Sólskin - 01.07.1944, Blaðsíða 62

„Þetta var illa gert af yðar hátign“, sagði
Sveinn. „Eiginlega ætti ég að krefjast skaða-
bóta“. Hann var reglulega reiður.
„Viltu eiga hana dóttur mína?“ spurði
kóngur. „Ég veðja tíu á móti einum um það,
að hún er alveg að springa af ást til þín!“
„Já, þakka þér kærlega fyrir“, svaraði
Sveinn og tók fallegu, hvítu hendina kóngs- *
dótturinnar, sem hún rétti fúslega fram.
„Þér myndi þykja alveg eins vænt um hana, ^
þó að hún væri betlaradóttir“.
„Ja, það veit ég svei mér ekki“, svaraði
Sveinn og klóraði sér í höfðinu. „Því að það
er nú logandi gaman, að eignast reglulega
prinsessu!“
Svo sló kóngurinn upp feiknamikilli brúð-
kaupsveizlu fyrir þau Svein og dóttur sína.
Kóngsdóttirin var svo glöð, að hún gat aldrei
haft augun af brúðguma sínum, og fimmtu
hverja mínútu andvarpaði hún og sagði: „Ó,
hvað ég er hamingjusöm. Hvað ég er óendan- *
lega hamingjusöm!“
„Og þó á ég ekkert til að gefa þér í morgun- 4
gjöf“, svaraði Sveinn. „Ég erfði aðeins tvennt
eftir hann föður minn sáluga. Það fyrra var
blessun hans, og hún var nú aðeins handa mér,
60