Barnablaðið - 01.09.1963, Blaðsíða 6

kinnarnar og litli líkaminn titr-
aði af grátekka.
Að nokkrum tíma liðnum fór
hún að segja frá líðan sinni. For-
eldrar hennar mundu brátt flytja
og þau voru að hugsa um að koma
henni fyrir á barnaheimili. Og
engan átti hún að, sem þætti vænt
um hana. Faðir hennar var
drykkjumaður og í heimilinu var
stöðugt ósamlyndi.
— Hvað sem foreldrarnir segja,
þá verður nú Kristín litla að fara
í bað og klæðast hreinum fötum,
sagði mamma Evu.
Evu varð hlýtt um hjartaræturn-
ar, þegar hún fór að baða Krist-
ínu. Hún hafði alltaf þráð að eiga
litla systur, og nú annaðist hún um
Kristínu litlu og fékk henni ilm-
andi sápu og bezta baðsaltið.
—■ Nú líður þér vei, Eva, sagði
mamma, þegar hún kom með hrein
handklæði inn í baðherbergið.
— Að hugsa sér, ef Kristín væri
systir mín, svaraði Eva eins og í
draumi. Ég er bráðum 12 ára og
Kristín sex, það er alveg mátuleg-
ur mismunur á aldri systkina.
— Vertu róleg, Eva litla!
Kristín litla á að verða hrein og
vel klædd, enda þótt það kunni
að kosta okkur óþægindi. Það eru
til gömul föt af þér, sem munu
vera mátuleg á hana.
Fötin sem Eva var vaxin upp úr
fóru Kristínu vel og hún umbreytt-
ist algerlega. Hrein og vel klædd
stóð hún frammi fyrir mæðgunum.
— Fötin skapa manninn, sagði
mamma Evu. Þetta var hún vön
að segja þegar einhver klæddist
fallegum fötum.
Dagurinn leið að kvöldi. Kristín
litla var kyrr hjá mæðgunum.
Hvorugt foreldranna var enn kom-
ið heim. Sjálf hafði hún lykil að
heimilinu, sem hún bar í snúru
um hálsinn, en mamma Evu leyfði
henni ekki að fara. Þegar klukkan
var átta var kveikt uppi hjá
Kristínu. Hans, pabbi Evu fór
upp til að tala við foreldra
Kristínar. Það leið þó nokkur
tími þar tii hann kom aftur. Hann
var þá í svo mikilli geðshræringu,
að hann kom lengi vel ekki upp
nokkru orði. Að lokum sagði
hann frá því, að það væri margt
drukkið fólk saman komið í heim-
ili Kristínar. Þau höfðu skammað
hann og hótað honum lögreglunni
ef hann kæmi ekki með Kristínu.
— Við höfum komið okkur í
mikinn vanda sagði mamma Evu.
Ég skal færa þetta í lag, sagði
pabbi Evu hughreystandi.
Næstu nótt svaf Kristín hjá Evu.
Annað kom ekki til mála. Og
báðar telpurnar voru ánægðar.
Kristín vildi ekki sofa ein í dag-
stofunni og það var ekki hægt að
hafa rúm Evu þar. Þarna láu nú
litlu stúlkurnar og töluðu saman.
Eva sagði frá sunnudagaskólanum
og hvað maður fengi að læra þar.
Hún talaði um Jesúm og hvernig
hann hefði verið í heiminn bor-
inn. Kristín hafði aldrei heyrt um
66 BARNABLAÐIÐ