Íslendingur - 11.12.1946, Blaðsíða 7

■ -Miðvikudaginn ll.' des,- 1946-
f bðkinni
Fyrir karlmenn
getið þér íesið
um kvennafar
um slagsmál
um framhjátökur
(ritað af konu)
(ritað af Jack Lœidon)
(ritað af Steinbeck og Maupassant)
um viðureign við drauga
(ritað af Arlen)
urn siðgœði kvenna
(ritað af Mencken)
um lif víkinganna
(ritað af van Loon)
um tvo heiðursmenn,
sera höfðu í ógáti skipli á konum sínum.
Karlmenn, lesið þessa bók, en gætið þess, að konur
hnýsist ekki í hana.
BÓKAÚTGÁFAN SYR'PA.
Árshátlð
Iðnaðarmannafélags Akureyrar verður haldin laug-
ardaginn 28. des. að Hótel KEA og hefst með sam-
eiginlegri kaffidrykkju kl. 9 e. h. — Áskriftalisti
liggur frammi í Polyfoto til Þorláksdagskvölds.
Skemmtinefndin.
Tii jölayjafa
Pelsar
Silfurrefir
Platínurefir
Töskur og
Veski
Hanzkar
Kápur.
Bentharð Laxdal
Hálsbindi
mikið úrval.
B. LAXDAL
Pure
Si/kisokkar
Gudmanns* verzlun
Otto Schiöth
Sktðabuxur
Skíðapeysur
Skíðastakkar
Skíðalegghlífar
Gudmanns* verzlun
Otto Schiöth
Jarðarför
KRISTJÁNS MIKAELSSONAR, skipstjóra,
sem andaðist 4. þ. m. fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 13; þ. m. Athöfnin hefst kl. 1 e. li.
Aðstandendur.
títför JÓNS BENJAMlNSSONAR, bónda á Hóli, sem
andaðist 8. þ. m. fer fram að Munkaþverá mánudaginn 16.
desember n. k. og hefst kl. 1 e; h:
Vandamenn.
UppboO
Opinbert uppboð fer fram að Hafnarstræti nr. 3,
hér í bænum þriðjudaginn 17. desember n. k. og hefst
kl. 1,15 síðdegis.
Seld verða ýmiskonar húsgögn, málverk, teppi,
skandíaeldavél, og ýmsar verslunarvörur svo sem
rakvélablöð, leikföng, ræstiduft, umbúðapappír,
kanel, skrautnælur, kjólaspennur o. fl.
Munirnir verða til sýnis á uppboðsstað, 2 dögum
fyrir uppboðið.
Greiðsla fer fram við hamarshögg.
Bæjarfógetinn á Akureyri, 6. desember 1946.
Friðjón Skarphéðinsson.
Verkstæöishus
bifreiðaverkstæðisins Þórshamar h. f. Strandgata 59,
Akureyri, er til sölu og er laust um næstu áramót.
Húsið er 13% x 16 metrar og er mjög hentugt fyrir
hverskonar verksmiðju- og verkstæðisrekstur. —
Uppl. gefur Þórhallur Guðmundsson, Þórshamri.
S t j ó r n i n .
HRINGUR DROTTNINGARINNAR AF SABA
Klæðaburður hans var svo skringilegur, að sagt er,
að lögreglan hafi hvað eftir annað hvatt hann til
þess að láta sem minnst á sér bera, ef hann væri á
götum úti að næturíagi. Þannig var og er útlit míns
ágæta vinar prófessor Higgs. Eg vona einlæglega, að
hann móðgist ekki, þótt hann sjái sér lýst á prenti.
Vinur hans, sem- sat við sama borð með hönd undir
kinn, meðan hann hlustaði, að því er virtist með held-
ur litlum áhuga, á einhverjar vísindalegar útskýring-
ar, var gerólíkur honum. Hann var hávaxinn, mynd-
arlegur ungur maður, grannur en herðabreiður og
um það bil 25 ára gamall. Andlitsdrættirnir voru svo
ákveHnir, að svipurinn hefði virzt næstum hörkulég-
ur, ef dökk augun hefðu eigi mildað svipinn. Hárið
var snöggklippt og glansandi og dökkt eins og aug-
un. Hann hafði svip hins hugsandi atorkumanns og
bros hans var sérstaklega aðlaðandi.
Þannig var Oliver Örme, kapteinn, og er enn. Það
er bezt að geta þess strax, að hann er aðeins kapteinn
yfir nokkrum sjálfboðaliðsverkfræðingum, enda þótt
hann í reyndinni sé mjög dugandi hermaður. Það
sýndi hann í Suður-Afríkustríðinu, og hann var ein-
mitt nýkominn þaðan.
Eg ætti víst einnig að bæta því við, að hann leit
ekki út fyrir að eiga sérlega vingott við peningana,
eða líklega öllu heldur, að peningunum hafi ekki
verið um hann gefið. Hann var að öllu leyti fremur
dapurlegur á að líta. Ef til vill hefir það verið orsök-
in til þess, að ég þegar í stað laðaðist að honum,
■— ég, sem árum saman hafði lifað í svipaðri sambúð
við peningana.
Meðan ég stóð þarna og virti þessa tvo fyrir mér,
ieit Higgs upp frá bókfellsrúllunni — eða hvað það
8
nú var, sem hann var að lesa. Síðar komst ég að því.
að hann hafði eytt öllum seinni hluta dagsins í að
taka upp múmíu og athuga, hversu mikið skemmd
hún væri. Um leið og hann leit upp, kom hann auga
á mig, þar sem ég stóð í hálfgerðu myrkri.
„Hver skrattinn eruð þér?“ hrópaði hann hátt og
hvellt, eins og var venja hans, þegar hann varð fyrir
skyndilegri truflun. „Og hvað eruð þér að gera hér
í minni stofu?“
„Stilltu þig nú,“ sagði vinur hans. „Ráðskonan þín •
Var einmitt að segja, að einhver vinur þinn væri kom-
inn til þess að sjá þig.“
„Jú, það er víst rétt. En ég get alls ekki munað
eftir að eiga neinn vin, sem hefir andlit og skegg eins
og geit. En komdu nagr, vinur minn.“
Eg gekk áfram, þar til ég var kominn inn í ljós-
bogann frá rafmagnslampanum og staðnæmdist þar.
„En hver er þetta. Hver getur þetta verið,“ tautaði
Higgs. „Það er — já, það er — það er Adams gamli.
Ef hann bara hefði ekki verið dauður í minnsta kosti
tíu ár. Sagt var, að Kalífarnir hefðu náð í hann.
gjörðu svo vel, þú gamli skuggi hins löngu týnda vin-
ar míns Adams, að segja mér nafn þitt, annars eyð-
um við tímanum í ganglaust grufl um þenna leyndar-
dóm.“
„Þess þarf ekki, kæri vinur, þvi að þú hefir þegar
nefnt nafn mitt. Eg hefði þekkt þig hvar sem var, en
hár þitt er nú reyndar ekki orðið hvítt.“
„Nei, víst er það. Hár mitt hefir allt of sterkan lit.
Það er bein afleiðing af léttlyndinu. Mér þykir vænt
um að sjá þig Adams — því að Adams er það —
einkum af því, að þú svaraðir aldrei nokkrum spurn-
ingum í síðasta bréfi mínu um það, hvar þú hefðir
9
náð í þessa tordýfla frá dögum fyrstu konungsættar-
innar. Ýmsar öfundsjúkar sálir hafa sem sé dregið í
efa, að þeir væru upprunalegir. Adam, kæri gamli
vinur, vertu hjartanlega velkominn.“ Og hann greip
báðar hendur mínar og blátt fram kreisti þær, en
bætti svo við, er hann kom auga á hring, sem ég var
með: „En hvað er þetta? Það er eitthvað mjög sér-
kennilegt. En það liggur ekkert á. Segðu mér bara
frá því, þegar við erum búnir að borða. Leyfðu mér
svo að kynna þig fyrir vini mínum, kaptein Orme,
sem er mjög efnilegur nemandi í arabisku og hefir
töluvert góða þekkingu á fornfræði."
„Herra Orme,“ leiðrétti ungi maðurinn og hneigði
sig.
„Jæja þá, herra eða kapteinn, hvort sem þú villt
heldur. Hann álítur, að hann sé ekki í hernum, þótt
hann hafi barizt í öllu Búastríðinu og hafi þrisvar
sinnum særzt — og einu sinni meira að segja hlotið
stungu beint í gegnum lungún. Þarna kemur súpan.
Leggið á borð handa einum til viðbótar, frú fieid. Eg
er orðinn þg.nhungraður. Ekkert örvar eins matar-
lyst mína og að taka upp múmíur. Það er líka stór-
kostleg andleg áreynsla, auk hinnar líkamlegu vinnu.
Borðaðu, maður, borðaðu. Við getum talað saman á
eftir.“
Við borðuðum líka. Higgs tók rösklega til matar
síns, því hann hafði ætíð góða matarlyst — ef til vill
af því að hann var bindindismaður. Orme kapteinn
mataðist mjög hæversklega og ég eins og hæfir
manni, sem áður hafði mánuðum saman lifað á döðl-
um — en þó einkum grænmeti. Grænmeti og ávextir
eru aðalfæða mín, það er að segja, ef hægt er að ná
í það. En ef að herðir, borða ég hvað sem er.