Barnablaðið - 01.06.1963, Blaðsíða 5
hjálpa móður sinni með svo margt,
þá fengu þau lítinn tíma til að
glíma við óttann og kvíðann, sem
hafði gripið þau. Og nú kom
vagninn akandi með konuna og
barnið heim að húsinu.
Jakob og kona hans, ásamt börn-
unum stóðu úti og tóku á móti
þeim, og buðu þau velkomin.
Kona malarans fékk nú góða að-
hlynningu, bæði fyrir líkama og
sál, í þessu fátæklega verkamanns-
heimili, og hún komst nú að raun
um að mitt í allri fátækt sinni voru
þau miklu ríkari en hún, og hún
lærði nú einnig að þekkja og meta
það rétt, hjá þessum hjónum, sem
hún áður hafði fyrirlitið, og hjá
þeim bjó hún, þar til húsið henn-
ar hafði verið byggt upp aftur og
heilsa hennar orðin góð.
Og frásögnin um það, hvemig
bænir íitlu barnanna höfðu bjarg-
að húsinu þeirra, þegar njerri all-
ur bærinn brann til ösku, það
hafði mikil og varanleg áhrif á
hjarta þessarar konu og samfélag
hennar við Drottin. — Malara-
konan lærði það hér af, að það er
ekki gagnslaust né þýðingarlaust
að biðja til Guðs þegar vanda ber
að höndum, og lofa og vegsama
hans heilaga nafn. Og þegar burt-
farardagurinn kom og hún hafði
lokið veru sinni á hinu kærleiks-
ríka heimili Jakobs-hjónanna, gat
hún sagt við þau, eins og Rut sagði
við Naómi tengdamóður sína:
„Þitt fólk skal vera mitt fólk,
og þinn Guð Skal vera minn Guð.“
Rut. 1, 16.
Or Kirkeklokken.
BARNABLABIÐ 45