19. júní - 01.10.1995, Qupperneq 9
og þótti mikið til um. Glæsi-
leikinn er hreint ótrúlegur og
meðlimir keisararfjölskyld-
unnar voru líkari guðum en
mönnum. Risastór mynd af
Mao Zedong hangir uppi á
torginu en jarðneskar leifar
þessa mikla leiðtoga kínversku
þjóðarinnar er einnig að finna í
grafhýsi á þessu stærsta torgi
heims. Aður en við kvöddum
Peking höfðu að minnsta kosti
sum okkar litið hann augum.
Undir Torgi hins himneska
friðar er neðanjarðarborg sem
Mao lét reisa en þar eiga um
fimm milljónir að geta búið.
Innganga í neðanjarðarborgina
er sögð vera mjög leynileg,
farið niður inn af verslun við
torgið. Neðanjarðarborgin er
ekki einn af helstu túristastöð-
um borgarinnar og okkur tókst
ekki að finna þennan leynilega
inngang að þessu sinni. Torgið
er annað tveggja mannvirkja
sem sést úr geimnum, hitt er
Kínamúrinn, sem er um 6 þús-
und kíiómetrar að lengd.
Yanjing hótelið er þriggja
stjörnu hótel en herbergin voru
glæsilegri en stjörnurnar gáfu
til kynna og öll aðstaða til fyr-
irmyndar. Islensku þátttakendurnir á NGO
fengu herbergi hlið við hlið á 18. hæðinni,
flestallt á hótelinu virtist nýtt eða nýupp-
gert, sumir fullyrtu jafnvel að flísarnar á
baðinu væru nýjar. Það var hugsað fyrir
öllu; baðsloppar, inniskór, tannkrem, tann-
burstar, greiður og hársápa var til reiðu
fyrir hótelgesti og í lyftunni var meira að
segja skipt um gólfmottur á hverjum degi
og sett ný merkt viðeigandi vikudegi,
svona ef einhver mynd-
i ekki vita hvaða dagur var. Það eina sem
við söknuðum var að hafa ekki „lobby“
eða setustofu í anddyrinu til að geta sest
niður á kvöldin og rætt málin. En það voru
nokkrir veitingastaðir á hótelinu sem voru
notaðir í þessum tilgangi. Fyrsta kvöldið
hættum við okkur ekki út fyrir veggi hót-
elsins enda öryggiskenndin í lágmarki
vegna alls hins nýja sem fyrir augun hafði
borið. Nokkrar voru þó hugrakkari en aðr-
ar, að minnsta kosta varðandi nýstárlega
rétti á matseðlinum, en á matseðlum í Pek-
ing má m.a. finna snáka, skjaldbökusúpu,
spörfugla, og ýmislegt annað sem óþarfi er
að ræða frekar. Djúpsteiktar dúfur voru
því bornar inn, steiktar í heilu
lagi með höfðinu, svo við lá
að þær kinkuðu kolli framan í
matargesti. Þrjár framsóknar-
konur sem voru í hópnum
sýndu þó fljótt meira áræði,
enda meðlimir í „The
progressive party“, og fundu
strax næsta kvöld stað rétt aft-
an við hótelið þar sem boðið
var upp á góðan mat á betra
verði en á hótelinu og var
staðurinn umsvifalaust nefnd-
ur „framsóknarstaðurinn".
Síðasta kvöldið vorum við
orðin heimavön og fundum
enn betri stað sem var nokkur
hundruð metra frá hótelinu,
stað þar sem Kínverjar sátu til
borðs og þar var verðið auð-
vitað enn lægra en maturinn
ekki síður góður. Og auðvitað
yfirgáfum við ekki Peking án
þess að bragða á hinni róm-
uðu Pekingönd, sem fram-
leidd er á sérstökum veitinga-
stöðum og skorin af mikilli
kúnst.
Alþjóðlegir matarhringir hafa
einnig haldið innreið sína í
Peking. I nágrenni Yanjing
hótelsins hefur MacDonalds
karlinn tekið sér bólfestu, sit-
ur þar á bekk, býður kínverskum matar-
venjum birginn og lokkar til sín viðskipta-
vini. Viðskiptavinirnir voru flestir ungir að
árum og má gera ráð fyrir að holdarfar
Kínverja breytist á næstunni, en í dag sjást
varla nokkrir með aukakíló utan á sér.
Flestar konurnar í hópnum höfðu ákveðið
að gista í Peking, sumar af ótta við að
lenda í hálkláruðu húsnæði í Huariou þar
sem aðstöðunni var komið upp á mjög
skömmum tíma. Við heyrðum reyndar
sögur af miklum hremmingum sumra sem
9