Íslendingur - 18.01.1950, Blaðsíða 2

2
ÍSLENDINGUR
Miðvikudagur 18. janúar 1950
Skollablinda
VerkamannsiRs.
Síðasta tölublað Verkamannsins
flytur lesendum greinarkorn, er hann
nefnir: „Gaman er að börnunum.“
Á sömu síðu er grein eftir Elísabetu
um barnaheimili og vöggustofur.
Hin fyrrnefnda barnagrein er til-
einkuð mér, að efni til svo langt sem
efnið nær, en það er aðeins hænufet,
því að engin tilraun er gerð til að
deila á mig — málefnalega — enda
segist blaðið vilja hlífa mér við þeim
ósköpum. Þó er sýnilegt, að blaðið
vill fá mig til viðtals, og er mér því
ráðgáta að þessi sóðalegi Verkamað-
ur skuli vera að gera sér tæpitungu
við mig.
Pistillinn „Gaman er að börnun-
um“ mun eiga að skiljast sem svar
við grein, er ég á að hafa skrifað í
síðasta íslending undir nafninu
„verkamaður“.
Svo mikið er sósíalistum í mun,
að eigna mér þar orð, að þeir hrifsa
málsgreinar úr ritstj óragrein síðasta
íslendings og fullyrða að ég hafi
skrifað þær líka.
Þó að ég raunar skrifaði ekki eitt
einasta orð í síðasta tbl. íslendings,
ætla ég þó að beina nokkrum orðum
til Verkamannsins, enda gefur hann
mér tilefni til þess.
Eg viðurkenni — þó að skömm sé
frá að segja — að ég hefi lesið þetta
blað að undanförnu og mun ég því
í stuttu máli gera grein fyrir því,
hvernig mér kemur það fyrir sjónir.
Öll blöðin íslendingur, Dagur og
Alþýðumaðurinn gáfu út jólahefti,
sem byrjuðu með jólahugvekju eftir
prestana okkar, þar sem þeir lýstu
gildi jólahelgarinnar og áhrifum
jólanna á þjóðina fyrr og nú.
Öll þessi þrjú blöð sliðruðu því
hin pólitísku vopn um jólin, því að
lýðræðisflokkarnir — þjóðin öll, að
undanteknum kommúnistum veit og
skilur, að hvert okkar fótmál og hver
okkar athöfn er háð mætti hins eilífa
og enginn varanlegur sigur vinnst
nokkru máli til hagsældar eða bless-
unar, nema hin góðu öfl séu í verki
með okkur.
En hvað segir Verkamaðurinn í
jólaboðskap sínum?
Hann birtir afmælislanghund með
mynd af Stalin. Aftar í heftinu er
gömul grínsaga — skilnaðarræða
eftir prest, er var að kveðja söfnuð
sinn með háðulegum og heimskuleg-
um orðum. Mun það eiga að tákna
lítilsvirðingu fyrir trú vorri, og mál-
efnum þeim, er prestarnir boða.
Allt annað lesmál í heftinu er póli-
sískur áróður, að undantekinni einni
kvennafarssögu, sem líklega væri
gjaldgeng á opinberum markaði.
í barnapistli Verkamannsins seg-
ir, að ég hafi ekkert gert fyrir mál-
efni Verkamannafélagsins.
Þetta er rétt. Þar hefi ég ekkert
gert, því að þar er ekkert hægt að
gera til gagns, á meðan kommúnist-
ar hafa meiri hluta þar. Eg kýs verk-
legar athafnir með árangri, en hefi
lítinn áhuga fyrir árangurslausu mál-
æði.
Þá segir Verkamaðurinn, að Björn
Jónsson hafi unnið gott og mikið
starf með forustu sinni í félaginu.
Þetta er ekki rétt.
Björn Jónsson hefir barizt með
áhuga fyrir málefnum kommúnista
innan verkalýðssamtakanna og til-
lögur hans hafa alloftast verið nei-
kvæðar við hagsmuni þjóðarinnar í
heild.
Hann hefir með aðstoð sinna
flokksmanna unnið að því að skrif-
stofa verkalýðsfélaganna kostaði út-
breiðslu og leiðbeiningarstarf fyrir
sósíalistaflokkinn, enda hefir sama
skrifstofan verið höfð fyrir verka-
lýðsfélögin og sósíalistaflokkinn,
nema þegar þeir blása sig svo út um
kosningar, að þeir komast þar ekki
fyrir.
Þegar ég er að skrifa þetta, hef ég
fyrir framan mig Verkam. með
mynd, sem blaðið notar sem höfuð
yfir dálkum, sem á að vera „rabb“
til lesenda.
Myndin er ekki fögur.
Hausinn er allur með hæðum og
hnútum og líkastur því, að annað-
hvort væri höfuðskelin að springa
utan af lofti — í stað heila — eða
að þessi náungi væri nýskroppinn
úr piningarklefa Stalíns — þjálfað-
ur til að spúa eitri yfir almenning.
Verkam. hefir því sett myndina á
skakkan stað. Hún hefði átt að standa
yfir spurningalistanum, en sá listi er
vægast sagt ógeðslegt plagg og mjög
í samræmi við baráttuaðferð komm-
únista. Annar liður spurningalistam
er tileinkaður okkur Sverri Ragnars
og hljóðar svo: „Er það rétt, eða
ekki, að .... Sverri Ragnars hafi,
gegn úrslitum prófkosninganna ver-
ið troðið í baráttusæti listans, þótt
hann fengi færri atkvæði en Eiríkur
Einarsson ....?“ o.s.frv.
Það er rétt, að ég fékk nokkrum
atkvæðum fleira í prófkosningunni
en Sverrir, og mun því hafa átt að
vera í 4. sæti, en eftir'minni ein-
dregnu ósk var ég færður neðar á
listanum, með því að ég vildi
ógjarna taka sæti í bæjarstjórn.
Ef ég hefði verið í Rússlandi, má
vera, að ég hefði verið dreginn fyrir
lög og dóm. Dæmdur fyrir mótþróa
og hengdur. En. vegna þess, að ég
var meðal Sjálfstæðismanna á fs-
landi, tóku þeir fullt tillit til óska
minna og skipuðu mér neðar á list-
ann.
Að öðru leyti hirði ég ekki um að
svara þessum spurningalista, og má
Framhald á 7. síðu.
' Q3 — ...
Ekki sér hann sína
menn ....
DAGUR skýrir frá því s. 1. laug-
ardag í feitletruðum forsíðuleiðara,
að Framsóknarmenn vilji gerbreyt-
ingu á framkvæmdastjórn bæjarins,
og mun það _ ekki koma mönnum
undarlega fyrir sjónir, þar sem
flokkurinn mun hafa tilbúin tvö bæj-
arstj óraefni. Kveðst hann ekki að-
eins vilja losna við bæjarstjórann,
heldur og bæjarverkfræðing líka.
Kennir blaðið fám dögum áður bæj-
arstjóra og bæjarverkfræðingi um,
að ekki hafi verið hreinsaður snjór
af gangsféltuni og götum í aðal-um-
ferðahverfum bæjarins meðan hann
var krapakenndur og auðvelt að
moka, heldur látið allt hlaupa í
klaka, sem illmögulegt er að vinna
á, eins og raun ber vitni. Blaðinu
kemur ekki til hugar að minnast á,
að við höfum bæjarverkstjóra, sem
annast eigi umsjón með snjóhreins-
un af götunum. Hann nefnir ekki
einu orði, að bærinn þurfi að fá
nýjan mann í hans stað, enda er
hann á framboðslista Framsóknar.
Kannske vill Framsókn gera hann að
bæj arverkf ræðingi ?
Það sannast hér á Framsókn, „að
ekki sér hann sína menn, svo hann
ber þá Iíka.“
Eitt rekur sig
á annars horn.
EINHVERJUM kann að finnast,
að krafa Dags um endurskipun á
stjórn bæjarmálanna s. 1. laugardag,
stingi nokkuð í stúf við ummæli
blaðsins þrem dögum áður. En þá
segir það:
„.... Þegar stjórn bæjar-
málefna Akureyrar er borin
saman við það, sem gerst hefir
víða annars staðar, t. d. ísa-
firði, Vestmannaeyjum og
Siglufirði, sézt berlega, að
betur hefir verið haldið á
málum hér en þar. í sumum
hinna bæjanna er allt sokkið
í skuldir, og sumstaðar hin
mesta óreiða á fjárhagnum,
að sögn blaða í þessum bæj-
um. Ekki verður annað sagt,
en fjármál og fjárreiður kaup-
staðarins hér séu í allgóðu
lagi og mega borgararnir líka
meta það að verðleikum, eink-
um þar sem nú fara erfiðir
tímar í hönd, og mun þá lík-
legra til trausts að eiga golt
orð fyrir skynsamlega fjár-
málastjórn en langa sögu um
ævintýralegar aðgerðir þeirra
flokka, sem kalla sjálfa sig
framsækna og haldna alveg
sérstökum áhuga fyrir velferð
almennings ....“
Hvar er samræmið, Dagur sæll?
Spörkin.
BÆÐI Dagur og Alþýðumaður-
inn halda áfram að tala um spörk
á Indriða Helgasyni og Svavari
Guðmundssyni af lista Sjálfstæðis-
flokksins, enda þótt ísl. hafi áður
gert fulla grein fyrir þessu atriði.
Dagur segir, að Marteinn hafi
„ekki óskað“ að vera í kjöri, og því
hafi honum ekki verið sparkað. Hins
vegar er upplýst, að Indriði Helga-
son óskaði eftir að vera EKKI í
kjöri, og er á þessu reginmunur.
En furðulegt er, að blöðin skuli
vera hneyksluð yfir að maður, sem
sagði sig úr Sj álfstæðisflokknum á
s. 1. sumri, skyldi nú ekki vera settur
í öruggt sæti á lista flokksins. Sá
atburður ætti að minnsía kosti að
vera ritstjóra Dags í minni ennþá.
Ekki er svo langt síðan hann þeytt-
ist á bíl sínum fram í Þverá með
fregnmiða Sv. G., er hann hugði geta
orðið Framsóknarmönnum að liði í
Alþingiskosningunum.
Hvar eru verkamenn
kommúnista?
VERKAMAÐURINN lætur í það
skína, að kommúnistar stiíli verka-
mönnum í örugg sæti á listum sínum
til bæjarstjórnarkosninganna. Hér á
Akureyri hafa þeir kennara og út-
gerðarmann í öruggu sætunum, en
verkamann má fyrst sjá í vonlitlu
sæti. Sama er uppi á teningnum í
Reykjavík. Þar eru Sigfús og Katrín
í efstu sætunum, en enginn verka-
maður í öruggu sæti.
Klósett-óhugi
Dags.
DAGUR er ekki til fulls ánægður
með bæjarmálastefnuskrár flokk-
anna, sem nýskeð hafa verið birtar.
Telur hann vanta í þær yfirlýsingar
um fylgi við „eilífðarklósettin“, sem
byrjað sé að grafa fyrir.
Þetta salernamál er orðið æði
gamalt og meira en heilt kjörtímabil
liðið, s’ðan bærinn var þegar orðinn
sér til skammar fyrir að eiga engin
almenningssalerni. En nú, þegar
fyrst er kominn skriður á málið,
staður ákveðinn og útgröftur hafinn,
ætlar Dagur að gera það að eina
stefnuskrármáli sínu fyrir bæjar-
stjórnarkosningarnar. Blaðið ætlar
með öðrum orðum að reyna að
vinna kosningar á almenningssalern-
um.
Verkamaðurinn ðróttar
ósæmilegu athæti að nafn-
greindum mönnum.
Bírtir fórcnlegar dylgjur um prófkosningar Sjólfstæð-
ismanna í fyrirspurnarformi.
Hver er heimildar-
maðurinn?
Verkamaðurinn beinir 13. þ. m.
nokkrum fyrirspurnum til ísl., varð-
andi prófkosningu Sjálfstæðismanna
til uppstillingar á 6 efstu mönnum
á lista flokksins við bæjarstjórnar-
kosningarnar. Sumum fyrirspurnun-
um var svarað í síðasta blaði, svo
1 að óþarfi virðist að endurtaka þær,
en aðrar eru þess eðlis, að Verka-
maðurinn getur ekki látið undir
höfuð leggjast að gefa upp heimild-
armenn sína að þeim glæpsamlegu
aðdróttunum, sem í þeim felst um
menn, er hann þar tilgreinir. Spyr
hann, hvort rétt sé, það sem „fullyrt
sé af fjölmörgum Sjálfstæðismönn-
um“, að tveir tilgreindir menn hafi
„valsað ineð atkvæðaseðlana í próf-
kosningunni, breytt þeim og eyðilagt
að vild sinni“. Hér er sem sagt haft
eftir „fjölmörgum Sjálfstæðismönn-
um“, að ákveðnir menn hafi s'.aðið
að stórkostlegúm atkvæðafölsunum,
en slíkt athæfi er hvarVetna talið til
glæpsamlegra verka, og er því að-
dróttunin, er í spurningunni felst
svo alvarleg, að skora verður hér
með á Verkamanninn að gefa upp
nöfn hinna „fjölmörgu Sjálfslæðis-
manna“, er þetta hafa fullyrt, eða að
öðrum kosti standa sem opi.nber
slefberi eflir.
Kosningarnar voru framkvæmdar
sem hverjar aðrar leynilegar kosn-
; ingar undir umsjón þar til kjörinn-
ar kjörstjórnar, og tala greiddra at-
kvæða borin saman við kjörskrá,
áður en kjörkassi vár opnaður og
: talning hófst, og kom annar hinna
nafngreindú manna í Verkam. ekki
nálægt atkvæðagreiðslunni, né held-
ur talningu.
Viðvíkjandi annarri spurningu
blaðsins er ísl. kunnugt, að Eiríkur
Einarsson óskaði þess sjálfur á full-
trúaráðsfundi, að vera í 5. sæti-
Þriðja spurning er einnig byggð á.
marklausu slúðri, auk þess, sem þar
eru endurteknar sömu aðdróttanirn-
ar og í þeirri fyrstu. Fyrsti maður
listans hreyfði aldrei neinum „skil-
yrðum eða úrslitakostum“ á fundum
fulltrúaráðsins, þegar verið var að
ganga frá efstu sætum listans.
Fjórðu spurningunni hefir áður ver-
ið svarað, og skal það því ekki end-
urtekið hér, og fimmtu spurning-
unni, sem furðulegust er af þeim
öllum, getur blaðið áð sjálfsögðu
ekki svarað, þar sem henni er beint
til þingmannsins, og mun hann þá
að sjálfsögðu gera það sjálfur, ef
honum finnst hún þess virði.
Loks skal ritstj. Verkam. ráðlagt
að leita sér framvegis áreiðanlegri
heimilda um félagsmál Sjálfstæðis-
manna en hingað til, ef hann vill
ekki verða að frekara athlægi.