Íslendingur - 19.02.1947, Page 1

I
,Skipið okkar’
til Ameríku
AllhljóU hefir verið um „skip-
ið oickar“ Akureyringa, alll jrá
þeim lírna, er þai'í var hoSið hér
velkomið með tilheyrandi „pomp
og pragt“. F.kki er Ijóst, lwort for-
ustumenn SIS haja álitið, að jólk
elskaði meir, það sem i jjarlœgð-
inni'er, en það eitt er víst. að Ak-
ureyringum Itejir ekki verið gert
þetla veglega skip ,,sitt“ leiði-
gjarnt með því að þurja um oj að
hafa jxtð jyrir augunum. Hejir
það ekki sézt hér mánuðum sam-
an, en mun ná nýkomið úr mikl-
um leiðangri til Evrópu og lagl aj
stað til Ameríku í kolaleit að
sagl er. Ekk þótti þó ástœða til
jiess að láta skipið koma við í
heimahöfn sinni, átðiir en það
lagði í Amcríkujörina, og bólar
rdunalega lítið á þeirri björg, sem
skip þettu iitti að færa i bá 4kur-
eýringa. Hinsvegar liaja skip
..erkióvinarins" Eimskip komið
hér hverl aj öðru,
I onandi já Eyfirðingar að sjá
eilthvað aj kolafarminum, jiegar
hann kemur. Er annars hœtt við,
að ástin á „skipinu okkar“ fari
æði mikið ctð dofna.
Mynd jressi er aj Akureyringunum Björgvin Júníussyni og Magnúsi
Brynjólfssyni, sem nú eru pið skíðaiiám í Sviss. Eru þeir þarna staddir
i Arósa, og eins og .sjá má, eru skíðabrekkurnar fallegar og hvenœr
skyldum við fá jafn haganleg flutningatœki upp brekkurnar eins og þeir
hafa j>ar syðra? — Þeir félagar tóku nýlega þátt í Evrópumeistaramóti
skíðamanna og þótti jrammistaðá fj'eirra þar ágœt, þegar þess er gæil
að þanut kepptu aðeirís snjöllustu skíðamcnn Evrópu. Mun jafnvel haja
komið til mtdct, að þeir keppi irOlympiuleikunum.
Öiaísfirðingar sigrnðu í skíðastökkinu
Péfur Sigurgeirsson aositoð'-
arpresfrur ó Ákureyri.
Vígslubiskup heldur á
batavegi
Séra Friðrik J. Rafnar. vígsliibisk-
up. veiktist skyndilega fyrir rúmri
viku og hefir legið' rúmfastur síðnn.
Hann er nú heldur ú batavegi, en
mun þó ekki geta sinnt prestsverk-
um fyrst um sinn. Munu læknar íelja
hann verffa aff hvílast vel í nokkurn
tíma. Hefir hiskupinn reynt alltof'
mikiff á sig aff undunförnu, því að
prestsverk hér á Akúreyri eru í raun- (
inni orffin ofviffa einum manni.
Ákveffið hefir nú veriff, aff cand.
theol. Pétur Sigurgeiisson verði að-
stoðarprestur séra Rafnars og mun
liann verffa vígffur til Akureyrar-
|irestakalls n. k. sunnudag. Hanu er
eins og mörgum mun kunnugt sonur
Sigurgeirs Sigurffssönar biskups yfir
íslandi, og hefir aff undanförnu ver-
ið aðstoffarmaour föffur síns viff
Kirkj ublaffiff.
Par iil nýi aðstoffarpresturinn kem
ur, munu þeir séra Sigurffur Stefáns-
son og séra Benjamín Kristjánsson
gegna nauffsynlegum prestsverkum
hér í prestakallinu. Messur nnmu þó
sennilega falla niður, því aff þeir
þurfa að messa í sínum kirkjum.
Sígurður Þórðörsom,
SÍÐASTLIÐINN sunnudag íör
fí'ain keppni í skíffastökki á Stórhríff-
annóti 1947. Auk keppenda frá Ak-
ureyrarfélögunum þremur voru
keppendur frá lþróttafélaginú’Sam-
eining í Ólafsfirffi. Keppnin fór frani
í stökkbrautinhi viff Miffhúsaklapp-
ir. Veffur og færi var liiff ákjósan-
legasta. Áhorfendur voru á ánnaff
hundraff.
SkíSaráff Akureyrar hefir skýrt
blaðinu svo frá úrslitum keppninn-
ar:
í A- og B-jlokki:
1. Gimiilaugiir Magnússon Sain-
eining, stökk 29 og 27 metra, hlaut
139.1 stig.
2. Stefán Olafss. Sameining, stökk
28 og 27.5 metra og 138.2 stig.
b A. sfrökk lerigsfr.
3. SigUtffur Þórffarson K.A., stökk
30 og 30 metra og 111.5 stig.
/ yugri jlokki:
1. Magnús Agústsson M.A., stþkk
24.5 og 28.5 metra og 141.4 stig.
2. Baldvin Haraldáson Þór, stökk
26 og 26.5 metra og 139.3 stig.
3. Jón VilhjálmsSon Þór, stökk 23
og 25.5 metra og 128.2 stig.
Magnús Asgeirsson er einnig Ól-
afsfirffingur. og liafa þeir því sigraff
í báffum flokkum. Hinsvegar stökk
Sigurffur Þórffarson úr K. A. lengst
í báffum stökkum, en var svo óhepp-
inn aff detta í fyrra skiptiff. Stökk
hann eins langt og stökkbrautin
leyfffi, en hún er-ekki löggilt fyrir
lengri stökk en 30 metra.
Ríkísstjórnin verður þegar í
stað að gera ráðstafanir til þess
að fá fé inn í bankana
Mjög nlvailega liorfir með margar mikilvægar oýsköpimarfram-
kvœmdir, einkmn í sjávarútvegnum, því bankarnir hafa svo að
segja stöðvað öll útlán til þeirra framkvæmda sem annarra.
Stjórn Landsbankans sýnir líka hið furðulegasta tómlæti í þess-
um málum, því að.í stað þess að reyua að lókka spariféð í banlt-
ana, tekur bankastjórnin það ráð að stöðva útlán, svo að spariféð
er rifið út úr bönkmmm til lánastarfsemi á svörtum markaði.
Verður Alþingi og ríkisstjórn þegar í stað að gera ráðstafanir til
þess að greiða úr þessu öngþveiti. Jafnframt verður að laga það
óþolandi misræmi, sem er á lánakjörum opinberra aðiía og
einstaklinga.
Fyrir ncikkru vav á það minnst hér
I blaffinu, liversu þær ráðstafanir
bankanna aff stöffva allar lánveiting-
ar til ýmiskonar framkvæmda, gætu
haft alvarlegar afleiffingar. Var á
þáff hent, að mikil hætta væri á því,
aff lánastarfseinin drægist af þessuin
sökuin úr höndum hankunna í hend-
ur einstaklinga, sein oft og tíffum
liagnýttu sér neyff manna og tækju
okurvexti af fé sínit. YrSu hankarnir
því aff gera nauffsynlegar ráffstafan-
ir til þess að mæta þessari hættu, m.
a. meff því aff hækka nú þegar inn-
lánsvexti, þótt Jiað kynni að hafa í
för meff sér nokkra hækkun útláns-
vaxta, því aff þeir vextir yrffu þó alll
af lægri en okurvextimir á svarta
peningamarkaðinum.
Sannleiksgildi þessara affvörunar-
orffa er sífellt betur aff konta í ljós.
Eru bankarnir nú komnir í slík fjár-
þrot, aff næstum öll útlán hafa veriff
stöðvuff. Gengur jafnvel-svo langt,
aff Landsbankinn hefir neitaff aff
veita lán gegn ríkisábyrgff. Þessar
lánastöffvanir hafa svo orðið iil þess
aff auka enn fjárflóttann úr bönkun-
uni.
Clfrgerðin illa sefrfr
Lánstöffvun hankanna er rothögg
á hiirar piikilvirku nýsköpunarfrant-
kvæmdir, ef ekki verffa þegar gerff-
ar ráðstafanir til úrbóta. Kemur
þetta einkum hart niður á útgerð-
inni, sem á viff fjárhagserfiffleika aff
stríffa vegna aflaleysis aff undan-
förnu. Nýju bátarnir hafa nú hver af
öffrum veriff aff koma til landsins,
en bankarnir hafa neitaff mörgum
um rekstrarlán til þess aff gera þessa
báta út í vetur, og hafa margir út-
gerffarmenn neyffst til þess aff' leita
til einstaklinga um lánsfé, vafalaust
oft gegn okurvöxtum. Þá- fer einnig
aff nálgast þann tima, er nýju togar-
arnir verffa tilbúnir og ekki sjáan-
legt, hvernig bæjarfélög og einsíakl-
ingar eiga aff greiffa þá, ef bankarnh'
neita aff láná.
Kíkiavaldið verður að taka hér al-
varlega í taunmna. Fjöldi emstakl-
inga hefir af dugnaði ráðizt í margs-
konar nýsköpunarframkvæmdir
vegna loforða ríkisvaldsins um hag-
stæð lán. Það eru stórkostleg svik
við þessa menn, ef þeim er launuð
atorkusemi þeirra og traust á loforð
hins opinbera með því að gera þá
gjaldþrota. Landsbankinn á vafálaust
viff fjárskort aff stríffa og verffur aff
sjálfsögðu aff gæta þess aff geta staff-
iff í skiluin viff sparifjáreigendur, en
óhæfilegrar íhaldssemi og þröngsýni
virffist þó stundum gæta i afstöffu
bankastjóra Landsbankans. Verffa
þeir háu herrar að gæta þess, að það
er þjóðin en ekki þeir, sem á bank-
ann. Þótt þeir geti ekki ætíð fullnægt
þeim lánsbeiðnum, sem til bankans
er beint, gætu þeir sér að skaðlausu
sýnt nokkuð meiri skilning á fjár-
þörf atvinnuveganna en þeir stund-
um, gera.
Einsfraklingum gerfr erfifrt
um yik
■ Þaff. e.r sérsfykleg-a áberandi og ú-
þolandi, hversu þeim einstaklingum,
sem ekki leita forsjár ríkisins er gert
erfitt um öfíun nvtsamra framieiðslu-
tækja, jafnvel þótt Nýbyggingarráff
hafi veitt innflutnings- og gjaldeyris-
leyfi til þeirra kaupa. jafnframt ar
bæjar- ög sveitarfélogum veitt mun
stærri lán úr stofnlánadeild en ein-
staklingum.Er þetta. furffulegt, þar
Framh, á 8. gíðu. -