Barnablaðið - 01.02.1989, Blaðsíða 27
BARNABLAÐIÐ 23
Lyftuferðin
Framhald af bls 13
eitthvað við þennan nýja vin sinn.
Allt í einu féll Ijósgeisli niður um
rifu á neyðarlúginni. „Er einhver
þarna inni“, var kallað hárri röddu.
„Matthías Níelsson og Pétur Tóm-
asson“, kallaði Pétur á móti. „Þið
eruð mjög nálægt 10.hæð“, hróp-
aði viðgerðarmaðurinn. „Ég ætla
að reyna að opna neyðarlúguna,
og láta stiga niður til ykkar. Storm-
urinn sló út rafmagninu, en þið
verðið komnir út mjög fljótlega".
Tíu mínútum seinna voru þeir
komnir út úr lyftunni. Pétri leið eins
og hann hefði verið lokaður inni
heila eilífð. Hann var feginn að
vera kominn út og að sjá dagsbirt-
una. Pétur snéri sér að nýja vimn-
um sínum. Matti virtist vera eitt-
hvað skömmustulegur, eins og
hann hefði sagt of mikið í myrkr-
inu. Hann beið eftir viðbrögðum
Péturs. „Við skulum koma heim til
mín“, sagði Pétur. „Ég á heima á
fjórtándu hæð, svo að við erum
enga stund að ganga þangað
upp“. Þeir brostu báðir út að eyr-
um þegar að þeir gengu upp
tröppurnar.
Ef til vill yrði borgin ekki svo
slæm í sumar, þrátt fyrir allt!
Þýtt: G.Th.B.
Þegar komið er af vegum með
bundnu slitlagi tekur tíma
að venjast breyttum aðstæðum
í { t FÖRUM VARLEGA!
STÓRVEIÐI
Framhald af bls 17
þyrpingu, sem stóð í hnapp við skóg
háreistra loftnetsmastra.
— Ó, þetta er varðstöð á vegum
Atlantshafsbandalagsins. Ykkur er
Ijóst að við erum nálægt landamær-
unum og þetta er hernaðarlega mikil-
vægt svæði. Sovétmenn hafa sam-
bærilegan búnað hinu megin við
landamærin.
— Til hvers eru þessi tæki, spurði
Pétur forvitinn.
— O, þeir eru að hlera eftir ná-
grönnum okkar í austri, til að komast
að því hvað þeir eru að bralla. Svo
gæta þeir landamæra okkar. Stund-
um villast kafbátar inn í firðina. Einu
sinni kom hingað njósnaskip, sem var
dulbúið eins og fiskibátur.
Já, svo höfum við líka fengið smygl-
ara í fjörðinn. Sumir segja að þeir fáist
við að smygla fíkniefnum, en það get-
ur varla verið rétt. Að minnsta kosti
hef ég aldrei séð neitt þess háttar,
sagði Tryggvi.
— Jæja þá, smyglarar og kafbátar,
muldraði Hanski.
— Það er furða hvað það er frið-
sælt hérna, hér ætti allt að vera mor-
andi af hermönnum og lögreglu!
Vaðsey var mjög falleg að sjá í
morgunskímunni. Nokkrir sjófuglar
hnituðu hringa umhverfis „Egil“. Hinu
megin fjarðarins gnæfðu fjöllin upp í
himinblámann.
„Egill“ hægði siglinguna þar til hann
stansaði. Þegar dró úr ferðinni jókst
veltingurinn. Fiskimennirnir fjórir tóku
rösklega til höndunum og strákarnir
fylgdust með af athygli. Þeir höfðu
aldrei séð neitt þessu líkt.
Nú var tekið til við að draga inn
línuna. Ekkert var á fremstu krókun-
um, en svo kom fyrsti fiskurinn inn
fyrir borðstokkinn. Strákarnir göptu af
undrun. Þeir höfðu aldrei á ævinni séð
annan eins bolta. Nú streymdu fisk-
arnir um borð, mennirnir unnu hratt og
örugglega með þaulæfðum hand-
brögðum.
Strákarnir gleymdu sér alveg. Þeir
voru svo uppteknir af öllum fiskunum
að þeir uggðu ekki að sjóveikinni sem
læddist að þeim.
Fyrst varð Pétur náfölur í framan.
Hann hallaði sér yfir borðstokkinn og
kastaði upp.
— Er nú sérann orðinn sjóveikur,
sagði Saku stríðnislega með sakleys-
issvip. — Nei, harðneskja sjó-
mennskunnar á ekki við þig. Þú hefur
svo viðkvæman maga. Þú ættir...
Saku gat ekki endað setninguna,
því nú jókst vanlíðan hans skyndilega.
Hann stökk að borðstokknum og stillti
sér við hliðina á Pétri. Penaog Hanski
slógust skjótt í hópinn og sjómennirnir
brostu vorkunnsamlega að þeim.
— Farið þið niður í lúkar og leggið
ykkur. Liggið grafkyrrir. Þetta batnar
um leið og þið hafið fast land undir
fótum aftur.
Strákarnir fóru niður, grænir og
guggnir á svip. Þeir voru ekki mjög
hressir þessa stundina.
(Framhald).
Útgefandi: Fíladelfía-Forlag, Hátúni 2,105 Reykjavík.
Sími: 91-25155/20735. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Einar J. Gíslason.
Efnið unnu: Elín Jóhannsdóttir, GrétarTh. Birgisson, Guðni Einarsson,
Sam Daníel Glad, Örn Bjarnason. Útlitog umbrot: Þorkell Sigurðsson.
Prentun: Prentstofa G. Benediktssonar.
Árgjald 1989 er 1400 krónur. Áskrift miðast við heilan árgang. Vinsa-
mlegast tilkynnið skrifstofunni breytingar á áskrift og heimilisfangi.
BARNABLAÐIÐ KÆTIR ALLA KRAKKA!