Barnablaðið - 01.04.1989, Blaðsíða 25
BARNABLAÐID 21
aldrei gleyma þér...“ Síöan hátta
þeir, þvo sér og fara í rúmið. í
Kaldárseli eru tveir svefnskálar,
oftast kallaðir „litli salur“ og „stóri
salur“. Þegarstrákarnireru komnir
í kojurnar komum við inn til þeirra
og lesum framhaldssögu. Sagan
sem við erum að lesa er um Móse.
Því næst förum við með bænir, eft-
ir það má enginn tala. Við sitjum
inni hjá þeim, þangað til þeir eru
sofnaðir.
Teppalagt virki úti í hrauni
Nú voru margir drengjanna
komnir inn úr fótboltanum. Við
ákváðum því að fá þá til að sýna
okkur virkin sín. Þeir voru greini-
lega upp með sér og hlupu á und-
an út í hraunið. í fyrstu sáum við
engin virki. Þau virtust falla alveg
inn í landslagið. Allt í einu sáum
við stöng, sem reyndar er fána-
stöngin á fyrsta virkinu sem við
skoðuðum. Virkið er fremur lág-
reist að sjá og á þaki þess er lítill
trékross sem á stendur „ Verið vel-
komin“.
— Þetta virki heitir Stjörnu-
virkið, sagði einn strákurinn. Það
er friðarvirki. Við berjumst ekki.
Okkur finnst miklu skemmtilegra
að leika okkur í virkinu en að vera í
stöðugum bardögum, bætti hann
við.
— Um daginn var haldin sam-
keppni milli virkjanna. Þetta virki
fékk bestu dómana fyrir snyrti-
mennsku, sagði annar strákur.
Nú fóru strákarnir inn í virkið og
leyfðu okkur að kíkja. Virkið leit út
fyrir að vera lítið og aðeins eitt her-
bergi. En það var mun stærra en
við héldum fyrst. Fljótlega kom í
Ijós annað herbergi inn af hinu.
Þegar betur var að gáð, sáum við
að það herbergi var teppalagt.
— ífyrstu héldu strákarniríhin-
um virkjunum að virkið okkar væri
óvinavirki. Þeir voru alltaf að ráð-
ast á það og skemma fyrir okkur.
Það endaði með því að við töluð-
um við Benedikt forstöðumann og
sögðum honum að þetta væri frið-
arvirki. Þá sagði hann strákunum
að hætta að ráðast á virkið.
Nú barst talið að stönginni sem
stendur upp við virkið.
— Þetta er fánastöngin okkar.
Fáninn er nú reyndar bara inni í
virkinu núna.
Strákarnir sóttu fánann og
sýndu okkur hann. Þeir höfðu búið
hann til sjálfir. Á fánanum er mynd
af gulri stjörnu.
Þegar við höfðum skoðað
Stjörnuvirkið, lá leið okkar að
Mánavirkinu sem er vinavirki
Stjörnuvirkisins. Eigendur Mána-
virkis sýndu okkur virkið, sem hef-
ur fengið viðurkenningu fyrir að
vera stærsta virkið. Einn af eig-
endum Mánavirkisins sagði okkur
sögu þess:
— Mánavirki er í rauninni eld-
gamalt virki. Fyrir mörgum árum
var strákur í Kaldárseli sem heitir
Máni. Hann lét virkið heita eftir
sér.
„Móbergsgullið“
— Veistu hvað þetta er, spurði
einn sjö ára um leið og hann rétti
fram opinn lófann. í lófanum var
vel slípaður steinn.
— Þetta er móberg. Móbergið
er gullið okkar, við notum það í
staðinn fyrir peninga.
— Hérna er móbergsgeymslan
okkar, skaut einn af Mánamönn-
um inn í og sýndi okkur inn í lítinn
helli sem var uppi við Mánavirkið.
— Það er gott að eiga mikið af
móbergi, því oft er okkur rænt og
við fangelsaðir í öðrum virkjum. Til
þess að losna úr fangelsinu, borg-
um við okkur út með móbergs-
steinum.