Sólskin - 01.07.1949, Blaðsíða 18

II. Ungarnir.
Hinn atburðurinn gerðist nokkrum árum
síðar.
Þá var ég ellefu ára og sicerri og vitrari
en þegar ég var að blása í smiðjunni hans
föður míns.
Nú gegndi ég ýmsum störfum, en ekki
minntist ég þess að hafa haft starf á hendi,
sem mér fannst ábyrgðarmeira eða meira til
um en smiðjublásíurinn.
Nú var ég œtluð til alls konar snúninga úti
og inni, smala fé, reka kýr, sœkja hesta og
flytja hesta og fleira þessu líkt.
Á þessum útiferðum um engi og haga sá
ég alls konar fugla, og hlýddi oft hugfangin
á fuglakliðinn.
Móðir mín sagði mér, að ekki mœtíi ég
taka egg, þótt ég fyndi hreiður. Sagði hún,
að synd vœri að rœna móðurina, og œtti
enginn að gera það. Ég hlýddi þessu. Þóttu
mér þó eggin oft girnileg. Öfundaði ég oft
stráka og stelpur af nœstu bœjum, sem fundu
hreiður, hirtu eggin, fóru með þau heim og
suðu þau og átu.
76