Barnablaðið - 01.12.1980, Blaðsíða 26

Snjódagur
Markús hoppaði út úr rúminu. Það var kominn
morgunn en ennþá grúföi myrkrió yfir, því nú var
vetur. Markús klæddi sig í tvenna ullarsokka og
tvær peysur. Hann ætlaöi að taka meö sér hlýja
vettlinga og fara í tvennar nærbuxur. Hann yröi
ábyggilega votur í snjónum. Þetta árið var eng-
inn snjór í kringum heimili Markúsar, og hann
haföi ekki enn sem komið var af vetrinum látið
sjá sig. En það var snjór til fjalla. Pabbi hafði
lofað snjódegi á laugardaginn og í dag var
laugardagur.
„Flýttu þér Jóhanna", kallaði Markús. ,,Pabbi
er búinn að láta sleðana í farangursrýmið í bíln-
um. Mamma hefur lokið við aó útbúa brennheitt
kakó. Viö erum öll feröbúin“.
Þetta var grámyglulegur dagur meö gráum
himni. Regniö dundi á bílnum og Markús var
áhyggjufullur. ,,Hafóu engar áhyggjur", sagöi
pabbi. „Þegar rignir í borginni snjóar til fjalla".
Og pabbi hafði á réttu að standa. Þegar fjall-
vegurinn tók viö og bíllinn hafði farið í gegnum
jarðgöng byrjaði að snjóa. Eftir því sem ekið var
lengra virtust fjallatindarnir koma nær og nær. í
fyrstu voru smá snjódílar við vegarbrúnina, en
síðan tóku við stærri snjóbreiður. f námunda við
fjallstindinn var snjórinn orðinn djúpur og náði