Íslendingur - 23.08.1940, Blaðsíða 1

ISLENDIfc
XXVI. árgangur.J
Ritstjóri og afgreiðslum.: Jakob O. Pétursson, Fjólugötu 1. Sími 375. Pósthólf 118.
Akureyri, 23. ágúst 1Q40
1
34. tölubl.
Eflgert Stefánsson
síðan í
sOngvari
hefir dvalið hér í bæn-
um undanfarið og
hélt konsert í Nýja-
Bíó, fimmtudaginn 15
þ. m. Á söngskrá
voru einjöngu íslenzk
lög.
Tíðindamaður blaðs-
ins heimsótti söngv-
arann nú í vikunni
og bað hann að segja
eitthvað frá ferðum
sínum um Eviópu og
Ameríku á undanförn-
um árum og söngför
sinni um landið í
sumar.
— Ég kom upp til
Reykjavíkur í febrúar
s, I., segir söngvar-
inn, Par hélt ég söng-
skemmrun í vor, en
söngför austur og norður um land.
Söng ég m. a. á Austfjörðum og í
Pingeyjarsýslu og mætti hvarvetna
vinsemd og gestrisni. Annars fór
ég för þessa fyrst og fremst til að
sjá ísland, — hina fögru náttúru
þess í sumarbúningi, sem ætíð
hefir svo djúp áhrif á mig.
— Hvar dvölduð þér sfðustu
mánuðina erlendis?
— Ég var í Póllandi í fyrrasum-
ar. Pá bauð pólska útvarpið mér
að halda konsert. Var mjög til
hans vandað, og var honum end-
urvarpað um allar pólskar útvarps.
stöðvar. Hófst hann með stuttu
inngangserindi um ísland og ís-
lenzka núlfmamenningu. Rétt áður
en stríðið brauzt út, söng ég í
Danzig og komst þaðan með síð-
asta skipinu, er fór til Kaupmanna-
hafnar fyrír ófriðinn. Það var þrem
dögum áður en þýzki herinn fór
inn í Pólland. í Kaupmannahöfn
dvaldi ég svo, þar til ég komst
heim.
— Hvar hafið þér helzt ferðast
og sungið erlendis?
— Ég hef sungið í öllum skand
inavisku löndunum. Pá hef ég
ferðast um Norður-Ametíku og
sungið á nokkrum stöðum í
Canada og Vestur Bandaiíkjunum.
Einnig í N.w-Yo'k Á ferðum
mínum vestra heimsótti ég skáldið
Stephan O Stephansson. Verða
þau kynni mér ógleyman’eg Pá hef
ég sungið f London, París, Berlín,
Ítalíu og Hotlandi. Jafnframt sktif-
aði ég blaðagreinar íSvíþjóð, N.w
York, London, París og Hollandi
um íslenzka menningu, listir og
bókmenntir.
— Sunguð þér fslenzk lög á
konsertum erlendis?
— Ég hafði ætfð íslenzk lög á
söngskrá. en aldtei eingöngu.
Hafði undantekningarlaust alltaf
nokkuð af »internationaI« viðfangs
efnum með.
Að lokurn spyr líðindamaðurinn
söngvarann, hversu honum geðjist-
að Akureyri.
— Mér hefir líkað ágæta vel að
koma fil Akureyrar og sjá þetta
fallega eyfirzka landslag á hinum
fögru sumardögum. Ems veit ég
að hér er nokkurt sönglíf, sem ég
vona að eigi eftir að vaxa og
blómgast.
Eggert Stefánsson hefir víða far-
jð og eigi átt lítinn þátt í að
kynna land sitt og þjóð, menningu
þess, listir, og þó einkum íslenzka
tónlist. í gegnum útvarp a. m k.
ijögurra stórþjóða, hafa miljónir
manna heyrt hann túlka Ijóð og
lög íslenzkra Ijóð- og tónskálda,
en aðgangur að útvarpi stórþjóð-
anna stendur ekki hverjum sem
vill til boða.
Og á það er einnig rétt að
ber;da, að hér heima hefir Eggert
Stefánsson orðið fyrstur til að kynna
verk margra þeirra manna, sem nú
eru orðin þjóðfræg tónskáld, með
því að taka lög eftir þá upp á
söngskrá sína. Mun hann fyrstur
íslenzkra söngvara hafa sungið lög
eftir Sigvalda Kaldaións, Björgun
Ouðmundsson, Pórarinn Jónssor,
Markús K'istjánsson, Jórt Leifs
o e. t. v. fleiii.
Sá þáttur, sem fslenzkir listamenn
eiga í því að kynna ísland eilend-
is, er mjög þýðingarmikiil fyrir
þjóð vora, sem á þessum síðustu
tímum leitar viðurkenningar stór-
þjóðanna á rétti sínum til fullkom-
ins sjálfstæðis. í hópi þeirra á
hún öruggan talsmann, þar sem
Eggert Stefánsson er. Og hann
hefir, framar flestum öðrum ís-
lerzkum listamönnum, fengið tæki-
færi til að kynna ísland og íslenzka
menuing meðal hinna stærii þjóða
og r.otað vel þau tækifæri. Slíkum
mönnum á okkur aó vera bæði
■Ijúft og skylt að sýna fullan sóma
og viðuikeniiingu.
Aukin lögregla
nauðsynleg.
Pað hefir verið mikið ræ't um
það í Reykjavíkurblhðunum undan-
farið, að vegna hernáms landsins
hafi þörfin á aukinni lögreglu í
höfuðstaðnum vaxið að mun. Hafa
verið leidd að því rök, sem ekki
verða hrakin. En sé aukinnar lög-
regla íull þöi f í Reykjavík, þi er
þöríin engu minni hér á Akureyri.
Pótt sambúð brezku hermannanna
og borgara þessa bæjar hafi verið
mjög góð og vandræðalaus, það
sem af er þessu sumri, ber þess að
gæta, ,tö nú er nótt tekin að lengj-
ast og í rökkri hennar geta orðið
árekstrar, sem síður þart að óttast
yfir bjartasta tíma ársins. Og þeir
atburðir hafa komið fyrir, sem
benda til þess, aö þörí sé betra
eftirlits en verið hefir, og að borg-
araruir hljóti að kiefjast betra ör-
yggis. Pótt slíkir atburðir hafi
staðið í sambandi viö ölvuu og
koma mætti að miklu leyti f veg
fyrir þá með því að hætta eða
takmarka mjög sölu áfengis, er
heimskulegt að ætla, að til árekstra
geti ekki komið, þótt sett væri und-
ir þann leka, Og það sem gera
þarf, er fyrst og fremst þetta:
Á lögregluvarðstofunni á að vera
lögregluvörður, einn íslenzkur og
einn brezkur, eða a. m. k. þarf hinn
lsle zki næturvörður að geta náð
tafarlaust í brezka lögregtu, ef hann
er kvaddur út vegna atburða, er
standa á einhvern hát.t i sambandi
við brezkan setuliðsmann, einn eða
fleiri, Sími verður að vera á varð-
stofunni og bifreið tiltæk úti fyrir.
Pá væri og nauðsynlegt, að sú
regla gilti hér, sem sagt er að gildi
í Reykjavík framvegis, að einn ís-
lenzkur og annar brezkur lögreglu-
þjónn gangi saman á kvöldin og
fram á nóltina. Sú sjón er ekkert
einsdæmi, að við fjölíörnustu götu
bæjarins hangi ölvaður piltungi ís
lenzkur utan í brezkutn hermanni
og helli yfir hann sinni takmörkuðu
enskukunnáttu til að sýna, að hann
sé þó ekki með öllu óupplýstur.
Valda slíkir atburöir hinum brezku
mönnum lítilli ánægju og bænum
eru þeir til lítillar særadar. Slfkt
ætti ekki að þurfa að koma fyrir,
et tala lögreglumanna væri i noltkru
skynsamlegu hlutfalli við íbúatölu
bæjarins.
NÝJABIÓI
Föstudags- og sunnudags-
kvöld kl. 0:
Brosandi
meyjar.
Laugardagskvöld kl. 9:
Kapphlaup
um íréttir.
Framúrskarandi spennandi .
amerísk stórrrynd, er lýsir
hinu hætlulega slarfi Ijósmyi d
aranna, er taka fréttakvikmynd
irnar. — Aðalhlutve kin leika
hinir vinsælu leikarar
CJark Gab/e og
Myrna Loy.
Sunnudaginn kl. 5 l
frirumeina
Niðursett verð! Síðasta sinn !
Síðan styrjöldin hófst og þó eink-
um eftir hernám landsins hafa verið
uppi háværar raddir um lokun
áfengisútsalanna, Pað hefir, sem
vonlegt er, þótt lítill menningarvott-
ur, aö á sama tíma og nauðsynjar
manna eru skammtaðar og takmark-
aöar, skuli vera hægt að fá ótak-
markað áfengi. Og í því þröngby'li
og fjölmenni, sem veröa hlýtur í
landinu meöan brezka setuliðið dvel-
ur hér, geta skapast alvatlegir
árekstrar af völdum áfengisneyzl*
unnar, meðan engar takmarkanir
eru á sölu áfengis. Hin lægsta
krafa ætti því að vera sú, að upp
sé tekin skömmtun áfengis með svo
ströngum takmörkunum, að leyni-
sata þess hverfi úr sögunni og
ölvun á almannafæri sé, útilokuð
að mestu. En hvort sem skömmtun
veröur á komið eða algerðri lokun,
sem vissulega yrði öruggasta ráð
stöiunin, má alls ekki loka augun
um fyiir því, að til árekstra gœti
dregið, án þess að áfengið væri
orsök þeirra, og því er þörf auk-
innar lögreglu brýn eftir sem áður.
Kirkjan. — Messað á sunnudag-
inn klukkan tvö á Akureyri.