Alþýðublaðið - 13.09.1923, Side 1

1
1923
Fimtudagina 13. september.
209. tölublað.
,,Hrakfðrin:‘
Sjómannafélag Reykjavíkur.
Fundur í Iðnó fimtudaginn 13. september kl. 7 síðdegis.
Til umræðu: Kaupdeilan. — Félögum annara félaga er í
þetta sinn ekki leyfður aðgangur. — Sannið félagsrétt
ykkar við dyrnar!
Sjórnin.
Yiðtal við Ólaf.
(Ni.)
Um GísSa er það að segja, að
hann talaði mest um framfarirnar,
sem hetðu orðið i Eyjum, síðan
hanri byrjaði að verzia, en það
var 1899. Skiidist mér helzt, að
hann héídi, að allar framfarir,
sem orðið heíðu síðan, væru sér
að þakka, en ég hélt satt að
segja, að framfarirnar væru mest
að þakka verTdegu framförunum!
En ekki vissi ég til, að Gísii
heíði fuudið upp línuna, saltfisk-
verkunina, steinolfumótorinn o.
s. frv. Gísli sagði, að þegar hann
hefði byrjað, hefðu öli hús í
Eyjum verið virt á 88 þús. kr.,
en nú væru í Eyjum 319 íbúð-
, arhús, virt samtals á 3765.200
krónur, og auk þess verzlunar-
hús, -metin á 1.038000 kr. og
7 mótorbátar, metnir alls á um
1V2 milljón kr. Auk þess hefði
^m síðasta nýár verið um 800
þús. kr. í sparisjóði þar. Eu sá
góði Gísii — hann mintist ekki
einu orði á það, að hér kæmu
neinar skuldir á móti. Hann lét
sem þær væru ekki til, eða var
þá svo mikill íjármálaspekingur,
að hann mundi ekki eftir skuld-
unum.<
»Nú, hann heíur iíklegast
ætlað að gefa ölium, sem skuld-
uðu hjá honum, upp skuldtrnar!<
»0, ætli það bíði nú ekki!
Hiou gæti ég betur trúað, að
hann hefði talátt áfram- gleymt
skuldahliðinni. Pað sýnir sig sem
sé mjög oft, að menn, sem eru
dugiegtr að græða iyiir sjá|fa
sig, erU kannske alls engir
fjármálamenn, og hafa ekkert
yfirlit yfic stærri ijármálin, eins
og hins vegar mestu fjirmála-
menn eru alls engir gróðamenn
lyrir sjálfa sig. Til dæmis er
Kwynes enski, sem einna frægastur
er allra núlifandi fjármálamanna,
enginn gróðamaður.
Ekki taiaði Gísli heldur um,
hvernig þessi auður skiftist, en
hann sagði, að dýrasta íbúðar-
húsiði í Vestmannaeyjum ætli
sjómaður. Hins végar láðist
honum að geta þess, hver ætti
dýrasta íbúðarhúsið í Reykja-
vík.< u
»Hver talaði á óftir Gísla ?<
»Það gerði séra Jes Gíslason,
sem er verzlunárstjóri hjá Gísla.
Sú ræða var mestmegnis per-
sónuleg árás á mig. Honum
þótti ég hlægilegur útlits, og er
honutn það ekki láandi, þvl hann
hefir miðað við sig sjálfan, en
hann er maður forkunnarfag ur.
Hann ræddi um eyðileggingu
Karthagóborgar, sagði þau fimm
orð á latinu, sem hann man frá
því hann var í skóla, og las upp
tiilögu um að skora á mig að
hverfa burt úr Eyjum sem fyrst.
Síðan bar hann tillöguna upp
sjálfur, og greiddu henni margir
atkvæði, eitthvað fjórði partur af
þeim, sem sátu. Eftir einhverjar
vöfiur leitaði svo fundarstjórinn
mótatkvæða, en fáir stóðu þá
upp. Yfirgnæfandi meiri hluti
furidarmanna tók ekki þátt í at-
kvæðagreiðslunni; hefir víst
fundist það skripaleikur, enda
býst ég við, að það þekkist
hvergi, að tillögur séu bornar
upp viðstöðulaust án þess, að
þær séu ræddar, og s* *zt, að til-
' lögumenn beri þær upp sjálfir.
Svo talaði Gannar Óiafsson;
í ég man ekkert úr hans ræðu
Sú þriðja kemur út í okt., —
þangað til verður tekið á móti"
áskriftum í sfriia 1269.
nema það, að hann afneitaði
Morgunblaðinu; það virðist föst
regla í þvi firma, því Jóhann var
búinn að afnelta Mogga á sunnu-
dagsfundinum, en þetta sýnir, að
hann er »ekta sort< af Morgun-
blaðsmanni.
Á eftir Gunnari talaði sá mikli
mann, Magnús Guðmundsson í
Vesturhúsum. Hann líkti mér við
taugaveikina, sem drap fjóra
menn í Vestmannaeyjum, og
endaði á því að hóta mér líkam-
legu oíbeldi, ef ég hatði mig
ekki burtu. Meðal þeirra, sem
* klöppuðu fyrir þessu, var prúð-
mennið Gísli John-en konsúll.
Á eftir Magnúsi íékk Sigurður
lyísali orðið, en á eftir honum
talaði ég og fékk alveg jafngott
hljóð og' fyrr. Reyndar var í
bæði skiftin verið að taka fram
f tyrir mér, en það var bara
betra, því að þeir, sem það
gerðu, fóru vanalega hálf-illa út
úr því.
Þegar ég var búinn að tala,
sagði fundarstjórinn, að Gísli
Johnsen hefði orðið, en þá stökk
séra Jes hinn fagri upp á pallinn,
maldaði eitthvað í móinn gegn
því, sém ég hafði sagt, og sagði
svo skyndilegá íundi slitið.
Svona endaði sá trægi fundur!
Næsta dag boðaði ég svo íund
á ný og talaði um stefnuskrá
(Framhald á 4. síðu.)