19. júní - 19.06.1961, Blaðsíða 14

Brúður ársins 1961
Hæ, trallera!
Hæ, fallera!
Sigur minn er í nánd.
Ég verð brúður ársins 1961.
Þú hélzt þér yrði undankomu auðið.
Veiðibráði maður,
eigi gættir þú
hvert stefndi,
meðan girndin brann þér í blóði.
Þú hélzt þú hefðir mig veitt,
er bráðarinnar væri neytt
gætirðu haldið leiðar þinnar —
einn.
Eigi grunaði þig, gæzkur,
að hindin, gullinhyrnda
er þú hugðir þig fanga,
fangaði þig,
stýrði för þinni
og beindi henni
að rjóðrinu góða,
réði leik
og leikslokum.
Eigi grunaði þig, gæzkur,
að þér var aldrei ætlað
að halda leiðar þinnar —
einn.
Hví skyldi eg
þig lausan láta,
er mín hafðir notið.
Þó að ljóst væri mér,
að tjaldi þínu
var aðeins slegið upp
til einnar nætur. —
En engi vildi eg
einnar nætur kona vera.
Hví skyldi eg eigi
byggja tjald þitt lengur,
tjald okkar.
Hví skyldi eg eigi
metta þig á ný,
þúsund sinnum þúsund.
Ég er kona,
þú ert karlmaður,
því hlýt ég
að verða þér ofjarl.
Eigi aðeins sakir:
stjörnuljóma augna minna,
rósmjúkra vara minna,
gljáandi lokkasafnsins,
brjóstanna björtu
með blómknöppunum tveim
og skautsins dimma og djúpa,
sem dregur þig að sér.
Sakir alls þessa
hlýt ég að verða þér ofjarl.
En eigi aðeins sakir þessa,
heldur einnig hugrekkis míns,
dulbúinnar dirfsku minnar,
þrautseigju minnar
að þjást í þögn,
sleikja sár mín á laun,
brosa við móðgunum,
láta þig aldrei sjá mig beygða.
Ég er Dalila
þú ert Samson.
Hversu sigra skyldi
Samson hinn sterka
kenndi Dalíla frá Sóreksdal
kynsystrum sínum.