Íslendingur - 21.05.1947, Blaðsíða 7

Miövikudaginn 21. maí 1947

7
ÞANKÁBROT
0 Framhald aí 4. síðu.
an hina ýrasu skatta? Það væri raun þægi-
legra, bæSi fyrir skatlayfirvöldin og skatt-
greiSendur, ef liægt væri aS samlaga skatt-
ana ntcir en verið hefir.
Umferðamálin.
Og SVO eru það umferðamálin liérna í
bænum. Nú eru skilyrði til þess að taka
uS vinna af krafti við umbætur á götun-
um. Umferðanefnd gerði í fyrra ítarlegar
tillögur um nauðsynlegar lagfæringar víða
í bænum vegna öryggis umferðarinnar, en
hræddur er ég um, að æði margt af þeitn
tillögum sé ekki enn komið i framkvæmd,
og er þao illa farið. Götur eru t. d. ekki
svo víðar hér, að fært sé að láta síma- og
ljósas'aura standa úti á sjálfri götunni.
Á mi' sta kosti einum gatnamólum niðri
á Eyri er símastaur svo langt úti á götu
við gatnamót, að bifreiðar keyra báðum
megin við hann.
Það verður annars að korna hið bráð-
asta í jörð þeint aragrúa af leiðsluvírum,
sem allir þessir vandræðastaurar eru nú
lá! ir bera uppi. Er óviðunandi að fá ekki
jarðlögn fy 'r símann.
Bekkir á torgið.
NÚ í veðurblíðunni er fólk farið að
sakna bekkjanna, sem voru á torginu. Þeir
munu hafa verið teknir burtu í haust og
ber ekki að lasta þá fyrirhyggju, en i.ú
mætli gjarnan flytja þá á sinn stað aftur.
Fram h al dssagan.
KONA skrifar blaðinu og þakkar fyrir
framhaldssöguna, en finnst koma of lítið
í hvert skipti. Þetta sjónarmið er mjög
sktíjanlegt, og mun reynt að bæta úr því,
eftir því sem kostur er á. Þakkar bla'ðið
hið vinsamlega bréf og mörg önnur slík,
sem blaðinu liafa borizt. Er því mjög kær-
komið að fá frá lesendum sínum tillögur
um fefnisval í blaðið.
Alþingi 1855
Frarnli. af 4. síðu.
ust um í bólinu, fóru íslendingar aó
rumskast'líka, og lieimtuðu stjórnar-
skipun. Konungur sendi eina undir
eins, er greifi Trampe átti að leggja
fyrir alþing, er kallað var sainan til
að ræða þetta mál, en þingið las ekki
einu sinni frumvarpið, sem stiptamt-
maðurinn lagði fyrir þá, heldur iók
það sjálft að búa sér til stjórnarskip-
un. Greifinn' sagði, að það leyfðist
ekki, þeir yrðu að hafa hið konung-
lega frutnvarp fyrir undirstöðu, en
hreytingar mættu þeir gjöra þær sem
þeir vildu. Þegar þeir sátu við sinn
keip, liótaði hann að slíta þinginu.
Þingmenn mönuðu hann til þess og
hann gjörði það — og álíta flestir,
að það hafi ve.lð ástæðulaust, og
því sé ekki bót r.iælandi. Óhljóðin
sem urðu þegar þinginu var slitið
hefðu mátt skjóta þeirn skelk í
bringu, er ekki var eins einbeittur og
greifinn. Eptir þetta varð nokkurs
konar uppreist, svo að það varð að
senda herlið til landsins til þess að
koma friði á aptur. Þessi herflokkur
var nú ekki stærri en 1 undirforingi
og 36 menn, og undir eins og þeir
komu og sýndu sig hættu óeirðirnar.
Nú sem stendur liggur þessi mis-
klíð öll í þagnargildi. Hvaða eina,
sem stjórnin leggur fram íslandi til
gagns mætir mótspyrnu. Og þegar
stjórnin skiptir sér ekkert af lands-
mönnum, þá gera þeir ekkert annað
en kvarta um a'ð stjórnin vanræki
þá “
Sjötugur varð fyrir skömmu síðan
Magnús Magnússon, verkamaður. Ráðhús-
stíg.
Sextugur varð 12. þ. m. Tryggvi Jóna-
lansson, verkamaður, Lækjargötu 6.
ítóradagurinn.
Einn dagttr á ári hverju er helg-
aður mæðrunum, er jrað venjulega
síðasti sunnudagur í maí. Tilgangur
dagsins er fyrst og fremst sá, að
gefa þeim, sem vilja, tækifæri á að
sýna mæðrum sínum ást og virðingu
á ýmsan hátt, .svo sem með því, að
færa þeirn blóm eða gle'ðja þær ó
annan hátt. Væri vel til fallið að
börn og eiginmenn leysi þær frá
störfum þennan eina dag ársins. Þá
gætu þær notið hvíldar og fundið
að .dagurinn væri þeirra dagur.
I nágrannalöndunum er dagurinn
sá dagur ársins, sem einna mest
blómasala fer fram á, því flest heimili
eru blórnum skrýdd móðurinni í
húsinu til heiðurs. í Jretta sinn verð-
ur Mæðradagurinn haldinn hátíðleg-
ur hér á Akureyri á annan í hvíta-
sunnu. Verður þá efnt lil fjársöfnun-
ar til styrktar starfsemi Mæðrastyrks-
nefndar Akureyrar, verða seld merki
(Mæðrablóm) og fleira gert til fjár-
öflunar. Er þess að vænta að bæjar-
búar styðji starfsemi nefndarinnar
og verði örir á fé, kaupi merki, sæki
skemmtanir hennar o. s. frv. Undan-
farin sumur, hafa konur með hörn
notið hvíldar í tíu daga hver á veg-
um nefndarinnar. Síðastliðið sumar
voru það ]8 konur me'ð 18 börn.
Einnig hefir nefndin skrifstofu opna
tvo daga í viku, þar sem konur fá
ýmsar leiðbeiningar og hjálp og
fjórhagslega aðstoð, eftir getu nefnd
arinnar. Fyrir jólin í vetur hafði
nefndin fjársöfnun og úthlutaði föt-
utn og peningum til þrjátíu og
þriggja einstaklinga og fjölskyldna.
Brugðust bæjarbúar þá vel við til-
mælum nefndarinnar, treystum við
því að svo verði einnig nú.
Mœðrastyrhsnefnd Ahureyrar.
Jarðarför móður minnar,
Sólrúnar Oddsdóttur,
sem andaðist 10. maí síðastliðinn, er ákveðin fimmtudaginn 22. maí
og hefst með húskveðju að heimili hennar Skjaldarvík, kl. 1,30 e. h.
Jarðað verður að Glæsibæ. Sætaferðir frá B. S. A. kl. 1.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna
Stefán Jónsson.
Innilegar þakkir færi ég öllum þeim, er sýndu samúð og hlut-
tekningu við fráfall og jarðarför eiginmanns mfns,
Guðmundar Guðmundssonar á Þúfnavöll
um
Votta og Kaupfélagi Eyfirðinga alúðar þakkir fyrir virðingu þá, er
það sýndi minningu hins látna.
Fyrir mína hönd og annarra aðstandenda
Guðný Loftsdóttir.
%
i
I
I
I
I
M
1
I
i
otsala
Útsala hefst í dag ó gölluðum
AMARO
UNDIRKJÓLUM
NÁTTKJÓLUM og
BUXUM
ÁMAROBÚÐIN
(Áður verzl. B. Ryel).
41
|
1
i
I
|
'//1
I
1
1
i
1
1
'óiÍm

- Auglýsið f „íslendingi" -
HRINGUR DROTTNINGARINNAR AF SABA
tveir voru alltaf liðþjálfinn og svo auðvitað húsbóndi
hans. Eg hefi aldrei kynnst eins fórnfúsum manni og
Orme. Það var ekki nokkur leið að fá hann til að setj-
ast á bak, þótt ekki væri nema hálfa klukkustund.
Þegar ég gekk, reið því engin'n á öðrum úlfaldanum.
En eftir að Higgs einu sinni var kominn á bak, lýsti
liann því yfir, að þar myndi hann verða, enda þótt
sárin yllu honum miklum þjáningum við núninginn.
„Hér sit ég, og hér ætla ég að sitja“, endurtók liann
hvað eftir annað, bæði á ensku, frönsku og ýmsum
austurlandamálum. „Eg hefi nú reynt svo mikið á
fæturna, að það ætti að vera nægilegt fyrir allan þann
hluta æfinnar, sem ég á eftir ólifaðan.“
Við Higgs sáturn báðir í söðlunum er við allt í einu
keyrðum liðþjálfann skipa úlföldunum að nema stað-
ar. Eg spurði, hvað væri að.
„Lítur út fyrir að vera Arabar, læknir,“ sagði hann
og benti á reykský, sem nálgaðist.
„Ef svo er,“ sagði ég, „er bezt að láta sem við sé-
um alls ekki hræddir við þá og ríða bara áfram, þá
hygg ég, að þeir geri okkur ekki neitt.“
Eftir að við höfðum þannig búið um vopn okkar,
að við gætum fljótt gripið til þeirra, riðum við áfram,
en Orme og liðþjálfinn gengu á milli úlfaldanna. Brátt
mættum við úlfaldalestinni og sáum þá, okkur til undr-
unar, að það var enginn annár en Shadrach, sem var
í fararbroddi, ríðandi á úlfaldanum, sem vinkona mín
í Mur hafði gefið inér. Við stóðum augliti til auglits
og störðum hver á annan.
„Við Arons skegg! Eru það þér, heriar mínir?“
.spurði hann.
71
„Við hár Móse! Já, það er svo,“ svaraði ég all-
hörkulega. „Og ég sé, að þið eruð að laumast á brott
með allar eignir okkar.“ Eg benti á úlfaldana, sem
voru klyfjaðir farangri okkar.
Svo komu útskýringar og lieill orðaflaumur af af-
sökunum, sem þó liafði lítil áhrif á Iliggs. Og þar sem
hann talar arabiskii og allar hennar mállýzkur eins og
innfæddur, hellti hann yfir Shadrach og félaga hans
slíkum straujni austurlenzkrá skammaryrða, að þcir
ldjóta að hafa orðið forviða á málakunnáttu hans.
Kvik liðþjálfi tók rækilega undir á ensku.
Orme hlustaði á nokkra hríð, en sagði svo:
„Láttu þetta nú nægja, gamli vinur. Ef þú heldur
svona áfram, endar það með áflogum. Og þér Kvik
gjörið svo vel að halda yður saman. Það er enginn
skaði skeður, úr því að við höfum rekizt á þá. Og
Shadra'ch, vinur, snúðu nú til baka með okkur til vinj-
arinnar. Við höfuin í hyggju að hvílast í nokkra daga.“
Shadrach var allsúr á svipinn og tautaði eitthvað
um það, að við gætum snúið við og fylgt þeim. En þá
dró ég upp hring drottningarinnar af Saba, sem ég
hafði fengið meðferðis sem jarteikn frá Mur. Eg hélt
hringnum rétt fyrir framan augun á honuin og sagði:
, Reyndu að óhlýðnast, og þú munt fá að standa reikn-
ingsskap gerða þinna fyrir henni, sem sendi þig. Því
að þótt þú kæmir okkur fjórum fyrir kattarnef „— og
ég leit hvasst á hann —“ þá láttu þér ekki hugkvæm-
ast, að þú getir leynt því. Hér eru of mörg vitni til
þess.“
Án þess að segja eitt orð, hneigði hann sig fyrir hin-
um helga hring, og við snérum allir aftur til Zeu.
V. KAPITULI
FARAO FER Á STÚFANA
Sex vikur liðu, og umhverfið tók að fá á sig annan
blæ. Að lokum komum við út úr hinni víðáttumiklu
eyðimörk, sem eftir okkar útreikningi var mörg hundr-
uð mílna breið. Við lentum þó ekki í neinum stórkost-
legum ævintýruin, eftir hörmungar okkar við vinina.
Férðin hafði í raun og sannleika verið hræðilega til-
breytingarlaus, en þó með vissum töfrablæ, að minnsta
kosti fyrir Higgs og Orme, sem aldrei höfðu séð neitt
slíkt áður.
Dag eftir dag ferðuðumst við í gegnum þetta sand-
haf. svo einmanalegt og eyðilegt, að vikum saman
hittum við ekki einn einasta mann, ekki einu sinni
neinn af hirðingjum eyðimerkurinnar. Dag eftir dag
sáum við sólina, stóra og rauða, rísa upp úr sandinum
í austri og hníga til viðar í sandinn í vestri, eftir að
hafa lokið dagsferð sinni. Nótt eftir nótt sáum við
tunglið breyta öllum þessum sandi í silfurhaf — sama
tunglið og miljónir augna í borgum heimsins horfðu
á. Og í tjpru loftinu horfðum við á stjörnurnar, er við
höfðum að leiðarvísi, þar sem þær runnu hátignarlega
eftir brautum sínum gegnum himingeiminn. Og svo
vitneskjan um það að þetta stórkostlega landrými, sem
nú var svo ólýsanlega einmana og yfirgefið, hafði eitt