Íslendingur - 30.08.1950, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 30. ágúst 1950
fSLENDINGUR
* ‘ ' " Nr. 4 f
Frainlialdssaga
þó var þetla einmitt tíminn og staðurinn,
hann.
ÁKÆRÐUR TVISVAR
‘v kristaltæran lækinn, sem hoppaði niður eftir hlíðinni.
Að lokum, en þó alltaf fljótt, var kominn tími lil fyrir þau a?
skilja, Aclrian að koma sér heim á Felthorpe-kastala, en Jósefím
heim lil föður síns, Ebenezar gamla Harlley, sem var ríkur vínkaup
maður í Holmwiek, þorpinu rétt hjá.
Næst morgun voru blöðin full með æsifregnum um hið hrylli
lega morð, sem framið hafði verið í lestinni. Það kom í ljós, aí
dauði maðurinn hafði verið gimsteinasali frá Hatton Garden, ei:
hafði verið á leið li! Glasgow með afarverðmætt safn af perlun:
og gimsteinum. Var gizkað á, að það væri um sjötíu þúsund slerl
ingspunda virði, og hefði hann hafl dýrgripina í tösku, sem hafði
horfið. Lögreglan vai helzt á þeirri skoðun, að útfarinn glæpa-
mannahópur hefði verið að verki, og hefði verið haft gát á hverju
fótmáli dauða mannsins.
Þegar Adrian sá hvert heildarverð gimsteinanna var, varp hann
öndinni léttar. Það var öruggt, að enginn grunur myndi falla á
hann. Morðið og ránið hafði verið framið áður áður en hann
fór inn í klefann, og gimsteinarnir voru að langmestu leyti í hönd-
um ódæðismannanna. Hann ákvað, að geyma gimsteinana um tíma
selja þá síðan greiða skuldirnar og ijúka þar með þeim leið-
indamálum.
Þrír dagar liðu, en þá fékk hann bréf, þar sein honum var til-
kynnt, að hann ætti að vera korninn til Parísar eftir tvo daga, og
gefa sig fram við sendiráðið þar, þar eð endanlega væri nú gengið
frá starfi hans þar.
Hann hitti Jósefínu til þess að kveðja liana, en þó að það væri
dapurlegur skilnaður, voru þau bæði vongóð um, að þau gætu
bráðlega gifst og notið ástar silinar launungarlaust.
Fyrstu tvo eða þrjá dagana, sem Adrian var í París, var hann
upptekinn við, að komast niður í starfinu.
Hann hafði haft ágæt meðmæli til sendiheirans, sem helgaði
honum nokkurn tíma, gaf honurn mörg góð heilræði og henti hon-
um á ýms grundvallaratriði í flækju utanríkisstjórnmálanna.
Ilann var til að hyrja með settur undir stjórn S'ir Basil Yane, aðal-
t itara sendiráðsins, en hann hafði þj álfað marga unga nýliða í
utanríkisþjónustunni. Hafði hann afar mikla reynslu og var víð-
frægur. Adrian geðjaðist mjög vel að honuin. Hann var harð-
stjóri, en þó bæði mannúðlegur og skilningsríkur.
Lestármorðið virtist nú víðs fjarri, og þegar vika leið, án þess
að nokkuð gerðist frekar, fór Adrian fyrir alvöru að liugsa urn að
selja gimsteinana. En þá var hann heldur harkalega minntur á
það.
Hann rakst dag nokkurn á enskt hlað, þar sem var sagt frá því,
að maður nokkur, John Lester, hefði verið tekinn fastur og færð-
ur fyrir rétt í Carlisle, og var álitið að hann væri aðalforsprakk-
inn í morði gimsteinasalans, en á leiðinni þaðan til fangahússins í
Preston hefði honum tekizt að sleppa á óskiljanlegan hátt, þar eð
hann var fluttur í handjárnum. En þegar hann hentist út úr lestinni
og út á veginn varð hann fyrir vörúflutningabifreið og var fluttur
til sjúkrahúss alvarlega skaddaður og rænulaus. Þar lézt hann svo
nokkru s'ðar, án þess að komast nokkurn iínia til meðvitundar,
en með honum virtust allir möguleikar á því að upplýsa morðið á
gimsteinasalanum hvtría.
Enda þótt þessar fréttir ýttu óþyrmilega við samvizku Adrians,
virtust þær þó losa hann enn frekar úr tengslmn við morðið, svo
að hann ákvað að selja ííú demantana við fyrsta hentuga tækifæri.
Hanu fór því strax næsta morgunn lil frægs skrautgripasala, sem
bauð honum fjögur þúsund sterlingspund fyrir gimsteinana, og
tók hann því boði umyrðalaust, en auðvitað varð hann að leysa
úr ýmsurn spurningum varðandi eignarrétt hans á þeim. Hann
kvaðst heita Irving og búa á hóteli i Monte Carlo.
Að þessu loknu sendi hann lánardrottnum sínum það, sem hann
skuldaði þeim, og fékk að nokkrum tírna liðnum kvittanir frá þeim.
Nú fannst Adrian loksins, að farið væri að greiðast úr vandræð-
um hans. Og svo mikið var víst, að Adrian hefði sízt af öllu dottið
les armorðið í hug. þar sem hann gekk eftir Champs Elysées viku
síðar með hinni fögru Pahnelu Lawford, yngstu dóttir brezka sendi-
herrans í París. En
sem reiðarslagið kon. yfir
a ' „Herra minn!“
é Adrian sncri sér við, þar eð klappað var á öxl hans. Fyrir íram-
an liann slóðu tveir óeinkennishúnir menn, cn við hlið þeirra stóð \
§ skraulgripasalinn, sem hafði keyjii af hoiimn giinsteinana. ^
Skjaldborgarbíó
í kvöld kl. 9:
Kroppin
bakur
Frönsk stónnynd gerð eftir
hinni frægu og afar spenn-
andi skáldsögu Paul Féval.
AÐALHLUTV E R K
Wikur franski leikarinn og
skylmingameistarinn
Pierre Blanchar
— Danskur texti —
Bönnuð yngri en 12 ára.
I síðasta sinn.
R I T V É L
til sölu,
Slcrijstofa verklýðsjélaganna.
I
5 T U L K A
eða eldri kona, þrifin og verk-
lagin, óskast um skemmri eða
lengri tíma.
STEFÁN JÓNSSON,
Skjaldarvík . Símstöð.
TIL SÖLU
Tjara, einnig 2 kranar fyrir
þvottaskál. Upplýsingar í Skipa-
götu 4.
BARNAKERRA
óskast. Uppl. í síma 1919.
GLERAUGU
fundin. Viljist í Hafnarstr. 53.
I B l 1)
Ásgeir Markússon,
Sími 1188.
Móðir okkar,
Jónína Jónsdótf'ir frá Spónsgerði
andaðist 26. þ. m. — Jarðarförin fer fram ftá Akureyrarkirkju
laugardaginn 2. sept. n. k. kl. 1.30 e. h.
Börn hinnar látnu.
oa
Barnaleikgrind
til sölu.
BRAGl ElRÍKSSON,
AusturhyggS 6.
Góð stofa
í nýlegu steinhúsi til leigu
I. okt. n.k. Sérinngangur.
Irmbyggður fataskápur fylgir. —•
Afgr. vísar á.
3ja til 4ra herhergja, ósk-
ast til leigu frá 1. okt. n. lc.
Vantar sótara fyrir Akureyrarbæ frá x. )któ-
ber 1950. Umsóknir sendist undirrituðum fvrir
20. september þ. á.
Akureyri, 28. ágúst 1950.
EGGERT ST. MELSTAÐ.
L. B. S.
L. B. S.
SÍMI
110 5
Litla'bílastöðk, Akureyri
RITVEL
til sölu. Upplýsingar í síma 1916.
TRILLA
li.il og ganggóð, með góðri 8
ha. vél. til sölu. — A. v. á.
Sendiferðabíll
til sölu. Bíllinn er með nýjum
mótor, á góðum hjólbörðum, ný
sprautulakkaður og í góðu lagi.
Tilboð sendist í pósthólf 142 fyrir
laugardaginn 2. september næslk.
Vestfirðingar
og aðrir, sem kunnið að meta
góðan stéinbílsrykkling, lítið á
þann sem við höfum. — Sendi
heim frá kl. 3—6.
VERZI.. ESJA
Sími 1238.
BILL TIL SÖLU
Fordson sendlabíll, model 1946
til sölu. Upplýsingar gcfur
G'jnnar SLeingrímsson,
Sí.ni 1302.
tofulnisgög 1
Eikar borðstofuhúsgögn, mikill
útskurður, til sölu. Uppl. gefur
Gunnar Steingrímsson,
Sími 1302.
3 sloþpaðir stólar
og sófi
til sölu. Upplýsingar gefur
Gunnar Steingrímsson,
Sími 1302.
HERBERGI
til leigu. —7 A. v. á.
FLFNDUR
SJÁLFSTÆÐISMANNA
Framh. af 1. síðit
viljað kaupa tunnur smíðaðar hér
en á Siglufirði, þar eð flutnings-
kostnaður héðan er allt að lielm-
ingi lægri.'
Það tná telja fnllv'st, að Akur-
eyri myndi standa Siglufirði fylli
lega á sporði í tunnusmíði, ef
hugsað hefði verið fyrjr jafngóð-
um vélakosti til verksmiðjunnar
hérna.
1946 voru tvö stálgrindahús
pöntuð sem tunnugeymsla.
Vegna gjaldeyrisörðugleika var
ekki hægt að taka nenia annað
þeirra, og lét síldarútvegsnefnd
reisa það á Siglufiroi, enda þótt
aðstæða væri þar til tunnu-
geymslu í húsum Síldarverksm.
ríkisins.
Beindi ræðumaður þeirri áskor
un til Bæjarstjórnar Akureyrar,
að lnin hæfist þegar handa um
viðræður við sóldarútvegsnefnd
utn framtíðarrekstur verksmiðj-
unnar hér í bænum.
Endurvarpsstöð. ?
Jónas G. Rafna- :ist einn-
ig á nauðsyn þe oma hér
upp éndurvarpssiöu. Mál þetta
lægi nú þegar fyrir f járhagsráði,
eit það mun hafa vísað því til
ríkisstjórnarinnar til frekari at-
hugunar.
Þá minntist ræðumaður nokk-
uð á önnur minniháttar mál, en
ekki er unnt að geta þeirra nán-
ar.
Ahnennar umræöur.
Nokkrar umræður urðu urn
málefni bæjarins að loknum ræð-
um þeirra framsögumanna, og
varð fundinum því ekki lokið, er
ákveðið að fresta honutn þar til
siðar. — Fundarstjóri var Sveinn
Bjarnason.
$