Íslendingur - 12.11.1947, Blaðsíða 5

Miðvikudaginn 12. nóv; 1947
íSLENDINGUR
5
A ALÞJOÐA VETTVANGI
Skemmdarstaríserni kommún-
ista í Frakklandi
Iðkið djúpan andardrátt
Frakklaml liefir verið höfuðvígi
kommúnista í Vestur-Evrópu, enda
hafa þeir miskunnarlaust beitl valda-
aðstö'ðu sinni í verkalýðsfelögúm
landsins til þess að skapa sem mest
öngþveiti. Augu frönsku þjóðarinn-
ar eru nú sífellt betur að opnast
fyrir hinni þjóðhættulegu starfsemi
kommúnisla, og er hinn stórkostlegi
kosningasigur þjóðfylkingar de
Gaulle gléggsta merki þess.
.Nokkrum dögurn fyrir frönsku
bæjarstjórnarkosningarnar ritaði
fréttaritari ameríska hlaðsins Tiine
í Frakklandi blaði sínu og lýsli
nokkuð starfsaðferðum kommúnista.
Fara hér á eftir helztu atriði grein-
ai' hans.
Fréttaritarinn dvaldi um hríð í
héraðinu Ain. I þorpinu Belmont
búa 349 manns. Þar hafði verið
hengi úþp mikið áróðursspjald fyr-
ii kommúnista. A því var mynd af
Ijóshærðum hávöxnum manni í blá-
um samfestingi. Hélt hann í hönd
sveitastúlku, en hún liélt aflur í !
höndina á bústnu barni. Öll stóðu I
þau á kornakri og brostu sætt. Neðst
á myndina var letrað: Svéitafólk!
Veljið meiri velmegun! Kjósið
kommúnista! Spjabl þetta var órð-
ið ritjulegt, og rifið hafði verið af
því eitl hornið. Þverl yfir spjaldið
hafði verið skiifað með klunnaleg-
um blýántsstöfum: Þeir liafa selt
sig eins og hinir.
Franski kommúnistaflokkurinn er
nú i aflurför. Það er að scgja hvað
íjölda fylgismanna sneriir, ]*\ í að
hann verður því hættulegri, þegaí
aðéins ofstækisliðið er eftir. Komni-
úhistar eru þegar hyrjaðir að tapa
fylgi í borgunum, en sljórnmála-
breytingar í Frakklandi verða yfir-
leill ekki í sveitunum fyrr en mn sex
mánuðum á eftir borgunum. Fylgis-
tap kommúnista er því rétt að byrja
þar.
Bæjarstjórinn í Belmont, Louis
Berthelot, 56 ára gamall, gaf eina
skýríngu á stundarvelgengni komrn-
únista: „Það eru 190 kjósendur í
þessum bæ. 56 þeirra kusu komm-
únista við síðuslu kosningar. Þess-
ir 56 voru allt ungt fólk, að þremur
undanskildum. I sveitahéruðum er
í mmúnistaflokkurinn flokkur let-
ingjanna. i '<ra fólkið hér vill ekki
vinna. Það vill ekki vinna frá dög-
un til sólseturs c'ns og éi', faðir
minn og afi gerðu. I r.ð vill ekki
beygja sig eins langt niður og við
gerðum. Fyrir það er jarðvegurinn
of nálægt jörðinni. Það vill hafa
jarðargróðurinn á borðinu. Það kýs
kommúnista, af því að þeir lofa því
hægara lífi.“
Stefna kommúnista gagnvarl bæj-
arverkamönnum er tiltölulega heið-
arleg, því að hún miðar að aukinni
framleiðslu. Hinsvegar beita konrm-
únistar mjög siðlausum áróðri í sveit
unum. Þar örfa þeir svarta markað-
inn, hvetja bændur til þess að heimta
eins liátt verð og mögulegí er fyrir
afurðir sínar og eitra hugi bænd-
anna með endurteknum slaðhæfing-
utn um það, að bæjaríólkið lifi betra
lífi á þeirra kostnað.
Eitt áhrifaríkasta baráttiftæki
þeirra er vikuhlaðið „La Terre“,
gamall og róLgróið sveitablað, sem
rauðliðum tóksl að ná í sínar hend-
ur við frelsun landsins. „La Terre“
er ófáanlegt í París, en 300 þús.
einlök eru vikulega seld eð'a gefin
út um sveitirnai og a afskekkt þorp
og búgarða, þar sem stórblöðin sjásl
ekki, og engra áhrifa frá París gæt-
ir.
Það er stingandi ósamræmi í
þeim boðskap, sem „La Terre“ flyt-
ur sveitafólkinu og bæjaráróðri
kommúnistablaðsins „LT Iumanité“,
sein gefíð er út i l’arís. .,L Haumani-
lé“ sagði l. d. 25. sept.: „1 apríl voru
kommúnistar i ríkisstjórninni, og þá
koslaði smjörpundið 255 franka.
Nú eru kommúnistar ekki lengur í
stjórn, og smjörið kostar 370 franka
jiundið. Skiljið þið nú, hvers vegna
þið eruð svöng?“
I sömu viku sagði „La Terre“:
„Það er ánægjulegt, að veruleg
ha'kkim héfir orðið á mjólkurverði,
því að þuð hefir nú hækkað úr 9.75
í 15 franka líterinn, og smjörverðið
hefir hækkað um 60%. Valdhafarn-
ir hafa lieygt sig fyrir þeim kröfum,
sem \ ið höfum liorið fram i þágu
liærida .... Við skulum voná, að
þessi nýja verðhækkun nái til allra
landbúnaðarafurða.“
Enginn stjórnmálaflokkur — ekki
einu sinni kommúnislur •—r gela lil
lengdar beitt slíkri tvöfeldni. Tor-
Iryggnin er tekin að festa rætur í
Belmonl og þúsundum slíkra þorpa
uin alll Frakkland.
Þetta segir fréttaritari Time,
Frakkinn André Laguerre. Frásögn
hans er mjög sennileg, enda könn-
umst vér lslendingár við svipaðaí'
báráltuaðferðir kommúnista hér
heima. Þeir eru ósparir að lofa íólki
gulli og sællífi og spila á þær lægstu
hvatir manna að fá sem allra mest
með sem allra minnstri fyrirhöfn.
Sem betur fer, hefir íslenzk aiska
ekki ver-ið ginkeypt fyrir hoðskap
konnnúnista, og því mun skemmdar*
starfsemi þeirra hér á Islandi hljótá
sömu fordæmingu og hennar býður
í Frakklandi. Hér eins og þar ganga
kommúnistar erinda erlends einræð-
isríkis, sem gjarnan vill sjá sem
mesta upplausn i lýðræðisríkjunum.
ÞRÍR FULLTRÚAR íslands á
þingi sameinuðu þjóðanna eru nú
komnir heirn. Væntanlega látum við
okkur nægja að Kafa einn fulltrúa
hér eftir til þess að hlusta á rifrildið
þar milli stórveldanna.
Jónas Jónasson jrá Hrajnagili:
SAKAMÁLASÖGUR
Utgef.: Jónas og llalldór Rafnar.
Séra jónas Jónasson frá Hrafna-
gili er þjóðkunnur maður fyrir rit-
verk sín. Merkasta rit hans er tví-
mælalaust „Islenzkir þjóðhættir“,
sem náð hefir mjög miklum vinsæld-
um og útbreiðslu. Séra Jónas kunni
flestum mönnurn hetur að gera frá-
sagnir sínar lifandi og glöggar, og
hann hefir unnið þjóðlegum fræð-
um ómetanlegt gagn.
Nú hafa tveir sonarsynir Jónasar
í hyggju að gefa úl allar sögur háns
í heildarútgáfu, og eru Sakamála-
sögur 1. bindið. Er byrjað á þeim,
af því að þær munu iorfengnastar af
öllum sögum séra Jónasar, sem út
hafa verið gefnar. Sakamálasögur
þessar eru þrjár: Randíður í Hvassa-
felli, Magnúsar þáttur og Guðrúnar
og Kálfagerðisbræður. Allar fjalla
sögur þfessar um ömurlega atburði
og óhæfuverk, sem varðveitzt liafa
i ýmsum frásögnum og hafa öll gerzl,
en eru hér færð í lelur af þeirri
snilld, að atburðirnir verða lifandi
fyrir hugskotssjónum lesendans. Er
ólíklegt, að nokkur leggi frá sér
þessa bók fyrr en hann hefir lesið
hana spjalda milli. Er ekki að efa,
að allir þeir, sem þjóðlégum fræð-
um unna, mimu fagna því að eiga
kosl á að eignast í heildarútgáfu all-
ar sögur, þessa þjóðkunna rithöf-
undar.
Bókin er prentuð í Prentsmiðju
Björns Jónssonar, og er frágangur
hennar allur sérstaklega smekklegur.
Vilhjálmur Þ. Gíslason:
BESSAST AÐIR
Bókaútgáfan Norðri.
I bók þessari eru samandregnir
Jiættir úr sögu hins merkasla höfuð-
hóls á Islandi, scm um langt skeið
var aðalsetur hins danska konungs-
valds, en nú bústaður forseta Is-
lands. Saga þjóðarinnar um liðnar
aldir hefir meir verið tengd við
Bessastaði en nokkurt annað býli á
Islandi. Þjóðin á margar ófagrar
minningar um þenna stað, en það-
an hefir líka margt komið, sem mið-
að hefir þjóðinni iil hagsbóta. Það
er því sérstök ástæða iil þess að eiga
sögu Bessastaða á einum stað.
Vilhjálmur Þ. Gíslason, skólastjóri,
hefir ritað hók þessa og safnað sam-
an margskonar heimildum um sögu
staðarins. Er þar mikill fróðleikur
samankominn, þótt stiklað sé á stóru.
Bókin er 225 síður í iólf köflum og
skreytt miklum fjölda mynda. —
Lokakaflinn er um forsetann á Bessa-
stöðum. Ekkert hefir verið iil sparað
að gera bókina vel úr garði, og er
öll vinna við frágang bókarinnar
mjög vel af hendi leyst. Prentverk
Odds Björnssonar hefir annazt prent-
un bókarinnar.
Allir draga að sér andann,
meðan þeir lifa, en ekki fara
allir eins að þvi. Menn nota
mest þrjár aðferðir, sem nefna
mætti: brjóstöndun, þindarönd-
un og magaöndun. Af þeim er
þindaröndun réttust. Röntgen-
myndir hafa skorið úr því.
Hver er munur þessara önd-
unaraðferða? Hann er í stuttu
máli sá, að við brjóstöndun lyft-
ist bringan upp og jafnvel axl-
irnar líka. Við þindaröndun
þenst út brjóstholið neðanvert,
þar sem lungun eru stærst. Við
magaöndun ýtist maginn fram,
en það er óeðlilegt. Hvaða mað-
ur, sem er, getur sjállur rann-
sakað, hvort hann andar rétt að
sér, lagfært öndunaraðferð sína,
ef þörf krefur, og tamið sér rétt
an og hollan andardrátt. Margir
anda ekki nógu djúpt. Þess
vegna fær blóðið ekki nægilegt
súrefni, og afleiðingin er fjör-
leysi og jafnvel slappleiki. Kyrr-
setufólki mun hætt v.ið þessu.
Sé ekld andað djúpt, fara líka
meltingarfærin á mis við þá
hoilu hreyfingu, sem djúp önd-
un, þindaröndun veldur þeim.
Sá, sem vill rannsaka, livort
öndunaraðferð hans er rétt, get-
ur farið þannig að:
Byrjaðu að morgninum, þeg-
ar þú vaknar. Liggðu flatur á
bakinu, hafðu aðeins lítinn
kodda eða svæfil undir höfðinu.
Herðar eða axlir mega ekki
vera á koddanum^ heldur flatar
í rúminu. Leggðu aðra höndina
efst á bringuna, hafðu hina yfir
bringugrófinni, rétt neðan við
bringubeinið; með öðrum orð-
um: neðst yfir lungunum.
Gættu að því, þegar þú ert í
þessum stellingum, hvar önd-
unarhreyfingarnar fara fram.
Andaðu ekki dýpra eða meira
að þér en venjulega og gerðu
það án allrar áreynslu..
Sé öndunaraðferð þín rétt,
finnur þú enga hreyfingu undir
þeirri hendinni, sem er efst á
bringunni, en þú finnur dálitla
þenslu eða lyftingu undir neðri
hendinni. Þenslan byrjar í miðri
bringugrófinni og færist svo eða
vex til beggja hliða. Þegar þetta
á sér stað, er þindin að starfa á
réttan og eðlilegan hátt.
pegar þú ert kominn að raun
urn, hvað er rétt öndunarað-
ferð, gelur þú farið að iðka rétt
an andardrátt; og þá getur þú
farið þannig að:
Þú liggur flatur eins og áður
KALDBAKUR
HEFIR SELT FYRIR
RÚMAR 2 MILJÓNIR
Nýsköpunartogarinn „Kaldbakur“
hefir í sjö söluferðum selt fyrir rúm-
ar 2 milj. kr. í síðasta blaði var ekki
meðreiknuð sjöunda söluferðin.
er lýst og andar að þér gegnum
nefið, en þú andar ofurlítið
meira að þér heldur en þú ert
vanur að gera við vanalega, ró-
lega innöndun. Þú skalt anöa
að þér með sama hraða, andaðu
ekki hraðara að þér, þó að þú
andir meira lofti að þér. Gættu
vandlega að, þegar líður að lok-
um innöndunar hvort efri hluti
bringunnar byrjar að lyftast.
Ef þú verður þess var, þá er
innöndun lokið, og þú andar
frá þér gegnum nefið. Sé inn-
öndun algerlega bundin við
það, sem hægt er að anda að
sér með þindaröndun, mun
brjóstholið skjótt víkka, og and
ardrátturinn dýpka.
Ekki má taka öndunaræfing-
ar geyst; hægt og rólega, smátt
og smátt skal gera andardrátt-
inn dýpri, unz þú hefir tamið
þér djúpa innöndun og iðkar
hana stöðugt, hvort sem þú ligg
ur, situr eða Stendur. Hér er
góð og gagnleg æfing til þess:
Þú gengur eða stendur upp-
réttur. Armar hanga beinir nið-
ur með hliðum, og lófar snúa
inn að likamanum. Um leið og
innöndun hefst, snýrðu hægt
höndunum þannig við, að lófar
viti fram. Meðan þú andar frá
þér, snúa þeir að líkamanum.
Þú gætir þess auðvitað að nota
þindaröndun.
Þegar gengið er upp breltkur,
hlaupið gengið hratt eða líkams
áefingar iðkaðar, er ágætt aö
iðka djúpa öndun. Þá fyllast
lungun svo af lofti í þeim kring-
umstæðum, að ekki verður kom-
izt hjá því, að efri hluti bring-
unnar lyftist dálítið, en kostir
hinnar djúpu öndunar koma þá
í Ijós, og þeir eru: rninni mæði,
meira þol.
Réttur andardráttur, þindar-
öndun, er alveg hljóðlaus. Menn
eiga að draga að sér andann, en
ekki sjúga hann í gegnum, því
að sogið getur valdið því, að
nasaholurnar leggist saman.*
Þær eiga að glennast eða víkka
við innöndun, en ekki að drag-
ast saman og þrengjast.
Allar öndunaræfingar eiga að
fara fram í svo hreinu og ryk-
lausu lofti sem kostur er á. —
Sparið ekki hreina loftið!
Loks tná geta þess, að þindar-
öndun er sjálfsagt að nota, þeg-
ar menn syngja, halda ræður
eða tala rnikið t. d. við kennslu.
Hljómfegurð og þol raddar er
meira háð réttri öndun en
mönnum almennt er ljóst. En
til þess að samræma rétta önd-
un við söng og tal, þarf annarra
æfinga við en þeirra, sem hér
eru skráðar.
(Heimildarrit: The Technique
of Good Speech og The
Technique of Singing eftir Kate
Emil-Behnke, og tímaritið
,,Reader‘s Digest.)
Sæmundur G. Jóhaimiesson.