Freyja - 01.02.1903, Blaðsíða 8
itflari', og'alí'ar kohur hafa loksins vaknað af sveffii Eærufeysisihs. M.
fyrst verða verk hennar metin að maklegíeikuim og hún viðurkenná'’ eiro
af mestu velgiörðamönnum heimsins.
M'. E, WlTHEE',
— — — Þhð Var' honcf Jfcssarar göfttgu konu som rudáí fyrsfu fcratrtihau
og hjö af greinar trjánna,. komandi kynslffðum til leiðbemingar, því þá-
lá vegur umhótamanns’ins um örudda eiðimörk. Hún, ásamt örfáuny
jiðruiii konUm, Bar hita og þunga dagsins- og kðppti’ að íakmarkinui
gegn þrautum, fyrirlitning og ofsóknum, svo vör erfðutn ianffið. Ilúri-
sá leiðina sein fara átti og fór bana hvað sem< hver sagði,.cg gsaáro sam...
an þokast heinvurinn að sama irtarki. —■ — —
--------Yðr segjum þessa' ágætu könu dána, eg þö er iiún það' ekki.
Hr (ijúpirru ókunna hljómar rödd er svo hijóðar:- ífun og hennar líkar
geta ekki dáið: hún Hfir í Verkum* sínum og áhrifmn1 sínuin á inann-
anna hörn þó að hún si þeim horfin að sýnilegum návistum. Slfk sáiar -
öfl eru ódauðleg. Á meðal vor Hfir ailt hið fagra,. sanna og góða
sem í henni bjó. Mannvinurinn og freleishetjan iíðnr ekki'undir lok. t
hjörtum- allra, sem elskuðu hana og virtu og í hjörinm aSra þeirra sem á.
komandi fímurn munu elska og virða’hana íifir hún og m.un lifav sem
ein af mannanna sönnmstu veigjörðamohnum.
Su&ak B‘. WJXOÍiJ.
— -**■ í kringUm 1848' var Elizaheth €ady Stant.on ftrírlitm (Sæði í
Éfróptf og Ameríku og almennt kölluð: ,kvemifólkrsins mikfi afvega-
leiðari1. Menn æptu að irenni opinberlega og sýndu henui önnur fyrir-
litningarmerki. Hafi Mn fundið til, vita menn það ekki,.hún sýndi þess>
engin mcrki, Það er einmitt þess vegha að maður á svo örðugt með að-
verjast tárunf, þegar hún á sigurhátíð fánni, þegar þjóðþing"
kvenna var haldið (sjá Arena S júní s. ár) sagðir ,Af því að hafa vanisf
fremur ofsóknum og álasi en loö í hálfa öidy-kemur inör allt þetta hrós'
svo óvænt, að mér hefði veitt miklu lfettar að heyra ströngustu aðlinn-
ingar. Þessi viðurkeiming h'efir gagntekíð mig alvariega.1 — — —
E, C. S. var á mót kúgun, hverju nafni sem nefndist. Samkvæmt
því ttfk hún ímtilegan þátt í stríði W. L. Garrison gegn þrælahaidi í
Suður-ríkjunum. A sama hátf, hughreysti hún og uppörfaði I{. G. Ing-
ersoll í baráttu hans gegn hjátrú Jiðinna alda. En einmítt þetta breytti
afstöðu hennar í freisisharáttunni. Þar skildí með henni og Susan B,
Anthony, sero var kaldari og áleit að ekki þyrftl að ráðast sérstaklega
á trúarbrögðín, því þau fyigdust svo sem að sjálfsögðn með siðmenning-
unni. Hefði E. C. S. fylgst þarna með S. B. A., myndu nöfn þeirra
hafa orðið óaðskiljanlega sameinuð. En af því hún gjörði það ekki, er
það hugboð mitt, að þá komandi kynslóðir líta á sögu liðinna tíða, sjái
þær þessi nöfn þannig skráð:— Elizabeth Cady Stanton og Robert G.
Ingersoll.
María 4. Garrison.