Barnablaðið - 01.05.1954, Blaðsíða 7

taka barn í lieimili sitt, mundi
sennilega vilja, að það væri vel
frískt, og bæri ekkert merki eftir
lömun. Lísa skildi þetta allt, en
hún hélt sanrt áfram að biðja.
Dag nokkurn kom aftur fólk
í heimsókn. Eitthvert kvenfélag,
sögðu telpurnar. Þeim líkaði nú
ekki senr bezt svona himsóknir,
þótt að þær fengju karamellur. En
alltaf báru þessar konur upp svo
leiðinlegar spurningar, lrvort það
væri ganran að vera á barnaheimil-
inu og lrvort það væri ganran að
ganga í skólann. Alltaf það sanra.
Lísa kærði sig ekkert unr lreinr-
sóknirnar. Hútr sat bara trreð brúð-
una sína í einhverju lrorninu og
saumaði nýjan kjól handa lrenni.
Allt í einu stóð ein af konununr,
sem voru í heimsókrr fyrir framan
lrana. Hún spurði:
— Átt þú lrka mömnru?
— Já, kom það eins og byssuskot.
— Hvar býr lrún?
— Það veit ég ekki. Ég fæ bráð-
unr góða mömmu.
Konan brosti og lrélt síðan á-
fram. Err síðar spurði lrútr náið
urrr Lísu, og systir Elsa sagði þá
sögu lrerrrrar. Húrr lrélt áfranr etr
gat ekki lrætt að hugsa unr Lísu.
Hugsa sér, ef Lísa gæti orðið fóst-
urdóttir systur hetrnar. Hútr senr
r ar svo einmana síðan nraður hentr-
ar féll í stríðinu og sonur þeirra
slasaðist. Err nrurrdi lrútr vilja Lístt
litlu, barrrið rrreð skenrmda fótinn.
Það leið ört að skemmtun, setn
átti að lralda fyrir börnin. Allt var
unun og gleði á barnaheimilinu.
Lísa litla var líka glöð eins og hin
börnin. Ekki Irafði hún hugmynd
um að lrjartans óskir lrennar og
vonir va?ru í þann veginn að upp-
fyllast.
Dag einn korn pósturinn nreð
stórt bréf með utanáskriftinni: Til
Lísu Persson. Og í bréfinu stóð
reyndar þetta: Kæra lása! F.g hef
oft beðið Guð að gefa mér litla
stúlku, err lringað til lref ég enga
fengið. Nú lrefur trrér rerið sagt
frá þér, að þú hafir beðið Guð að
gefa þér rrrönrmu. Nú latrgar rrrig
til að verða rrratrrtrra þín, og vona,
að þú viljir verða stúlkan rrrín. Ég
kerrr til að sjá þig seinni partinn í
dag. Hjartans kveðjur frá mömnrtr
þinni.
Þá stökk Lísa á fætrrr og klapp-
aði saman lófunum.
— Systir Elsa, systir Elsa, nú
kenrur lrún. Ég vissi þetta líka.
Blessaður Jesús minn gefur nrér
rrrönrmu. Hútr ætlar að konra í
dag. Ó, lrvað ég er hamingjusönr
— ltvað ég get verið hamingjusöm.
Kœra Barnablaö!
Ég er að hugsa um að skrifa þér fáeinar
línur og senda með þeim kr. 10,00, fyrir þetta
ár. Ég þakka þér kærlega fyrir allar sögurn-
ar, ég hlakka alltaf til, þegar hlaðið kemur.
Ég fer nú að hætta að sinni. Fyrirgefðu hvað
það er illa skrifað. Svo ætla ég að biðja þic
að birta eftirfarandi:
Undirrituð óskar eftir bréfaviðskiptum við
stúlkti 10—12 ára. Vertu svo bless.
Gu'öríður Inga Elíasdóltir.
Xýjabœ. MeSallundi.
BARNABLABIÐ 23