Barnablaðið - 01.09.1954, Blaðsíða 8

ruggustóllinn, sem var bezti hvílu-
staður gömlu konunnar síðustu ár-
in, þegar lasleikinn og verkurinn
var mikill. Og hér er gamli sófinn,
þar sem gamli maðurinn hvíldi sig
og hvíldarstundirnar urðu æ lengri
með degi hverjum, eftir því sem
hinir þjáðu limir stirðnuðu meir
og meir.
í einum kassa liggja veiðarfæri.
Ef til vill var það færið, sem hann
veiddi risagedduna úr Tröllavatn-
inu með, geddan, sem ætlaði að
draga hann út í vatnið.
Óðara en hægt er að hugsa um
allt þetta, hefur uppboðshaldarinn
boðið allt upp. Þó ekki allt. Við
húsvegginn stendur ónýtur pappa-
kassi með gömlum blöðum í. Hinn
níræði öldungur, Pétur Jóhann,
stendur og athugar innihald kass-
ans og segir:
— Þetta er ekki þess vert að
selja. Jú bíðið við, hér er bók.
Hann tók hana og blaðaði svolítið
í henni: Biblía er það, já. Ég á
eina slíka heima uppi á lofti.
— Gefðu mér hana! kallar upp-
boðshaldarinn. Hvað fæ ég fyrir
hana?
— Tuttugu og fimm aurar, byð-
ur einn hlæjandi og allir hlæja
með.
— Tuttugu og fimm aurar er
boðið. Fimmtíu aurar er næsta
boð. Vill enginn bjóða meir? Það
er hljótt augnablik, en svo segir
einhver hæðnisorð um Biblíuna og
trúaða fólkið. Aftur hlær fólkið.
— Ekki vissi ég, að skóarinn læsi
Biblíuna, segir einhver.
— Fimm krónur, kallar þá allt í
einu einhver.
Augu allra snerust í áttina til
þess sem bauð. Það var hún Móna
litla, sem hafði boðið fimm
krónur.
— Þú ert of lítil til að bjóða á
uppboði og svo hefur þú enga pen-
inga til að borga með.
Mamma hennar Mónu litlu var
fátæk kona, sem vann fyrir sér hjá
fólkinu í umhverfinu.
— Ég á fimm krónur, sagði
Móna með tár í augum, ég átti þær
í sparibauknum mínum og mamma
mín lofaði mér að taka þær og fara
hingað og kaupa Biblíu gamla
skósmiðsins.
— Vissir þú, að hann átti Biblíu?
— Já, sagði Móna, hann bað mig
oft að lesa fyrir sig síðustu vikurn-
ar, því hann sá svo illa og hafði
enga krafta til að lesa sjálfur. Ég
las um borg, sem hann sagðist ætla
að fara til, og þar er hann nú.
— Komdu þá með peningana,
svo er hún þín. En mér finnst að
þú hefðir getað notað þá til annars,
sagði uppboðshaldarinn og kastaði
Biblíunni hlæjandi til hennar.
Það varð hljótt á meðal fólksins.
Sumum fannst uppboðshaldarinn
hefði getað talað hlýlegar til stúlk-
unnar og öldungurinn Pétur Jó-
hann sagði:
— Hvað ætlar þú að gera með
Biblíuna?
56 BARNABLAÖIÐ