Barnablaðið - 01.02.1989, Blaðsíða 22

18 BARNABLADIÐ

STORYEIÐI
VIÐ ISHAFIÐ
3.kafli
Vestari
Jakobsá
Fiskibátur á stefnumót viö kafbát
um niðdimma nótt í norskum firði.
Mesta leynd hvílir yfir þessum nætur-
fundi.
Fjórir finnskir strákar og frændi eins
þeirra, nota vikuleyfi úrskólanum til
að heimsækja Norður-Noreg og \
lenda þar íháskalegum ævin- \
týrum...
Vegurinn hlykkjaðist
meðfram Varangursfirði.
Úti á dimmbláum sænum
mátti sjá nokkra fiskibáta
vagga á öldunum. Það
var hægur andvari og
loftið tandurhreint.
Unski frændi
hægði ferðina
svo þeir nytu
betur útsýnis-
heldur betur stóra fiska á þessum bát-
um. Vatnafiskarnir eru eins og smás-
íldar í samanburði við golþorskana.
— Gættu þín á kindunum, kallaði
Saku.
Stór fjárhópur lallaði
til hliðar þegar stuðarinn var kominn
óþægilega nálægt ullarpelsunum.
— Þarnaer Vestari Jakobsá, sagði
Unski og benti.
Satt og rétt! Þarna birtist drauma-
staðurinn í sömu andrá fyrir augum
þeirra. Freknótt andlit Saku Ijómaði
þegar brosið breiddist yfir
það.
Bíllinn nam staðar
framan viðtvö hús.
Eldra húsið var
grænmálað, hitt
var nýtískulegt
einbýlishús.
ins.
— Sjáið
þið mávana. Þeir eru risastórir, hróp-
aði Pétur.
— Já, þeir éta ábyggilega mikinn
fisk, sagði Unski.
Ferðin hafði tekið langan tíma og
verið þreytandi, en strákarnir hresst-
ust við að koma í þetta fallega um-
hverfi.
— Horfið á bátana! Þeir veiða
rólegheitum eftir þjóðveginum.
Kindunum var augljóslega hjartan-
lega sama þótt bíll nálgaðist. Þær litu
ekki einu sinni við til að horfa á hann.
— Flautaðu, þá færa þær sig,
sagði Pétur.
— Nei, ég hægi heldur á ferðinni.
Þær hljóta að færa sig þegar við kom-
um alveg að þeim, svaraði Unski.
Það reyndist rétt. Kindurnar stukku
Pétur
stökk út úr
bílnum til að opna hliðið. Tvær stúlkur
komu hlaupandi út á grasflötina og
kona fylgdi á eftir.
— Velkomnir! Velkomnir!
Pétur brosti vandræðalega og opn-
aði hliðið upp á gátt. Unski ók bílnum
upp að húsunum.
— En hvað það er skemmtilegt að
þið skilduð koma!
Sirrku tók þétt í hendi Unskis og