Íslendingur - 02.02.1940, Side 2

TSLENDINGUR
‘2
»Dagsbrúnar«-
kosningin. —
Siðasti »Verkam.« er með orða-
gjálfur um »samsæri< »Alþýðu-
flokksc-broddanna og »íhaldsins« —
gegn verklýðssamtökunum. Eftir
nokkur »vel valin< orð, kemur svo-
felld klausa um svik St. fóhanns við
verkalýöinn:
— — — og þegar hefir leilt til
þess að stjórn stærsta og þýðingar-
mesta verklýðsfélags landsins er
komin í hendur andstæðinga verk-
Iýðsstéttarinnar — má segja, að Al-
þýðuflokkurinn sem verklýðsflokkur,
háfi drukkið. bikar andstj'ggðarinnar
til botns,
Heldur »Verkam.« að verkamenn
þeir, er komnir eru í stjórn »Dags-
brúnar« séu andstœðir verkalýðnum,
andstæðir sjálfum sér? Eða verka-
mennirnir sem kusu þá, heldur
»Verkam,« að þeir hafi ekki vitað
hverja þeir voru að kjósa, eða held-
ur hann því fram, að meiri hluti
»Dagsbrúnar«-verkamanna, séu and-
stæðingar verklýðsstéttarinnar ?
Tá hefir »Verkam,« miklar »á-
hyggjur« af því að meiri hluti Sjálf-
staeðis- og Alþýðuflolcksins í »Dags-
brún« hefir lækkað niður í 93 atkv.
úr 176. »Verkam.« láðist alveg í
þessu sambandi að geta »hreinsun-
arinnar* er fór fram í félaginu fyrir
kosninguna. Var tekin kosningar-
rétturinn af þeim er ekki voru
lengur taldir verk.amenn, og sá er
þessa »hreinsun« framkvæmdi, var
»toppfígúran« á lista þeirra komm-
únista, »verkamaðurinn« Héðinn
Valdimarsson!!!
»Verkam.« er með heilabrot um
það hvers vegna verkalýðurinn sjálf-
ur skuli geta »sætt sig við< slikar
aðfarir — sætt sig við sínar eigin
aðfarir,
»Dagsbrúnar«-verkamenn ætla
þeirri bölvun og smán, sem runnin
er undan rússneskum rifjum. M. ö. o.
landráðamenn eru aldir hérlendis á
kraftfóðri.
Gamburmosar gefa af sér töðu,
gnóg er í mærðarhlöðu. —
Svo kvað Bólu Hjálmar.
Hve langt mundi skitin skör þurfa
að fara upp í bekkinn hér hjá oss,
til þess að heilög reiði hæfist handa
og léti til skarar skríða með atbeina
manndóms, sem þorir og nennir að
láta hendur standa fram úr erm-
um?
Guðmundur Friðjónsson.
sér ekki að gerast galeiðuþræl-
ar frelsisböðulsins í austri, þeir
óska ekki hinnar blóðiroðnu
dagsbrúnar rússneskrar löður-
mennsku. Takmark þeirra eins
og allra annara sannra Islend-
inga er:
Island iyrir Islendinga!
K
„Tíminn“ sver
og sárt við
ieggur.
Út af tillögu 5 »Framsóknar«-
manna á síðasta þingi, um verðlag
á innlendum framleiðsluvörum til
samræmis við laun embættis- og
starfsmanna ríkisins og annað
kaupgjald í landinu, segir í grein-
argerð flutningsmanna:
Að undanförnu heíir oft verið
rætt og ritað um nauðsyn
þess, að miða laun starfs-
manna ríkisins og önnur statfs-
laun í landinu m. a. við af-
komu framleiðendanna, en hins-
vegar hefir ekki enn verið
fundinn grundvöllur til að
byggja á útreikninga á verð-
breytingum á íslenzkum fram-
leiðsluvörum, er nota mætti í
þessu skyn:.
Við þetta bætir svo »Tíminn«.ð
»TiIlaga þessi er í fuilu samræmi
við stefnu Framsóknarflokksins í
þessum málum og hefir iðulega
verið skrifað um þetta í blöð
flokksins*.
Engum ætti að vera kunnara um
það en okkur bændum að »Tím-
inn« undir stjórn Jónasar frá Hrtflu
— sveik sfefnuskrá bænda, og ekki
er langt síðan að Tíminn vann öt-
ullega að því að hækka kaup, laun
og skatta en lækka framleiðsluvör-
ur bænda í verði. Pegar við bænd-
ur kvörtuðum yfir því að fá aðeins
7—8 krónur fyrir dilkinn — og
framleiðslukostnaður hans var 20—
24 krónur - atyrti Jónas frá Hriflu
okkur fyrir barlóm.
í bændablaðið »Framsókn« hefir
undanfarin ár verið ritað mjög
greinilega um innlent verðlag, eink-
um í sambandi við landbúnaðar-
framleiðslu. Lítur nú jafnvel út
fyrir að »Tíminn« sé eitthvað
að sannfærast — út af skrifum
»Framsóknar* í þessu máli.
Annars vill nú Jónas frá Hriflu
vera »ætur grautur* fyrir alla —
nema gömlu samherja sína »komm-
ana« — í von um forsetafignina.
20. janúar 1940.
Jón H. Þorbergsson.
Verzlunarmannafel. á Akureyri
Fundur verður haldinn n. k. mánu-
dag kl. 8,30 á venjulegum stað. —
Húsmálið til umræðu.
Félagar, fjölmennið á fundinn.
STJÓRNIN.
BOLLíUD AGURIN N
er á mánudagir.n. Akureyringar kannast við hinar
ágætu bollur vorar. — Eins og að undanförnu
verða þær nú fyllilega samkeppnifærar. Höfum
ýmsar tegundir. Sendum heim ef óskað er. —
Brauðgerð Kr. Jónssonar.
Sími 74.
BÆKUR OG RIT
Charlotte Buhler
Hag’nýt barnasá/ar-
træði. — Týdd af Ár-
manni Halldórssyni. —
Útg. Ólafur Erlingsson
Reykjavík 1939,
Eins og nafn bókarinnar bendir
til' er hér á ferðinni bók, sern fyrst
og fremst á erindi til allra þeirra,
er viö barnauppeldið fást. Höfund-
urinn var áður prófessor í barna-
sálarfræöi við háskólann í Wien, en
stðar hefir hún veitt forstöðu barna-
sálfræðilegri stoínun í London. Ailar
niðurstöður í bókinni um sérhvert
atriði uppeldisins eru byggðar á
margra ára sálfræðilegum rannsókn-
um, sem gerðar hafa verið á mikl-
um fjöldti barna og unglinga, mis-
munandi aö eðli og upplagi. í bók-
inni er fjöldi línurita og annara
skýringarmynda sem sýna glöggt
hinar ýmsu niðurstöður.
Efni bókarinnar er skipt í tvo
aðalkafla: Ungbarnið og Skólaald-
urinn. Fyrri kaflinn fjallar um barnið
og meðböndlun þess frá fæðingu og
fram að hinum raunverulega náiþs-
aldri. Tar er að finna glöggar
skýringar á ýmsum þeim göllum og
leiðu venjum, sem finnast hjá fjölda
barna og skapa margháttuð óþæg-
indi lífi barnsins sjálfs og aðstand-
endum þess, Og við lestur þessa
kafla hlýtur öllum að skiljast, að
hver óvarkár athöfn gagnvart ung-
barni getur haft skaðleg áhrif á líf
þess síðar meir, sem aldrei verða
bætt. Síðari kaflinn fjallar um
barnið frá fyrstu námsárum þess og
allt þangað til unglingurinn er orö-
ntl fullþroska, — fulltíða maður.
Tar er hægt að finna skýringar á
ýmsu því atferli barnsins eða ungl-
ingsins, sem á einhvern hátt er
sérkennilegí eða óvenjulegt. Geta
því kennarar eða aörir uppalendur
mannsins á þessu skeiði fundið sér
mikilsverðan stuðning í þessum kafla.
Eftir lestur bókarinnar kemst mað-
ur að þeirri niðurstöðu að hún muni
tilvalin kennslubók í húsmæðra- og
jafnvel alþýðuskólum, því sjáanlega
er þörf á að veita fólki fræðslu í
uppeldismálum, áður en það gerist
uppalendur.
Verðandi foreldrum ber skylda til
að leita sér upplýsingar í svo vanda-
miklu starfi sfein uppeldið er, og
þessi bók hefir skilyrði til að koma
1 veg fyrir fiölmörg óþægindi og
lífsleiða manna, sem stafa af rangri
meðhöndlun uppalendanna. Á þýð-
andinn þakkir skilið fyrir vel unnið
starf. —
Islenzk tyndni VII.
kom út fyrir jólin í vetur. Tetta er
ein af þeim bókum, sem maöur bíð-
ur með óþreyju, og er hún kefnur,
þá leggur maður hana ekki frá sér
fyrri en hún er öll lesin, enda er
hún ekki ógreið yfirferðar, í hefri
þessu eru 150 skopsagnir og skop-
vísur eins og áður, þar sem núlif-
andi og nýliðnir menn eru leiddir
fram í sambandi við spaugileg atvik
eða hnittileg svör, þar á meðal
nokkir Akureyringar.Gunnar Sigurðs-
son frá Selalæk heíir safnað skrítl-
unum og vísunum, en Torst. M,
Jónsson gefiö út. Nokkrar teikni-
myndir eru í bókinni, sumar af
þjóðkunnum mönnum. Sem sýnis-
horn er hér ein skrítlan, tekin af
handahófi:
Bóndi einn á Norðurlandi tók
þeirri nýbreytni með mestu tregðu
að skjóta sláturfé. Tó lét hann að
lokum til leiðast fyrir áeggjan sona
sinna.
En þegar að því kom, að lóga
átti gamalli forustuá, senr bóndi
hafði mikið dálæti á, tók hann af
skarið og sagði:
— Nei, húrr Forustu Móra veiður
ekki skotin. Ég held ég skeri nú
hana.
Sjálfstæðiskvennafél. Vörn
hélt fund að Hótel Gullfoss á mánu-
dagskvöldið. Tvö erindi voru flutt
á fundinum, annað um heilsuvernd
(Jóh. Torkelsson, héraðslæknir) en
hitt um bindindismál (fón Gunnlaugs-
son, stúdent). Kosnar voru sem
fulltrúar á landsfund Sjálístæðis-
manna frú Gunnhildur Ryel og frú
Jónheiður Eggerz.
Hjónaband: S. 1. sunnudag voru
gefin saman í hjónaband Ungfrú
Hrefna Sigurjónsdóttir Hafnarstr. 37
hér í bæ og Torsteinn Torleifsson
vélstjóri frá Dalvík.
Sparið kaffið!
Notið
Ludvig-David
Kaffibæti.
K P.