Sólskin - 01.07.1949, Blaðsíða 72

því engum blandaðist hugur um, að Austur-
bœingar œttu skilið að vera gerðir að ein-
hverium pöddum.
Nú var enn eitt vandamól eftir óleyst.
Hvernig óttum við að vita, hvort galdurinn
hrifi?
Við urðum að gera einhverja tilraun fyrst,
og ég stakk upp ó því, að ég breytti einhverjum
strókanna, sem þarna voru. Það mótti ti!
dœmis breyta þeim í eitthvert vinsœlt húsdýr.
Til þess að gera íillöguna óhrifameiri fletíi
ég upp í galdrabókinni. —
Nei, nei, endilega ekki, það vœri miklu
betra að taka einhvern, sem ekki vœri við-
staddur.
Jú, mér fannst það ekki ósanngjarnt.
Hvernig vœri til dœmis að taka Gvend
Jóns og breyta honum? Hann vœri hvort eð
er hólfgerður Austurbœingur. Hann hafði
aðeins búið stuttan tíma í Vesturbœnum. Það
var þess vegna engin stórsynd að taka hann.
Fiddi sagðist líka hafa séð hann niðri ó
Zimsensbryggju með strókum úr Austur-
bœnum.
Nú voru engin grið gefin. Fyrst Gvendur
70