Sólskin - 01.07.1947, Blaðsíða 49

alltaf fisk og mjólk. En fiskur og mjólk er líka
ágæt kattafæða.
Nú ætla ég að segja ykkur frá því, þegar ég
gerði Björn vondan. Það er orðið svo langt síð-
an, að það gerir ekkert til, þótt ég segi ykkur
frá því núna. Við urðum strax vinir aftur.
Björn lét mig einn daginn hafa bolta til þess
að leika mér að. Ég skemmti mér ágætlega.
Ég elti boltann. Hann valt og valt og ég hljóp
og hljóp og ætlaði að hremma hann. En hann
rann alltaf úr klónum á mér. Og ég mátti elta
hann á ný. Stundum tók Björn boltann og lét
hann hoppa hátt upp í loftið. Og ég reyndi að
klófesta hann, þegar hann kom niður. En
aldrei náði ég boltanum. Þetta þótti mér
fjarska skemmtilegur leikur.
Loks varð ég þreyttur á að hoppa og hlaupa.
Svo var ég líka orðinn ósköp þyrstur. Ég fór
fram í eldhús til þess að fá mér mjólk að
drekka. En hugsið ykkur. Haldið þið ekki að
Björn hafi gleymt að láta mjólk í skálina
mína. Það var ekki dropi í henni. Og ég var
svo þyrstur. Ég varð alveg frávita. Ég fór til
Björns, mjálmaði og bað eins fallega og ég gat
um eitthvað að drekka. En Björn skildi ekki
neitt. Hann hristi bara höfuðið og hélt áfram
47