari
hefði ekkert að gera þarna með mina
36 í forgjöf. Loks ákvað ég að láta til
skarar skríða og vera í u.þ.b. viku
tíma. Þegar ég staðfesti þátttöku
mína i þetta fjölskyldumót var mér
sagt, að ýmislegt annað væri á döf-
inni, og ég yrði því að koma til
Bandarikjanna í síðasta lagi þ. 20.
ágúst.
Morguninn eftir að ég kom út
mætti ég út á völl með félögum mín-
um og er þá kynntur fyrir meðspilur-
um, en þar á meðal var Ron Ziegler,
sem sumir muna e.t.v. eftir, en hann
var blaðafulltrúi Nixons Banda-
ríkjaforseta. Þar er mér sagt, að
næsta dag, þ. 22. ágúst, er okkur
boðið að leika á Firestone vellinum
í Akron, Ohio, um leið og World
Series of Golf keppnin fer þar fram.
Eins og mörgum golfáhugamönnum
er kunnugt er Firestone tveir átján
holu vellir. Aðalkeppnin fór fram á
norðurvellinum, en gestir spiluðu á
suðurvellinum. (Haft er fyrir satt,
Kristinn Guðjónsson með verðlaunapútterinn
fyrir framan skortöfluna á World Series of
Golf.
að atvinnumennirnir vilji ekki leika
suðurvöllinn því þeir telja hann of
erfiðan). Á meðan á World Series of
Golf keppninni stendur er stórfyrir-
tækjum boðið að senda gesti sína að
leika og komast þannig í náin tengsl
við völlinn, keppnina og e.t.v. ein-
hverja af hinum frægu keppendum.
Frá fyrirtækjunum voru hundr-
uðir manna komnir, en fæstir þeirra
höfðu spilað völlinn fyrr, þar sem
hringurinn kostar S 70,- á virkum
degi. í hópnum, sem ég var í, voru 12
manns í boði Ohio Bell símafyrir-
tækisins, og með okkur var einnig
fyrrnefndur Ron Ziegler, sem er
prýðis golfleikari með 13 í forgjöf.
Það var ævintýri líkast að vera
staddur á þessum frábæra velli.
Veðrið var stórkostlegt, 30°C, heið-
skýrt og glampandi sól. Ég hef aldrei
séð eins gras og þarna er. Teigarnir
voru svo fallegir, svo snöggklipptir
og svo sléttir, að þeir tóku okkar
flötum langt fram. Við tókum eftir
því, að fata með sandi fylgdi hverj-
um golfbíl. Héldum við fyrst í stað,
að þetta væri öskubakki eða fyrir
sígarettustubba, svo þeim væri ekki
hent á brautirnar. Síðar koma í ljós
að dreifa átti sandinum í sár í gras-
inu eftir högg!
Byrjunin hjá okkur var ekki
slæm. Einn í okkar hópi var svo
brattur að fara fyrstu holuna — par
4 — á ,,birdy“. Grasið á brautunum
var einnig ólíkt því sem maður á að
venjast. Það var eins og gisinn mosi
Greinarhöfundur með tveimur úr fjölskyldunm.