Fréttablaðið - 27.05.2011, Blaðsíða 17
FÖSTUDAGUR 27. maí 2011
Opnum Laugaveg
Um miðbik næsta mánaðar stendur til að opna hluta
Laugavegar að fullu fyrir
gangandi umferð. Það er góð
hugmynd. Á sumrin er Lauga-
vegur gjarnan fullur af fólki.
Þeir fjölmörgu fermetrar sem
einn bíll á ferð tekur nýtast
betur undir gangandi og hjólandi
vegfarendur. Þeir fjölmörgu fer-
metrar sem eitt bílastæði tekur
nýtast betur undir borð full
af veitingum og stóla fulla af
mannarössum.
Austurstræti var göngugata
í um á hálfan annan áratug.
Umferð var hleypt aftur á fyrir
um tuttugu árum í von um að
glæða verslunarrekstur í göt-
unni. Það hljómaði þannig séð
alveg skynsamlega en það virk-
aði ekki. Þegar ég var pjakkur
voru tónlistarbúð, apótek, sjoppa
og fjölmargt annað í strætinu.
Smám saman hurfu búðirnar og
en krárnar héldu þó velli. Síðan
brann nú slatti af þessu.
Það má draga lærdóm af
þeirri tilraun að leggja Austur-
stræti undir bílaumferð. Hann
er sá að það samasemmerki sem
stundum sett er milli bílastæð-
anándar og blómlegs miðborgar-
lífs er falskt. Mannlíf verður til
vegna mannfólks en ekki vegna
bíla. Fólk kemur vissulega
gjarnan á bílum til að taka þátt
í mannlífi. En það þarf enginn
beinlínis að keyra inn í kaffi-
húsið eða leikhússalinn. Þá er
hætta á menn keyri mannlífið
niður í leiðinni.
Stundum hafa menn vísað til
þess að góð nánd við umferðar-
æðar og bílastæði sé nauðsynleg
til að miðbærinn geti keppt við
verslunarmiðstöðvar á borð við
Kringluna og Smáralind. Það er
gott að íhuga þann samanburð.
Verslunarmiðstöðvarnar tvær
eru sérhannaðar fyrir verslun-
arrekstur. Þar skilja menn bíl-
inn eftir fyrir utan og fara inn
í yfirbyggðar göngugötur, þar
sem menn geta labbað rólega
með innkaupapoka eða -kerru,
óhræddir um að einhver jeppakj-
áni keyri niður börnin þeirra. Ef
það væri góð hugmynd að setja
veg í gegnum Smáralindina þá
hefði það verið gert.
Ef hugsa á miðbæinn sem
verslunarmiðstöð þá mætti auð-
vitað hugsa sér svipað fyrir-
komulag og er við lýði í Kringl-
unni og Smáralind: Menn skilji
eftir bílinn í yfirbyggðum bíla-
stæðageymslum í nokkurra mín-
útna fjarlægð og gangi síðan um
verslunarrýmið án áreitis frá
bíla umferð.
Það er nefnilega ekkert sér-
stakt að leita að bílastæði í kort-
er og þurfa síðan stanslaust að
passa sig á fólki sem er að gera
nákvæmlega það sama. Eða á
fólki sem finnst bara gaman að
keyra í gegnum verslunarmið-
stöðina, án þess að kaupa neitt,
líkt og gildir um langflesta
akandi vegfarendur á Laugaveg-
inum.
Stundum er veðurfarið tínt til
sem rök fyrir því að Ísland henti
illa til göngugatna eða bílleysis
almennt. Sama umræða átti sér
stað í Kaupmannahöfn þegar
Strikið var gert að göngugötu.
Danir segja sjálfir að þeir hafi
aðeins tvær árstíðir: Átta mán-
aða langan vetur og fjóra mánuði
af vondu veðri. Samt dylst fáum
að breyting Striksins í göngu-
götu árið 1962 hafi gefist vel.
Það er auðvitað ekki óskiljan-
legt að menn hræðist breytingar.
Verslunarmaðurinn þekkir
þann kúnna sem hann hefur og
vill halda í hann, frekar en að
treysta á einhvern annan kúnna
sem kannski kemur seinna. Það
er skiljanlegt að menn óttist
um að afkoma þeirra kunni að
skerðast. En sé horft til reynslu
annarra landa er engu að síður
full ástæða til að ætla að verði
rétt að málum staðið þá sé hægt
að stórauka verslun á Laugaveg-
inum með því að opna hann að
fullu fyrir gangandi vegfarend-
um en koma bílunum fyrir ann-
ars staðar.
Til lengdar þá færi best á
því að allur Laugavegurinn frá
Hlemmi niður að Skólavörðustíg,
sem og Bankastrætið yrði gert
að svæði fyrir gangandi vegfar-
endur. Í þarnæstu atrennu mætti
svo taka hluta Skólavörðustígs
og Klapparstígs. En til að byrja
með er sú leið borgaryfirvalda
að opna hluta Austurstrætis
varan lega fyrir umferð gangandi
vegfarenda allt árið um kring og
bæta við nokkrum öðrum götum
yfir sumartímann skynsamleg.
Það eina sem þarf er að koma
sem fyrst fyrir bjórtjöldum og
sölubásum á þeim auðu bíla-
stæðum sem til verða á götum á
borð við Austurstræti. Annars
munu sumir labbakútar halda
áfram að bakka í þessi stæði úr
nálægum götum, mér og öðrum
unnendum borgarlífs til ama.
Pawel Bartoszek
Stærðfræðingur
Í DAG
Dagur
barnsins
Uppeldi
Eðvald Einar
Stefánsson
sérfræðingur hjá
umboðsmanni barna
Fyrir mig sem foreldri er fátt jafn dýrmætt og sam-
verustund með börnunum
mínum. Að setjast á gólfið í
barnaherberginu og skapa
meistaraverk úr legókubb-
um getur fullkomnað daginn
fyrir mig sem foreldri og
ekki síst fyrir börnin mín. Sú
samverustund er ekki bara
dýrmæt fyrir mig heldur er
hún gull í augum barnanna.
Við megum aldrei gleyma
að það erum ekki við for-
eldrarnir sem eigum börnin
heldur eru það börnin sem
eiga okkur foreldrana að.
Við erum þau fyrstu sem
þau kynnast og þau fyrstu
sem þau læra af. Þau treysta
því að við berum hag þeirra
fyrir brjósti og það er okkar
að halda í það traust og
veita þeim alla þá athygli og
umhyggju sem við mögulega
getum.
Síðasti sunnudagurinn í
maí er dagur barnsins að því
undanskildu að hvítasunnu-
dagur lendi ekki á sama degi.
Í ár er dagur barnsins nú á
sunnudaginn kemur. Í hinum
fullkomna heimi væru að
sjálfsögðu allir dagar „dagur
barnsins“ en við vitum vel að
svo er ekki. Skyldur okkar
eru margar og þær fara ekki
alltaf vel saman við hug-
myndir okkar um að eiga
góða samveru með börnun-
um.
Á degi barnsins ættum
við að prófa að leggja allar
skyldur okkar til hliðar ef við
mögulega getum og láta börn-
in njóta þess að eiga samveru
með þeim sem standa þeim
næst. Það þarf ekki að kosta
neitt að eiga ánægjulega
stund með barninu sínu held-
ur er megin tilgangur dagsins
að setja barnið í öndvegi.
Börn geta einnig haft
ákveðnar hugmyndir um það
hvernig þau vilja eyða degin-
um með foreldrum sínum eða
þeim sem standa þeim næst.
Hlustum á þær raddir og leyf-
um börnunum að hafa áhrif.
Ef þau vilja vakna snemma
og horfa á teiknimyndir með
foreldrunum þá vöknum við
snemma og horfum á teikni-
myndir saman, ef þau vilja
fara út í hjóla- eða göngutúr
þá gerum við akkúrat það.
Dagurinn er þeirra, njótum
hans saman og gerum það
sem börnunum finnst mest
gaman.
AF NETINU
Tekið forskot á sæluna
Gott er, að þeir, sem hafa efni
á tólf milljóna króna jeppa, geti
fengið sér rafdrifinn jeppa á
sama verði. […]
Fyrsta skrefið frá benzíni og
olíu er samkeppnishæft verð
nýrra bíla. Annað skrefið er svo,
að hægt sé að aka nýju bílunum,
en svo er ekki. Hleðslan dugir
í 200 kílómetra, hálfa leið til
Akureyrar. Þá þarf að bíða tvo
tíma meðan bíllinn hleðst. Svo
er áfylling engin utan Reykja-
víkur. Jepparnir nýtast bara í
innanbæjarakstri. Gera þarf
áætlun um hleðslustöðvar og
koma þeim upp víða um land,
áður en hægt er að tala í alvöru
um rafbíla.
jonas.is
Jónas Kristjánsson
Sérframleiðum
bursta eftir þínum
þörfum.
• •B
U R
S TA G E R Ð I N
ÍS
L
E N S K U R I Ð N
A Ð
U
R
Vesturhrauni 3 · 210 Garðabæ.
Sími 480-0030 · www.burstagerdin.is
TILBOÐ 3
TILBOÐ 2
TILBOÐ 1
Komið og
prófið nýja
matseðilinn
okkar