Alþýðublaðið - 14.09.1923, Page 1
1923
Föstudaginn 14. september.
cio. tölublað.
Eggert GEaessen.
Sjsmannafélag Reykjavíkur.
Hann hefir nú stöðvaö togara-
útgerðina með >afskiftum« sínum.
Hann hefir með því svift sjó-
menn atvinnu og kaupi.
Hann hefir með þvi svift tog-
araeigendur gióða og bakað þeim
rentutap.
Ilann heflr með því haft og
hefir nú og framvegis tekjur af
ríkissjóði.
Hann hefir gert þetta með því
að hóta afarkostum þeim togara-
eigendum, sem heldur viija firrast
8 þús. kr. tap á mánuði en hafa
af öllum hásetum síuum saman
140 kr. á mánuði.
Hann hefir hótað Gísla Oddssyni
skipstjóra á Leifi heppna, einum
aflasælasta skipstjóranum hér, að
hann fái aldrei lán í íslan-dsbanka
og verði þegar í stað að greiða
vislalán skipsins, ef hann fállist á
að greiða sjómönnum fult kaup.
Hann hefir hótað öðrum út-
gerðarmanni til öllu illu, ef hann
ætlaði að rjúfa verkbannið með
því að greiða sjómönnum fult
kaup og halda úti skipum sínum.
Fyrir þessu hvoru tveggja eru
til vitnisburðir skilríkra manna.
Á Eggert Claessen að fá að
hóta fleirum?
Hvað segja hinir?
Menn vjta, að við íslandebanka
eru þrír bankastjórar. Menn vita
líka, að tveir af þeim eru »settir<
af ríkisstjórninni til þess að gæt:a
þes3, að starfsemi bankans fari
fram samkvæmt þeim skilyrðum,
sem ríkið hefir sett rek'stri hans
gegn forróttindum þeim og hlunn-
indum, sem hann nýlur. Menn vita
enn fremur, að þessir bankastjór-
Fundur i kvöld kl. 7 síðdegis í Iðnó.
Vegna húsrúmsleysis geta ekki aðrir en félagsmenn fengið eðgang.
S 11órnln.
ar hafa nógu há laun til þess, að
þeir þurfi ekki að leita sér hjá-
verka til að geta dregið fram lífið
sómasamlega, heldur geta þeir
gefið sig alla að þessu starfl sínu.
Menn vita nú, að þriðji banka-
stjórinn, sem mun méga skoða
sig sem fulltrúa hluthafanna og
mun enda eiga bágt með annað,
Eggert Claessen, hefir haft »af-
skifti< af því, að hann sjálfur
segir, að »útgerðarmerm stæðu
saman« um að halda togáraflota
landsins, dýrustu og afkastamestu
framleiðslutækjum þjóðarinnar nú,
aðgerðarlausum í því skyni að
neyða eina allra fjölmennustu og
nauðsynlegustu framleiðslustótt
þjóðarinnar til að láta sér lynda
óhæflleg iífskjör. Með þessu hefir
hann svift ríkissjóð miklum fúlg-
um í tekjum af sköttum og tollum,
og ef hann kemur sínu fram,
munu tekjur ríkisins minka að
stórum mun, því að með hinu
lága kaupi, sem sjómönnum er
ætlað, munu þeir hvorki geta
greitt tolla nó skatta, og verður
því að letta því af þeim, og þyrfti
raunar hvort sem er, ef vel ætti
að vera, Til þessara »afskifta«
þarf haun að láta útgerðarmenn
fá fé til að standast arðlausan
kostnað við legu togaranna, sem
jafnvel ekki Páll Ólafsson getur
neitað að sé mikill, hvaða hag
sem hann sór bankanum í því.
En virðist nú hinum bankastjór-
uiium, að í þessu fari starfsemi
bankans í rétta átt? Hafa þeir
samþykt þessar ráðstafanir hlut-
hafabaukastjórans með atkvæði
sínu eða þögn? Eða hafa þeir
BarnastÆskas nr.l
Áriðandi fundur kl. 3 á sunnu-
daginn. Mætið öll stundvísl.!
lát.ið »afskifti« hans afakifta-
laus?
Hvað hafa þeir sagt eða hvað
segja þeir?
í*að væri gott að fá að vita
það.
Ef til vill sjá þeir einhver bjarg-
ráð í þessum »afskiftum«, og þá
væri fróðleikur fyrir hina, sera
ekki sjá þau, að þeir héldu ekki
ljósi sinu undir mælikeri.
Hvað segja þeir tii?
lllsskilningur er það hjá
Vísi í sfðustu grein hans um
Landsverzlun, er hann heldur, að
brúttöálag heildsala á nauðsynja-
vörum sé talið 10°/0, og frá því
dragist síðan kostnaður við vöru-
söluna. Nettóálag þeirrá, þegar
þeir höfðu reiknað sérstakiega
rekstrárkostnað, var sem næst
ro % eltir reynslu verðlags-
nefndar hjá þeim, sem »hóflega«
lóru. Sést þar munur á þeim og
Landsverzlun.
H. V.
Framleiðslntækin eiga að
vera þjóðarcign.