Íslendingur - 26.01.1946, Blaðsíða 2

3
f
ÍSLENDINGUR
taugaríaginn 26. janúar 1946
Síðasta orðið
Með þessu blaði íslendings
lýkur kosningabaráttu D-listans.
í nálega 4 mánuði, hef ég átt í
ritdeilum við andstæðingana til
hægri og vinstri. Því vil ég ljúka
baráttunni með nokkrum orðum
til samstarfsmanna minna og
kjósenda Sjálfstæðisflokksins í
bænum.
Þetta hefir verið hörð barátta,
en árangursrík. I byrjun hélt
kaupfélagsklíkan, að ókvæðis-
orð, brigzlyrði og málaferli
mundi nægja til að fá mig til að
leggja pennann til hliðar. Þessar
vonir hafa brugðizt, sókninni
hefir verið haldið áfram, og á-
rangurinu gátuð þið sjálfir séð á
borgarafundinum sl. mánudag.
Þai stóðu kaupfélagsforsprakk-
arnir fylgislausir, ráðalausir og
málefnalausir. I stað þess að
ræða við ykkur um bæjarmálin,
létu þeir rigna skömmum yfir
þjóðþrifarfyrirtæki, eins og Eiin-
skipafélag íslands. Með fuilar
hendur fjár og digra sjóði hafa
þessir aumingja menn lent í and-
legu gjaldþroti, sem ekki pen-
ingar, lieldur aðeins iðrun og
yfirbót fá bætt. Þeir hefðu því
átt að ávarpa ykkur með hinum
frægu orðum Lúthers: Hér stend
ég, ég get ekki annað, Guð hjálpi
mér, Amen.“
Eg vil þakka ráð og stuðning
vina minna, og ekki sízt vil ég
þakka mörgu alþýðufólki, sem
gefið hefir mér þýðingarmiklar
upplýsingar um margt, sem af-
laga hefir farið í bæjarfélaginu.
Eg veit, að ykkur er daglega
sagt, að ég sé nazisti og Degi er
það sérstakt áhugamál, að þið
trúið því, að ég sé nazisti í þeirri
inerkingu, sem blaðið leggur í
það orð, með öðrum ofðum, að
ég sé þjófur, morðingi, ofbeld-
ismaður og svikari. Eg ætla ekki
að fara að bera þessar sakir af
mér, ég hef umgengizt ykkur
flest svo árum skiptir, svo að ég
veit, að þið og bæjarbúar yfir-
leitt, eru einfærir um að dæma,
hvort orðið hafi vart þessara ó-
dyggða í fari mínu.
Eg veit, að andstæðingarnir
fullyrða, að ég ætli að svíkja þá
stefnu, sem ég hélt fram á Borg-
arafundinum og færa það máli
sínu til stuðnings, að „íhaids-
flokkur" geti ekki haft þá stefnu
skrá. Eg hef íhugað hvern lið í
ræðu þeirri, sem ég flutti á fund-
inum og birt er orðrétt í síðasta
blaði íslendings, og fæ ég ekki
séð, að þar sé nokkurt orð, sem
ég ekki get staðið við með góðri
samvizku. Enda hafa Sjálfstæðis
menn í Reykjavík framkvæmt
svipaða stefnuskrá í flestum
greinum á undanförnum árum.
Hér er því hvorki um skrum að
ræða, né brot á stefnu Sjálfstæð-
isflokksins, og ég er ráðinn í að
haga störfum mínum í bæjar-
stjórn, ef ég fæ þar sæti, í fullu
samræmi við gefin loforð.
Andstæðingarnir vilja, að
Sjálfstæðisflokkurinn sé „íhalds
flokkur“, þeir um það. Varla
geta þeir þó tekið ráðin af kjós-
endum og forráðamönnum
flokksins, en þessir aðiljar
vilja, að Sjálfstæðisflokkuiinn
sé frjálslyndásti flokkurinn í
landinu, og það er Sjálfstæðis-
flokkurinn nú, enda hefir hann
alla forustu um nýsköpun at-
vinnulífsins og framfarir í þjóð-
félaginu.
Sjálfstæðisflokkurinn vill
vera og á að vera vígi frelsisins,
enda þekkjast þar ekki Fram-
sóknar-„handjárnin“ illræmdu.
Þar er engin dauðasynd, þó að
allir hugsa ekk*i nákvæmlega-
eins, fyrir þær sakir verður eng-
inn rekinn úr Sjálfstæðisflokkn-
um. Andstæðingar lmeykslast á
því, að við Indriði, Helgi og Jón
Sólnes skulum ekki vera allir
steyptir í sama mótinu, eins og
4 ríkisdalir, um það geta þeir
sakast við Skaparann. Við erum
aðeins fjórir einstaklingar, ólikir
að útliti og ólíkir í hugsun, en
með góðan vilja til að vinna sam
an að farsæld bæjarfélagsins, og
það vænti ég, að okkur takist.
Það er því ekki neinn tvísöngur,
þó að ekki hrjóti alltaf sama orð
ið úr munni okkar allra, en
hljómi orð okkar sem söngur í
eyfum andstæðinganna, sem ég
tel mjög ólíklegt, livað sjálfan
mig snertir, því að ég er lítill
söngmaður, þá væri hér senni-
lega frekar um kvarett að ræða.
Ykkur mun leika hugur á að
vifa, hver úrslitin verða á sunnu-
daginn kemur. Eftir þeim upp-
lýsingum, sem við höfum í hönd-
um, er fylgi Sjálfstæðisflokksins
mikið og yaxandi, og líkur
standa til, að sigur flokksins í
þessum kosningum verði mikill,
en eins og ég hef áður sagt, er
baráttan hörð og því verða allir
að gera sitt ýtrasta, svo að sigur-
inn verði sem mestur.
Oflugustu andstæðingar Sjálf-
stæðisflokksins hér í bænum við
þessar kosningar, er flokkur
Sósialista. Því fer fjarri, að ég
líti á þessa menn, sem einhvers-
konar landráðamenn, en þeir
eru haldnir blindri oftrú á stjórn
arfarið í Rússlandi og finnst, að
við eigum að haga okkur eftir
því í öllum greinum.
Rússar eru okkur ólíkir í
flestu. Veldi þeirra nær yfir tvær
heimsálfur, og þeir geta hagað
sínum þjóðarbúskap, eins og
þeir telja sér henta, án tillits til
annarra. Við erum smáþjóð, sem
þurfum flest að sækja til ann-
arra og verðum því að haga okk-
ar þjóðarbúskap svo, að vinsam-
leg samskipti geti haldizt við
nágrannaþjóðirnar, að öðrum
kosti er glötunin vís. Okkur hent
ar því bezt það stjórnarskipulag
og þeir framlelðsluhættir, sem
ríkjandi eru hjá nágrannalönd-
um okkar, Bretlandi og á Norð-
urlöndum. Auk þessa tel ég
stjórnarfar Rússa í fáu til fyrir-
myndar.
Eitt getum við þó af Sosialist-
um lært, og það er fórnfúst starf
fyrir flokk sinn og liugsjónir.
Þennan eiginleika þurfa Sjálf-
stæðismeRn að tileinka sér í
sem ríkustum' mæli, enda ætti
Sú kyjislóð, sem nú er af létt-
asta skeiði, hefir sennilega lifað
mestu umbrotatima, sem verald-
arsagan getur um, og kastar þó
tólfunum hin allra síðustu ár —
styrjaldarárin — og svo virðist,
sem enn um stund megi vænta
tíma mikilla viðburða á sviði
alþjóða-mála, sem og með ein-
Stökum þjóðurn. ;— Er það ekki
tiltökumál, öllu fremur lieyrir
það reglunni til, að allmikið
rót kemur á hugi manna á slík-
um tímum, enda er þá oft
skammt öfganna á milli og dóm-
greindinni hætt. — Alla jafna
eru þetta hinir meslu veltitímar
öfgaöflum þjóðfélagsins, og verð
ur meðal annars að skrifa stund
arfyrirbæri, eins og viðgang
konunúnista í svipinn, á þenna
reikning. Er því ekki að undra,
að einmitt nú, í yfirstandandi
kosningabaráttn er áróðurinn,
ef til vill ennþá liarðvítugri og
tækifærissinnaðri en holt hefði
þótt að viðhafa á venjulegum
tímum.
★
Alþýðuflokkurinn hér í bæ
hefir nú endurskipulagt sitl her-
foringjaráð, eftir að þrautreynd
er forusta þeirra Friðjónssona,
sem verið hefir flokki þeirra ærið
giftusnauð á seinni árum, enda
hefir 'þeim borizt hvalreki, í
mynd hins nýja bæjarfógeta, sem
er heldur ekkert óliræsi, „viður-
kenndur jafnvel af svæsnustu
stjórnmálaandstæðingum, sem
einn hinn róttækasti og dugmesli
maður á sviði raunhæfrar ný-
sköpunar í atvinnumálum“ segir
Alþýðumaðurinn. Bæjarfógetinn
er vafalaust drengur góður og
dugandi embættismaður, en hon-
am er ekki klígjugjarnt, ef hann
kingity þessu viðstöðulaust. Al-
þýðumaðurinn gefur kjósendum
mörg heilræði um þessar mund-
ir. Meðal annars beri möijnum,
sem um bæjarmál hugsa, að líta
til þeirra bæja hér á landi, þar
sem Alþýðuflokksmenn stjórna,
þ. e. Hafnarfjarðar og ísafjarð-
ar. Og sjá! Þar gerast mikil
undur, sem hverju bæjarfélagi
megi vera keppikefli. Alþýðu-
maðurinn hefði betur látið ógert
-— flokksmanna sinna vegna —
að rifja upp afrek sinna manna
öllum að vera ljúft að leggja
krafta sína fram í baráttu fyrir
frelsi og framförum. Ég veit, að
annir dagsins kalla og þeim þarf
að sinna, en ég veit líka, að á
morgun leggja allir hönd á plóg-
inn, og þá er'sigur Sjálfstæðis-
flokksins vís.
Sv. G.
x við D-listann!
á stjórn þessara hæja, því að
]iað er kunnara en frá þurfi að
segja, að ekkert minna en heims-
ófriður gat bjargað þeim Trá
gjaldþroti. Það er því forsjónin,
sem veldur því, hvernig þar hef-
ir skipazt málum, en ekki for-
sjá Alþýðuflokksmanná.
★
r
UtgerðarmálaráðunauturVerka
mannsins hefir áætlunina til-
búna. Bærinn á að gera út að
minnsta kosti tvo nýja togara og
þrjú vélskip. — Stórhugur og
framtakssemi eru lofsverðir eig-
inleikar, sér í lagi þó, ef ekki
er eingöngu hugsað og fram-
kvæmt á kostnað annarra. ' Ef
atvinnu- og fjárhagsmálum bæj-
arins væri borgið með ,sl íkum
„plönum“, væri málið einfalt,
en sjálfsagt verður fleirum en,
mér á að draga slíkt í efa. Það
er sjálfsagt gert ráð fyrir, þó að
ég hafi ekki séð frá því greint,
hvar eigi að taka milljónirnar.
Við Akureyringar höfum að
mestu farið varhluta af 'stríðs-
gróðanum, utan nins lögvernd-
aða auðhrings KEA, svo að sjóð-
ir manna hér eru ekki tiltakan-
lega þungir, og enn hefir ríkis-
stjórnin ekki kveðið upp úr með,
hvers stuðnings eða hvaða kjara
sé að vænta til kaupanna, og
mun þó mörgum þykja það eitt
höfuðatriði þessa máls. Þá er á
það að líta, að sterkar líkur
benda til þess, að sjávarútveg-
urinn hafi þegar lifað sitt gullna
tímabil, og væri ekki ómögulegt,
að kommúríistar gætu fengið um
það bendingar frá, að minnsta
kosti, öðrum ráðherra sinna í
núverandi ríkisstjórn, sem mun
hafa einhverja kunnugleika á
þeim málum, og er mér ekki
grunlaust um, að þersónuleg
reynsla hans gæti gefið fyrir-
heit um nýstárleg ævintýri á
sviði úlgerðarmála þessa bæjar,
þegar þar að kemur.
★
En hvað á þá að gera bæjarfé-
laginu til aukins velferðar og
þroska, mun spurt. — Akureyri
hefir fram á þennan dag haldið
hlut sínum í landi hér með verzl-
un og iðnað sem aðal-atvinnu-
greinar, og svo gæti enn orðið.
— Við liöfum að vísu að mestu
farið á mis við gull hinna stríð-’
andi þjóða, sennilega einmitt
fyi'ir það, að hér er Htið um út-
gerð, en ennþá er ekki séð fyrir
endann á, hvað haldbetra reyn-
ist, þegar til lengdar lætur. Með
þessu er engan veginn átt við,
að við eigum alveg að eftirláta
öðrum bæjarfélögum útgerðina.
Þvert á móti. Við eigum að kosta
kapps um að auka hana á heil-
brigðum grundveTli, t. d. með
því að efla hér allan þann iðnað,
sem verða mætti litgerðinni til
framdráttar, svo sem dráttar-
brautir, vélsmiðjur, skiþasmíð-
ar, hraðfrystihús o. fl., og búa
að öðru leyti vel að þeim mönn-
um, sem vilja leggja fé sitt í
útgerð. — Til þess höfum við
mörg og góð skilyrði, sem nægja
mundu til þess að skapa Akur-
eyri þann sess í landi voru, sem
henni ber, og fleyta bænum fram
lil aukihs fjárhagslegs og menn-
ingarlegs þroska.
* * #
Kjósið D-listann!
Heimilisiðnaðarfélag
Norðurlands
býður einum nemanda úr
Akureyrarbæ frí-pláss við
tóskaparskólann á Sval-
barði.
Upplýsingar gefur
Halldóra Bjamadóttir
Sími 488.
.Alúðar þakkir til allra fjær og nær er auðsýndu hluttekningu við andlát og útför systur okkar KRISTJÖNU PÉTURSDÓTTUR Sólveig Pétursdóttir, Hólmfríður Pétursdóttir, Þórleif Pétursdóttir Norland, Jón Gauti Pétursson.

Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför Sigurbjörns Friðrikssonar. Eiginkona og börn.
Meðal annarra orða