Sólskin - 01.07.1944, Blaðsíða 55

Hún vildi helzt færast undan, en kóngurinn
sagði: „Þetta skal framkvæmast afdráttar-
laust!“ Og þá rétti hún fram lófann. Sveinn
spennti bogann. örin þaut af strengnum og
klauf steinkrílið.
„Ó“, sagði prinsessan, „þetta var ljótt“.
En kóngur brosti bara í kampinn, og svo
sagði hann: „Nú, nú, Sveinn. Hvað er um
sverðið? Þú sveiflar því sjálfsagt betur en
nokkur annara.
„Hver veit!“ sagði Sveinn. „Einn kemur
öðrum meiri“.
„Þú ert undarlegur náungi“, sagði kóngur.
„Allir hinir, sem hingað komu, þóttust geta
allt, en þú segist ekkert geta!“
„Það hef ég aldrei sagt“, sagði Sveinn. „Það
er bara eitt, sem ég get ekki. Ég get ekki
skrökvað“.
„Þarna sagðirðu nú ósatt“, sagði kóngur.
„Allir skrökva, þegar þeir eru í kröggum“.
„Svo það er þín skoðun“, sagði Sveinn. „Þú
getur svo sem haft þína konunglegu skoðun
fyrir þig. Ég held minni skoðun, hverju sem
tautar“.
I sama bili stökk svarti kötturinn kóngs-