Sólskin - 01.07.1944, Blaðsíða 23

þú skalt bregða honum á hliðið og segja: „Opn-
ist hlið“, og þá opnast það. En þegar þú kem-
ur út, muntu sjá hest og þú skalt fara á bak
honum, en hann mun flytja þig til Hjartar.
Vertu nú sæl“. Að svo mæltu hvarf kerlingin
á jafn dularfullan hátt og hún kom.
Um nóttina, þegar allir voru háttaðir, lædd-
ist Fríðbjört fram úr rúminu, fór í gráan kufl
utan yfir fallega kjólinn sinn og lét á sig gráa
hettu, sem skyggði á andlitið og huldi hárið.
Það gekk allt til eins og kerlingin hafði sagt,
hún gat opnað hliðið, svæft varðmennina og
þegar út fyrir kom, stóðu þar tveir hestar,
svartur hestur með reiðtygjum úr gulli og
annar hvítur með reiðtygjum úr stáli. Þetta
þótti konungsdóttur undarlegt, því að gamla
konan hafði sagt, að það myndi bara vera einn
hestur við hliðið. Á meðan hún var að bolla-
leggja, hvernig á þessu gæti staðið, vindur
maður sér fram úr runnanum á bak við hana,
tekur hana í fang sér og lætur hana á bak
svarta hestinum og stígur sjálfur á bak hin-
um. Tekur hann svo í tauminn á hesti Fríð-
bjartar og þeysir af stað. Fríðbjört ætlaði að
reyna að kalla, en maðurinn tók fyrir munn-
inn á henni. Nú þeysa þau áfram lengi, lengi,
21