Barnablaðið - 01.12.1963, Blaðsíða 5
eru jólagjafirnar. Það er að segja
sá siður, að við gefum hvert öðru
jólagjafir. Að vísu eru jólagjafirn-
ar nú á dögum fullkomnari, fleiri
og umfangsmeiri, en ég er ekki
viss um að börnin í dag séu svo
mikið glaðari þrátt fyrir þessa
breytingu. Ég hef heyrt sagt
að jólin eins og við þekkjum þau
í dag, séu komin úr sínum rétta
farvegi, þau séu orðin að verzlun-
arhátíð í stað þess að vera fæðing-
arhátíð Frelsarans. Ég legg það í
ykkar vald að dæma um hvort
þetta sé þannig í raun og veru.
Eitt er þó alveg víst, að við meg-
um aldrei gleyma tilgangi jól-
anna. Minnumst þess, að jólin eru
haldin í minningu um þá dýrmæt-
ustu og mestu gjöf, sem nokkru
sinni hefur verið gefin. Jólin eiga
að minna okkur á, að Guð gaf
oss sinn son, Jesúm Krist, að
frelsara, vini og leiðtoga lífs okk-
ar. Minnumst orðanna sem engill-
inn sagði forðum við hirðana á
Betlehemsvöllum: „Verið óhrædd-
ir, því sjá, ég boða yður mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum
lýðnum, því að yður er í dag
frelsari fæddur.“ — Guð hefur gef-
ið okkur öllum gjöf, hverjum ein-
asta manni, hverju einasta barni,
enginn er undanskilinn. Við skul-
um minnast orða engilsins sem
flutti boðskapinn frá himni. Ver-
um óhrædd, tökum á móti og
þökkum fyrir Guðs óumræðilegu
gjöf, sem er Jesús Kristur, þinn og
minn frelsari.
Gleðileg Jól! L. P.
BARNABLAÐIB 85