Alþýðublaðið - 28.08.1923, Blaðsíða 4

athusrunar.
Til að fyrirbyggja það, að aðflutt og þvælt kjöt sé selt sem
kjöt frá oss, höfum vér samið svo um við dýcalækninn í Reykjavík,
að hann hér eítir stimpli alt það kjöt, er vér ætium til sölu í bæ-
inu, með vörumerki télagsins, sem er:
(með rauðum lit).
Framvegis varður því þessi stitnpill sönnun þess, aö lijöt
þeð, sem Siasm er á, sé heilasæmt og gott og
at ié, sem ©iátrað er í húsum iélagsins í
Reykjavík.
Gætið þess því hér eftir, að þetta merki sé á kjöti því, er
þér kaupið, þá er vissa fyrir, að það er vei með farið og óþvæit,
og mun þið — auk annára kosta — reynast bezta tryggiogin fyrir
því, áð saltkjötið heppaist vel.
Virðingariylst.
Siátorfélag Suðurlands.
Samkvæmt samningi við Sláturlélag Suðurlands i Reykjavík
muu ég — og enginn annar — framvegis stimpla kjöt af fé því,
sem félagið slátrar hér í Reykjavík, með vörumerki félagsins, og
táknar þá stimpilliun það tvent, að kjötið sé heilnæo^t og gott, og
að það sé Reykjavíkur-slátrað.
Rpykjavík, 20. ágúst 1923.
Magnús Einarson.
ráða öllu. Svo dirfast þessir inern
að tala um >meaningárvefðmæti
mannkynssögunnar.c (Frh.)
B. J. S. 0.
(Framhald frá 1, síðu.)
Landáverzhsniji mun iiú
standa hetur fjáriiagslega lieid-
ur en nokkað annað Fytrlrtæki
inuanlands. Er því sýnt. hér
svart á hvítu, hvernig þ.ióðnýtt
fyrirtæki gerir ekki að eins alþjöð
gagn með viðskiff.um sínum,
heldar viunur eiiniSg npp veltu-
fé f'yrir þjéðina.
Héðinn Valdiniarsson
Hata kosninpr
nokkra þjðinga?
Nýlega átti ég tai við greind-
an mann norðan af laodi, sem
hafði dvalið hér í borginni síðan
um þingtímabycjun í vetur.
Maður þessi hafði dvalið hér
sér til heilsubótar, en alt af h ■ ít
fótavist og því haft góðan tíma
tii þéssi að fylgjast með á þing-
pöllunum, því sem fram fór uíðri
í þingsöíunum. Sagði h?.nn, að
mikið hefði hann verið hissa á
því að sjá, hvernig þingmenn
oft á tíðura greiddu atkvæði al-
veg þvert ofan í það, sem áreið-
anlega var vifjt kjóser.danna, af
því að þeir vissu, < að þeir áttu
engan reikningskap að standa
kjósendunum. En hann kallaði
það engan reikningsskap, þar
sem kosningar færu ekki, íram
nema íjórða hvert ár, og þá
væru ailar syndir þingmannanna
gleymdar, enda kæmust fæ>tir
þeirra nokkru sinni til eyrna
kjósenda. Komst hann því að
þeirri niðurstöðu, að kosningarn-
ar voru alveg óþarfar, því að
kjósendur úti um land ættu eng-
an kost á að dæma framkomu
þiugmánna, svo það mætti eins
hafa þá æfilangt. Sem dæmi upp
á þetta tók hann framkomu
Stefáns í Fagraskógi í fátækra-
lagamálinu. E>ar voru, eins og
kunnugt er, tiiiögur frá fulltrúa
Alþýðuflokkdns Jóni Baldvins-
syni um að iáta þá óhæfu faila I
úr fátækralögurmm, að menn,
sem heíðu orðið að fá sveitar-
styrk vegna ómegðar, veikinda
eða atvinnuU'ysis, fengju ekki
eins fyrir því að halda kosning-
anétti sínum, því að allir sann-
gjarnir rnenn vita, að það er
óhæfa að svifta menn einum
helgasta réttinum, sem er at-
kvæðisrétturinn, fyrir það, að
menu hafi ómegð, fyrir veikindi
eða atvinr uieysi. Benti maður-
inn é, að Stefán í Fagraskógi
hefði varið einn af þeim, sem
greiddu atkvæði móti þessum
sjálfsögðu mannúðarkröfum, en
vafalaust mundi verkalýðurinn á
Bíil fer austur að Garðsauka
Miðvikudaginn 29. kl. roárdegis,
stoppar 1 d?g, 2 sæti laus B. S. H.
Sími 78 0« 929.
Siglufirði gefa Stefáni í Fagra-
skógi atkvæði sitt við næstu
kosningar, nú eins og fyrr, eins
og ekkert hefði í skorist.
Vitanlega eru það öfgar, að
kosningarnar hafi enga þýðingn*
en því miður er mikið til í því,
sem maðurinn hélt fram, að kjós-
endur úti um land hafa ekki
tækitæri tii þess að vita eins
mikið um, ’nvað þiogmennirnir
hafast nð, eins og vera skyldi.
Gísli P. Vilhjálmsson,
Rltstjóri og ábyrgðarmaður: HaSSbjörn HaJMórason,
Pr;i:3{sKiið|B Haiigrira* Benaáikti'.scnar, B«rgi?tað3stirsat*_.i?í