Sólskin - 01.07.1949, Blaðsíða 94

hann stóð alisnakinn í krónni, fölur og skjólf-
andi af kulda.
Við Ingi sögðum honum að reyna að hoppa
um, síökkva og hamast, svo að honum hitnaði.
En króin í fjórhúsinu var þröng og bleyta hér
og hvar. Enda þótti Sigga ekki órennilegt að
verða við óeggjan okkar og skalf því sér til
hita.
Þetta tók þó enda, og út úr fjórhúsinu kom-
um við allbrattir, eftir óstœðum, býsna von
góðir um, að hœgt vœri að halda þessu til-
tœki okkar og ófalli leyndu.
En því miður urðum við fyrir vonbrigðum.
öldruð kona ó bœnum hafði komizt ó snoðir
um bauk okkar í fjórhúsinu. Mun henni hafa
þótt við nokkuð flóttalegir ó svipinn. Auk þess
mun útlit bróður míns hafa sagt eftir, allra
helzt þar sem hann enn var hríðskjólfandi.
Sagði gamla konan nú móður minni grun
sinn.
Og var þó ekki að sökum að spyrja.
Við eldri drengirnir vorum yfirheyrðir, og
allt komst upp.
Móðir mín óvítaði okkur að vonum fyrir
óhlýðnina og góleysið, að fara með litlu börn-
92