Barnablaðið - 01.06.1980, Blaðsíða 2

Ár trésins
og börnin
Fátt gleður augað meira en gróður, blóm og
trjávöxtur. Drottinn allsherjar skapari alls, hefir
útbúið Flóru sína, með margbreytileik og fjöl-
breytni, sem orð nást varla yfir.
ísland okkar góða land er fátækt af gróðri og
skógum miðað við önnur suðlægari lönd. Oft er
vitnað til sögunnar, að landið hafi verið skógi-
vaxið frá fjöru til fjalls, þegar forfeður okkar
námu það. Staðreynd er sú að dæmin sanna,
að skógur, tré og runnar geta við góð skilyrði
náð ótrúlegum vexti til yndisauka og prýði víða
um þetta land. Þeir sem koma í Hallormsstað,
Vaglaskóg og jafnvel i kaupstað eins og Akur-
eyri, hrífast yfir að þetta skuli vera ísland.
Geta börn nokkuð gert í þvi að klæða okkar
land jurtum og trjágróðri. Fyrst af öllu ætti að
brýna fyrir börnum að virða erfiði annarra og
fara alls ekki skemmandi hendi, með ógætilega
sinubruna og þ.h. að vori til. Troða ekki á
græðlingum eða nýgróðursetningi. Foreldrar
geta hér gengið á undan með fræðslu og góðu
fordæmi.
Hjón í kaupstað hérlendis voru að koma sér
upp jurtabeði. I beðið sótti illgresi. Foreldrarnir
höfðu ekki mikinn tíma aflögu og var farið íbeðið
stund og stund. Meðan óx illgresið og arfinn. Eitt
sinn töluðu foreldrarnir um ferðalag, sem þurftl
að sinna af þeim báðum. Drengirnir sögðust
vera einir heima, enda voru þeir 8 og 10 ára
gamlir. Þeirákváðu með sjálfum sérog sín í milli
að þeir skyldu nú gleðja foreldra sína, við heim-
komuna, með því að reita beðið og útrýma ill-
gresinu úr því. Þegar paþbi og mamma komu
heim, sýndu drengirnir þeim verkin sín. Með
dugnaði og natni höfðu þeir reitt allt beðið, svo
hvergi sást arfalóg í beðinu. Tilsögn höfðu þeir
enga fengið og reynslulausir voru þeir. Um leið
og þeir reyttu illgresið tóku þeir alla græðling-
ana með og köstuðu þannig út barninu með
baðvatninu.
Pabbi og mamma urðu lítt hrifin af þessari
tiltekt, en gátu sjálfum sér um kennt að nokkru
leyti. Drengirnir fengu þann lærdóm, sem kom
þeim að haldi fyrir allt lífið. En reynslan varð
þeim þitur og sár.
Fyrir 32 árum síðan var sá er þetta ritar
staddur austanlands í trúþoðsferð. Gist var hjá
hjónum, sem bæði eru látin og börn þeirra farin.
Húsið stendur ennþá með einum fegursta garði í
þeirri þyggð. Einmitt þá kom bifreið í hlað með
ógrynni af trjáplöntum. Önnur bifreið kom með
áburð. Það þriðja kom einnig. Mikil gigt í bak
húsbóndans, svo hann mátti sig varla hræra,
hvað þá að vinna. Nú voru góð ráð dýr, en auð-
leyst. Trúboðinn fékk stígvél og dag eftir dag var
grafið djúpt, borin að áburður og gróðursett.
Húsbóndinn stjórnaði verkinu og sagði til. Trú-
boðinn vann eins og þörf var til og fékk lærdóm,
sem gerði hann að gróður áhugamanni allt til
þessa dags. Ekki þarf að taka fram, hvað gleður
auga hans, ef hann kemur íþá byggð, sem hér
um ræðir.
Lesendur Barnablaðsins. Nemið allt um jurtir
og gróður og trjárækt, sem þið getið. Með því
getið þið prýtt þetta land okkar og verðið sam-
starfsmenn Skaparans Drottins Guðs, sem gef-
ur öllu líf, einnig jurtunum, okkur til yndis og
ánægju auka.
Ritstjórinn
2