Íslendingur - 09.07.1947, Qupperneq 8
A t h u g i ð!
Gjalddagi blaðsins var 1. júní.
tcudin0uv
MiSvikudaginn 9. júlí 1947
„íslsndingur" kemur úf vikulego,
8 síður, og kostar aðeins 15 krónur
órgangurinn. Gerizt því óskrifendur
þegar í dag.
Messað verður í Lögmannshlíð kl. 2
v k. sunnudag.
Messur í Möðruvallakl.prestakalli:
í Glæsibæ sunnudag 13. júlí og á Bakka
sunnudag 20. júlí kl. 1 e. h.
Áheit á Akureyrarkirkju: N. N. kr
>0.00 — frá sjúklingi kr. 50,00. — Kærar
lakkir. P. S.
Hjúskapur: Þann 4. júlí voru gefin saro
Vi í hjónaband af séra Pétri Sigurgeirs-
tyni, ungfrú Sigríður Guðjónsdóttir og
Magnús Guðjónsson, skipstjóri. Heiraili
heirra er Lundargata 18, Siglufirði.
GóSur gestur. Um síðustu helgi var
jaddur hér í bænum í sumarleyfi Þórar-
Vtn Guðmundsson, tónskáld, ásamt syni
jínum ívari. Þórarinn lék einleik á fiðlu
yieð undirleik organistans í Akureyrar-
Virkju við guðsþjónustu sl. sunnudag. —
Einnig lék Þórarinn einleik við jarðarför
litla drengsins, sem dó í Grímsey af voða-
^toti, og var jarðaður frá Akureyri sl.
mánudag. Vill söfnuðurinn færa Þórarni
kærar þakkir fyrir komuna og einleik hans
í kirkjunni.
Hlíjarkonur! Félagsfundur verður að
Hótel KEA miðvikudaginn kl. 8,30. Dag-
skrá í fundarboðun, fjölmennið.
Stjórnin.
FjórSungsþing NorSlendingafjórSungs
verður háð í samkomuhúsi bæjarins (bæj-
•rstjórnarsalnum) n. k. laugardag- og
sunnudag. Þar munu koma saman fulltrú-
ar frá öllum sýslu- og bæjarfélögum norð-
anlands. Ollum er heimilt að hlýða á um-
ræður á þinginu.
80 ára varð í gær Steinunrt Jónatans-
dóttir, Glerárþorpi.
Nokkric. Vestur-1 slendingar eru staddir
hér í bænum, þ. á. m. bróðir Helgu Olafs-
dóttur (Amaró-búðinni), Haraldur Ólafs-
son og kona hans, frú María Ólafsson, frá
Mountain í Norður-Dakota. Einnig systir
Jóns E. Sigurðssonar, kaupm., Guðbjörg
Sigurðsson frá Winnipeg og Hjálmar
Gíslason frá Winnipeg.
Hjálprœðisherinn, Akureyri. Sunnudag
13. júlí 1947, kl. 4 útisamkoma. K1 8,30
hjálpræðissamkoma. Foringjar og hermenn
taka þátt í þessum samkomum. Allir vel-
komnir.
Knut Otterstedt, rafveitustjóri, átti 25
ára starfsafmæli 1. júlí s. 1. Þennan aldar-
fjórðung, sem hann hefir starfað við raf-
veitu bæjarins, hefir hann aflað sér mikilla
vinsælda hér í bæ. Blaðið óskar honúm til
hamingju með langan og góðan starfs-
feril.
„Berklavarnar“-jélagar á Akureyri!
Fundur verður haldinn að Hótel Norður-
landi í kvöld kl. 9 e. h. — A fundinum
mæta forseti og varaforseti S. í. B. S.
Akureyringar og Eyfirðingar!
Eins og ykkur er öllum kunnugt, hefir
Samband íslenzkra berklasjúklinga efnt
til hins stórkostlegasta happdrætis, er
þekkst hefir hér á landi, þar sem eru 20
bifreiðar. Starfsemi og stórhugur S. I. B.
S. er þegar þekkt og viðurkennt af alþjóð.
Þessi stórhugur og menningarbragur mun
ekki eiga sinn líkan í veröldinni, því að
nágrannaþjóðir vorar eru þegar farnar að
veita því mikla athygli og frá Danmörku
og víðar hafa borizt beiðnir um upplýsing-
ar á starfsfyrirkomulagi vinnuhælisins við
Reykjalund. Þegar efnt var til síðasta
happdrættis S. I. B. S. brugðust þið svo
vel við, að í hlutfalli við íbúafjölda mun
salan bafa verið einna bezt hér. Vonum við
því, að undirtektir verði eigi síðri nú. —
Hér á Akureyri fást happdrættismiðar í
öllum bókaverzlununum og einnig í mörg-
um öðrum verzlunum. Þá mun einhvern
næstu daga verða farið í hús til ykkar og
boðnir miðar. Vonum við að þið takið
vel á móti þeim sem koma, og kaupið
happdrættismiða S. I. B. S. — Fyrsti
dráttur fer fram 15. júlí n. k.
„Berklavörn" á Akureyri
Sundlaugin á Laugalandi í Ilörgárdal
verður fyrst um sinn opin fyrir almenning
sem hér segir: Föstudaga kl. 7-10 e. h.,
laugardaga kl. 4-10 e. h. og sunnudaga kl.
10-12 f. h. og 2-8 e. h. Aðgangseyrir kr.
2,00 fyrir fullorðna og kr. 0,50 fyrir börn
Gjöj til Bægisárkirkju. Ónefndur hefir
nýlega sent undirrituðum kr. 600 til Bæg-
isárkirkju. Beztu þakkir, góður gefandi.
/ Sóknarprestur.
VinnuveHlingar
Óbleyjað léreft
Handklæði,
hvít og mislit.
VERZL. BALDURSHAGI
Sími 234.
Þurrkaðar
Petur
Gráfíkjur
í pökkum.
Rúsínur
steinalausar.
VÖRUHÚSIÐ h.f.
Mafs
heill og kurlaður
VÖRUHÚSIÐ h.f.
Regnkápur
Regnhlíiar
BRAUNS-verzlun
Páll Sigurgeirsson
KssaawBffli
Svefnpokar
BRAUNS-verzlun
Páll Sigurgeirsson
Hvít
teygjubönd
fást ennþá
BRAUNS-verzlun
Páll Sigurgeirsson.
I
| Dilkasvið
I Kjöt
Lifrarkæfu
Sardínur
Smósíld í tómat
Fiskbollur
Grapfruit juice
Sulta
Kex og
Sælgæti.
NÝI SÖLUTURNINN
HERBERGI
til leigu í Brekkugötu 35.
94
alveg á öndinni. Hann kunni sýnilega ekki aðra sálma,
sem hæfðu aðstæðunum. En allt í einu skipti hann um
tón:
„Halló, hér er stigi. Eg ætla að ganga upp hann,
með yðar leyfi, höfuðsmaður,“ sagði hann og lagði
þegar af stað.
Eftir andartak kallaði hann lágt niður til okkar:
„Komið hérna, herrar mínir, og sjáið dálítið, sem vert
er að sjá.“
Við þreifuðum okkur einnig upp, og eins og ég
hafði búizt við vorum við staddir efst í öðrum þeirra
tveggja turna, sem voru hluti af virkjunum fyrir utan
hlið borgarinnar að sunnan. Og borg þessi gat ekki
verið nein önnur en Harmac. Við sáum hin risavöxnu
Mur-fjöll gnæfa hátt upp úr þokunni. Og næstum beintl
andspænis okkur klauf þau djúpur dalur.
Niður í þenna dal streymdi nú sólarljósið, og við
sáum undarlegan hlut, sem vakti ógnþrungna lotningu.
Að neðan var hann hulinn þokubólstrum, sem lágu eins
og ungar umhverfis stórvaxið liggjandi dýr, mótað úr
svörtum steini. Það hafði ljónshaus og var krýnt slöngu
laga einkennismerki frá tímum hinna fornegypsku kon-
unga. Úr svo mikilli fjarlægð var ekki hægt að áætla
stærð þessa líkneskis, en við vorum vissir um, að það
var margfalt stærra en nokkurt líkneski, sem við hefð-
um séð eða heyrt talað um.
Sfinxið í Giseh var hreinasta leikfang í samanburði
við þetta óhemju stóra steinlíkneski. Það var hvorki
meira né minna en heill fjallstindur, sem með hug-
kvæmni og þolinmæði einhvers útdauðs þjóðflokks
hafði verið breytt í þetta ljónshöfðaða skrýmsli. Það
95
var ólýsanlega hátignarlegt og ógnþrungið, þar sem
það teygði sig upp yfir flöktandi þokudreifarnar og
baðaði sig í birtu morgunroðans, sem endurvarpaðist
frá himinháum klettunum í kring.
Þessi sjón gerði okkur svo agndofa, að við gleymd-
um um stund eymdarlegu ástandi okkar og gátum ekki
sagt eitt orð. Að lokum gerði hver okkar sína athuga-
semd.
„Skurðgoð Fuganna,“ sagði ég. „Það er ekki að
undra, þótt þeir velji það sem guð sinn.“
„Stærsta steinlíkneskið í öllum heiminum,“ muldr-
aði Orme, „og Higgs er dáinn. Ef.hann aðeins hefði
fengið að sjá þetta, hefði hann glaður dáið. Bara að
ég hefði verið tekinn til fanga í hans stað.“
„Það er þá þetta, sem við eigum að sprengja í loft
upp,“ sagði Kvik við sjálfan sig. „Nú, já. Þessi sprengi-
útbúnaður, er við höfum meðferðis, er að vísu snilldar-
legur, en —. Það þarf ekkert smáræði til þess að flytja
þetta þarna, ef við þá nokkru sinni kornumst þangað.
Reyridar væri það mesta synd, að láta þetta fjúka upp í
loftið. Þetta gamla skrýmsli er fallegt á sinn hátt.“
„Við skulum koma niður,“ sagði Orme. Við verðum
að reyna að uppgötva hvar við erum. Ef til vill getum
við komist burt í þokunni.“
„Bíðið andartak,“ svaraði ég. Sjáið þið þetta
þarna?“ og ég benti á hvassan klett, sem klauf þokuna
í um það bil kílómeters fjarlægð suður af skurðgoðinu
og um tvo kílómetra frá okkur. „Það er „hvíti klettur-
inn.“ Eg hefi aldrei séð hann áður, því að ég fór hér
síðast um að næturlagf, en ég veit, að hann er við mynni
gjárinnar, sem liggur upp til Mur. Þið munið víst að
96
Schadrach nefndi hann. Jæja, ef við komumst þangað,
eru líkur til, að við getum bjargað lífi okkar.“
Orme athugaði þetta litla stund, én endurtók síðan
að við yrðum að komast niður, því að ella gætum við
sézt.
Við fórum niður og hófum rannsókn okkar með ofsa-
fengnum ákafa. Niðurstaðan var þessi: í hvelfingunni
undir turninum voru tvær stórar hurðir, klæddar kopar-
eða bronsplötum, sem voru í lögun eins og undarlegar
mannverur eða dýr, sýnilega mjög gamlar. Á þesum
voldugu hurðum voru göt, sem verjendurnir gátu gægzt
út um og skotið í gegn. Fyrir okkur var það þó mikil-
vægast, að engin læsing var á hurðum þessum, heldur
var þeim aðeins lokað með þykkum málmslám, sem
við gátum losað.
„Við skulum koma okkur út, áður en þokunni létt-
ir,“ sagði Orme. „Við getum komizt að skarðinu, ef
við höfum heppnina með okkur.“
Við vorum sammála, og ég hljóp að sækja úlfaldana,
sem lágu og hvíldu sig fyrir utan hvelfinguna. En áður
en ég var kominn þangað, kallaði Kvik til mín að snúa
við.
„Sjáið þér þarna, læknir, sagði hann og benti gegn-
um eitt gatið.
Eg gerði það og greindi gegnum þétta þokuna flokk
riddara, sem nálgaðist hliðið.
„Þeir hljóta að hafa séð okkur, þegar við vorum
uppi á múrnum,“ kallaði Orme. Hvílíkir fábjánar við
vorum að fara þangað upp.“
Rétt í þessu hörfaði hann skyndilega til hliðar, og
það mátti ekki seinna vera, því að spjót kom þjótandi
l