Íslendingur - 21.08.1942, Blaðsíða 2

2
ÍSLÉNDINGUR
r-
Þejjar slminn
hringir.
sé rétthærri, en maðurinn, sem er
á staðnum. Það væri naumast á-
stæðulaust, þótt viðskiptavinur, sem
fær ekki afgreiðslu, fyrr en a eftir
símanotendum, færi leiðar sinnar,*
Er ekki full ástæöa til aö verzl-
unarfyirtæki, opinberar stofnanir og
einstaklingar hugleiöi það, sem hér
hefir veiiö dregið fram og reyni að
koma á meira jafnretti á þessu sviði?
Margir munu kannast við það af
eigin reynslu, hversu oft það hefir
tafið afgreiðslu þeirra í búðum eða
á skrifstofum, að afgreiðslumaðurinn
eða skrifstofumaðurinn hefir verið
að svara í símann, áður en hann
hafði lokið við að afgreiða þann eða
þá, er bíða inni. Dæmi munu til,
að þar sem einn maður er við af-
greiðslu, fer hann e. t, v. tvívegis
eða oftar í símann meðan hann er
að afgreiða einn mann. Veldur
þetta, sem vonlegt er, gremju og
óþolinmæði meðal þeirra viðskipta-
manna, sem verða fyrir löngum
töfum vegna forréttinda símanot-
andans.
Nýlega var í Kaupsýslutíðindum
grein meö fyrirsögninni: Þegar
sfminn hringir, og fjallar hún um
þetta efni. Og þar sem viðhorf það,
er fram kemur í greininni, er fylli-
lega vert íhugunar, leyfir íslendingur
sér að taka upp meginhluta greinar-
innar, sem er á þessa leið:
> . , . Fyrir skömmu kom auð-
ugur kaupmaður utan af landi inn
til heildsala í höfuðborginni. Þeir
fóru að seraja um viðskipti sín á
milli, en innan tíu mínútna hringdi
síminn. Einhver leitaði upplýsinga
um smávörur, sem hann vanhagaði
um. Stórkaupmaðurinn svaraði fyrir-
spurnunum og mælti með vörum
sínum, en ekkert varð þó úr við-
skiptum. Varla hafði hann sleppt
heyrnartólinu og snúiö sér aftur að
kaupmanninum, þegar síminn hringdi
aftur. Sama sagan endurtók sig, og
tuttugu mínútur voru liðnar, áður en
varði.
Svo stóð á, að kaupmaðurina, sem
varð að bíða þolinmóður, þurfti að
flýta sér, til þess aö verða ekki af
áætlunarbíl heiua til sín. Hann hafði
þvf fengiö samkvæmt sérstakri
beiðni, þennan ákveðna viðtalstíma.
En nú varð hann, sem var á staðn-
um að bíða, á meðan forstjórinn af-
greiddi aðra viöskiptamenn, sem
voru í fjarlægð Ef ákveðið hefði
verið áður, að þeir símuöu á þess-
um tíma, þá gat kaupmaðurinn, sem
átti að koma á þessum tíma, ekki
átt að gj'ítlda þess — og hann átti
ikyiaust forgangsréttinn.
Það má álíta, að menn, sem síma
í viðskiptaerindum, hafi minni áhuga
fyrir kaupum, en þeir, sem koma
sjálfir, Peir, sem síma, hafa sjaldan
fengið fyrirfram loforð fyrir símtali
þann ákveðna tíma Fyrirhöfn þeirra
er lítil, í samanburði við fyrirhöfn
þeirra, sem eftir að hafa fengið á-
kveðinn viðtalstíma, þurfa að koma
á staðinn. — Á svo að eyða hinum
umbeðna tíma frá heimsækjandanum,
til þess að sinna þeim, sem síma
fyrirvaialaust?
Síminn er orðinn svo nauðsynleg-
ur, að segja má, að ekki sé hægt
að reka verzlun án hans, En eiga
þeir, sem nota hann, þrátt fyrir það
að nj<5ta forgangsréttar ? Á símanot-
andi ekki fremur að bíða en heim-
sækjandi? Getur hann ekki símaö
seinna eða komið á ákveðnum tíma? '
Yfitleitt er ekki hægt að álykta lem A 1 '••*'•¦ •
svo, að maðurinn, scm er í fjarlægö, AUglýSIÖ 1 ISI,
Raddir
lesendanna.
Hættan af oliu- og
benzíngeymunum á
Oddeyrartanga.
Fyrir nokkru vildi það til, að
benzrasprenging varö í erlendum
bát hér á höfninni, framund-
an gamla barnaskólanum. Báturinn
mun hafa verið í ca, 200 m. fjar-
lægð frá húsinu, en þó varð loft-
þrýstingurinn það mikill, að hann
braut nokkrar rúður 1 gluggum á
framhlið þess og eina rúðu í sam-
komuhúsinu.
Síðan þetta skeði hefur sú hugs-
un sífellt ásólt mig, hve gífurleg
hætta bænum \stafar af olíu- og
benzíngeymum h. f, Shell hér á
Tanganum. Enginn gæti sagt fyrir,
hversu gífurlegt tjón á eignum og
mannslífum sprenging í svo stórum
benzíngeymi gæti valdið.
Hér i bænum hefir verið skipuð
loftvarnarnefnd til að annast allt
það sem í okkar valdi stendur til
aö dregið verði úr hættu af loft-
árásum. Hér hafa verið fram-
kværadar loítvarnaræfingar og hjálp-
arsveitir skipaðar. Um þetta er
gott eitt að segja. Það hafa kom-
ið fram tillögur um byggingu loft-
varnarskýla, en þeim tillögum hefir
ekki verið sinnt. Enda hæpið að
þær ráðstafanir kæmu hér að veru-
legu gagni, En ráðstafanir gerðar
til að diaga úr hættu bæjarins af
benzíngeymunum á Oddeyrartanga
mundi stórléga auka öryggi hans.
Þessi hætta er líka eins og kunn-
ugt er vegna slysni bæjarstjórnar-
innar, að hafa leyft byggingu geym-
anna á þessutn stað. Eðlilegasta
ráðstöfunin væri sú að flytja geym-
ana burtu af staðnum. Geyinarnir
tómir eru ekki svo þungir, að það
ætti að vera vel framkvæmanlegt.
Sá stærri mun vera um 25 tonn en
sá minni um 20 tonn. 3?að mætti
vel setja þessa geyma út á sjó og
fleyta þeim þangað, sem hentugt
þætti að hafa þá.
Viö gerum að sjálfsögðu kröfur
til erlenda setuliðsins, að það stofni
okkur ekki í hættu með aðgerðum
sínum. En fyrst og fremst ber okk-
ur að gera það sem stendur í okk-
ar valdi til aö auka öryggi bæjar-
búa. Og ef við gerum það, mætti
vænta enn tneiri árangurs um við-
leitni okkar til áhrifa á öryggisráð-
stafanir erleada setuliðsins.
Bœjarbúl
Jarðarför Eggerts Einarssonar kaupmanns, sem
andaðist 14. þ. m, fer fram laugardaginn 22. ágúst og
hefst með bæn að heimili hans Strandgötu 21 kl. 1,30
eftir hádegi.
Eiginkona og börn.
Þökkum auðsýnda samúð og hluttekningu við andlát og jarð-
arfor Baldvins Sigurðssonar £rá Höfða. i
Aðstandendur.
Innilegustu þakkir sendúm við öllurh þeim, sem sýndu okkur
vinsemd og hluttekningu við andlát og jarðarför móður okkar,
Bergljótar Sigurðardóttur.
' • Systkinin.
Innilega þakka eg öllum þeim, er auðsýndu mér samúð og hlut-
tekningu við andlát og jarðarför sonar míns, Jóhanns Sigurgeirs
Baldvinssonar. — Guð blessi ykkur öll.
Margrét Jónsdóttir.
Flugvélaárás á vita.
Síðari hluta s. {, þriðjudags skaut
þýzk sprengjuflugvél á tvo vita við
Skagafjörð. Var annar vitinn svo-
nefndur Hegranesviti en hinn vit-
inn á Skagatá. Nokkrar skemmdir
munu hafa orðið á vitunum, en
engin slys á mönnum, þar sem
báðir vitarnir voru mannlausir,
þegar árásin var gerð.
Skömmu áður hafði þýzk flugvél
flogið hátt yfir Reykjavík, og voru
gefin þar hættumerki. Er álitið að
sú ('lugvél hafi heimsótt vitana.
Stiórn Verzlunarmannafé
lagsins á Akureyri mæiist tii
þess, að félagsfólk fjölmenni við
jarðarför Eggerts Einxrssonar kaup-
manns, er hefst að heirhili hans kl.
1,30 e. h á morgun.
Héraðsmót það, er Sjálfstæöii-
félögin boðuðu til s. 1. sunnudag,
fórst fyrir vegna óveðurs,
Hjónaband: Ungfrú Marfa
Brynjólfsdóttir símamær og Skúli
Bjarkan cand. phil,
Ný hækkun farm-
gjalda.
Eimskipafélag íslands hefir farið
fram á 50/^ hækkun farmgjalda f
Ameríkusiglingum, og þar sem fé-
lagið hefir tapað mjög á þessurh
siglingum undanfarið, hefir hækk-
unin verið Ieyfð. Hefir áhættu-
þóknun skipshafna nýlega hækk-
að til muna-
Pá er búist við, að ekki verði
unnt að fá leiguskip til vöruflutn-
inga framvegis, og hlýtur það að
leiða til þess, að innflutningur til
landsins minnki stórlega.
Fimmtugsafmæli átti Stein
grfmur Hansson verkstjóri 17. þ. m.
Ikviknun. S. 1. sunnudagskvöld
kom upp eldur í Matarkjallaranum
Hafnarstræti 105 hér í bæ. Ilafði
kviknað þar í fitupotti, en enginn
maður verið viöstaddur þá stundina.
Slökkviliðið náði fljótt aö buga eld-
inn, og nrðu ekki miklar skemmdir
á húsinu, en innanstokksmunir
skemmdust nokkuð af vatni.
«HWKHS<HKHKHWHWX8KHKHKHKHW«H5W^^
Við þökkum innilega þeim, sem glöddu okkur með skeytum,
gjöfum og heimsóknum á 50 ára hjúskaparafmæli okkar, 14. þ. m.
Akureyri, 17. ágúst 1942. e\
Aðalheiður Jóhannsdóttir, Guðmundur Sigurgeirsson,
Hólabraut 17.
WKttKKHKHKMHMHtHeHMHMMWHe^^
llllllllllllll!llllllllllllllllllllllllll!llll!!lllllllllllllll]IUIiiUIIU!lllllllllll|liUiUIIIIIIIIIIII!llllllllllllllllllllllin
Innilega þakka ég öllum, sem sýndu mér vinarhug á sjötugs- |
I afmæli mlnu 14. ágúst síðast liðinn.
Elísabet R. QuOmundsdóttir
guiuiiiiuiiiiiiiiiiiuiiinfliiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiuiiiuiiiiuiiiiiiuiiiiiiiiiiiiii
Munkaþverárstræti 18.
iwsnraininiiiiifflinaiutiiiiiiiaiiiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiinil