Íslendingur - 13.09.1950, Side 7
Miðvikudagur 13. sept. 1950
ÍSLENDINQUR
7
fellst á lausn hans. Kviðdóniinum fannst einnig ástæða til þess að
xnæla með náðun, ég mun lieldur ekki tapa sjónum af þeim tilmæl-
um.“
„Þér eruð sonur manns, sem nýtur virðingar um allt landið,
fyrir óbrigðula og frækilega þjónustu fyrir föðurlandið á sínum
tíma. Samúð mín og dómsins til fjölskyldu vðar er því einlæg.
Hvað yður viðvíkur, þá verð ég að játa, að mig hefir stórundrað
rólyndi yðar í réttarhöldunum, sem stundum hefir jafnvel stappað
nærri kæruleysi. Ég geri mér auðvitað Ijóst að ýrnsar sálrænar
ástæður, til dæmis hjá hermönnum eftir styrjaldir, geta glapið svo
dómgreind rnanna, að taka verður fulL tillit til þeirra, þegar meta
skal sakhæfi slíkra manna. Með þetta fyrir augum hefi ég aflað
mér upplýsinga um þetta atriði hjá lögfræðingi yðar. Þar sem
ekkert verður séð, sem hafi truflandi áhrif á sálarlíf yðar, þá getur
ekki farið hjá því, að ég komizt að þeirri raun, að mikið skorti á
siðgæðishugmyndir yðar. Líkrán eru viðurstyggilegust allra glæpa,
og þeir einir fremja þau, sem hafa hugarfar náætanna. Þér eruð
dæmdir í 5 ára betrunarvinnu.“
Adrian hlýddi næs'a utan við sig á orð dómarans. Þau virtust
víðs fjarri, nærri þvi eins og þeim væri beint til annars manns. Allt
í einu varð honum ljóst að dómarinn hafði kveðið upp yfir hon-
um grimmúðugan dóm. Lögregluþjónn tók um handlegg lians, og
eins og í draumi fylgdi hann honum niður stigann.
Hvers vegna hafði hann verið slíkur auli — slíkt erkifífl — að
taka þessa vesölu gimsleina? En hvað um það, fimm ár! Það var
voðalegt, fannst honum — svívirðilegt.
Bitrar hugsanir Adrians voru rofnar við að hringlaði í lyklum,
og fangavörðurinn kom inn.
„Heimsókn til þín,“ sagði hann, og þegar Adrlan leit upp þá sá
hann Jósefínu í dyrunum og lögregluforingjann að baki hennar.
Jósefína fleygði sér í fang Adrians og fallegu augun hennar fyllt-
ust tárum. Hún þrýsti höfðinu fast að brjósti hans og'barðist við
grátinn. Sir Geoffrey brosti viðkvæmnislega, sneri við og benti
verðinum að fara.
í fyrsta skipti í réttarhöldunum — í fyrsta skipti á ævinni —
féll Adrian Savile nú algerlega saman, þarna í dimmum og köld-
um klefanum. Hann grúfði andli.ið niður að grannri öxl Jósefínu
og snökti. Það var eins konar móðurleg tilfinning, sem náði yfir-
tökunum í hug Jósefínu, svo að hún varð skyndilega sterk. Hún
strauk blíðlega og huggandi hár hans eins og hann væri barn.
„Fyrirgefðu mér, elskan. Ó, Jósefína .. ..“
Stúlkan greip fram í fyrir hcnum:
„Ekki .... ekki tala um það,“ hvíslaði hún. „Ég skil, og nú
heíir sannast, það sem ég þó ráunar vissi fyrir löngu, hversu mjög
ég þarfnast þín. Og hlustaðu nú, hann virtist vera afar þungur —
dómurinn — en hann er ekki í rauninni eins hræðilegur. Gættu
þess hve ung við erum. Ég skal heimsækja þig eins oft og ég get,
og ég skal bíða þín, lelja dagana; og svo skulum við njóta ástar
okkar og v:nna upp þann tíma, sem við misstum.“
„Þú ert dásamleg, Jósef 'na,“ svaraði Adrian, „en ég get ekki
hugsað til þess að draga þig með mér niður í smán og . . . . Ó! Mig
hefir ekki dreymt urn að fá þig til þess að halda loforð þitt.“
„Vertu nú ekki kjánalegur, ástin mín,“ sagði Jósefína. „Þú hefir
ekkert að velja í þessu efni. Ég vil, að þú minnist þess á hverjum
degi, að ég bíð með óþreyju þess að fá að sjá þig aftur, en þó um-
fram allt þess dags, sem við fáum að vera saman, án þess að nokk-
uð annað en dauðinn fái aðskilið okkur. Viltu muna þetta, elskan?
Ég ætla að halda það ú!, og þú verður að gera það einnig.“
Um nóttina var Adrian Savile í grófa fangels.sbúningnum, og
h’n langa þreytandi fangavist hans var byrjuð. Ilann var fyrstu
þrjár vikurnar í Preston fangelsinu, en var þá fluttur til Dartmoor.
Dagurinn, sem hann kom þangað, var ekta Dartmoor dagur;
dimrnur og drungalegur rign.'ngardagur. Honum fannst grái varð-
turninn við þessar ilhæmdu fangabúðir ljó!ur og hræðilegur, þeg-
ar hann kom þangað með 10 öðrum föngum, niðurdreginn svo að
nærri lá fullkominni örvæntingu.
Það var aðeins eitt ljós, sem brá leiftri í hugarsorta hans. Það var
ljóminn af ást Jósefíriu.
4. lcafli.
Raunir faimgeSsisins.
L f Jósefínu var, eins og hún hafði búizt við, hamingjusnautt,
án Adrians.
Ebenerzer gamli Hartley, faðir liennar, sá ekki sólina fyrir henni
og reyndi að gera herni allt til hæfis, sem hann gat. Honum hafði
all.af staðið stuggur af sanxbandi hennar og Adrians, þar sem hann
vissi vel um ósveigjanlega mótspyrnu lávarðarins gamla. Nú fannst
Iionum það því miklu betra, ef Jósefína gæti smám saman gleymt
honum.
Sl
Gagnfræðaskóli Akureyrar
Þeir, sem ætla séi að sækja um inngöngu í Gagnfræðaskóla
Akureyrar fyrir næsta skólaár, og enn hafa ekki sótt um skólavist,
þurfa að gera það sem fyrst.
Ennfremur eru börn, sem tóku próf úr 6. bekk barnaskólans
hér s. 1. vor og skólaskyld eru í gagnfræðaskólanum, beðin að
koma til viðtals við mig sem allra fyrst, eða aðstandendur fyrir
þeirra hönd, og láta mig vita, hvort þau vilja fara í bóknáms- eða
verknámsdeild skólans.
Akureyri, 11. sept. 1950.
Þorsteinn M. Jónsson
skólastjóri.
Tilkynning um útsvör
Dráttarvextir falla á fyrri helming útsvara til Bæjarsjóðs Akur-
eyrar í byrjun september 1950.
Þá er athygli kaupgreiðenda og vinnuveitenda vakin á skyldu
þeirra lil að halda eftir af launum til greiðslu útsvara. Þeir, sem
vanrækt hafa að senda tilskyldar skýrslur um starfsmannahald,
bera ábyrgð á greiðslu ú'.svara starfsmanna sinna á sama hátt og
þeir, sem kröfur hafa fengið frá skrifstofu bæjargjaldkera.
Dráltarvaxtaákvæðin ná ekki til launþega, sem greiða útsvör
reglulega af kaupi.
Akui'teyri, 30. ágúst 1950.
Bæjargjaldkeri.
Frá Tónlistarskóla Akureyrar
Tónlistarskólinn tekur til starfa 1. október n.k.
Væntanlegir nemendur snúi sér til Finnboga S. Jónassonar, Kaup-
félagi Eyfirðinga, sem fyrst.
Tórsíist-arbandalag Akureyrar.
F.US. VORÐUR
heldur AÐALFUND í skrifstofu Sjálfstæðisflokksins, Hafnarsiræti
101, mánudaginn 18. þ.m. kl. 8.30 e.h.
DAGSKRÁ:
1. Venjuleg aðalfundarslörf.
2. Onnur mál.
STJÓRNIN.
Húbmæðra^kóli Akurey ar
verður settur n.k. föstudag kl. 14. Fleiri nemendur geta komizt í
skólann, og ættu þær stúlkur, sem óska eftir að fara í IJúsmæðra-
skólann í vetur að tala við forslöðukonuná sem fyi’st.
Einnig mun verða tekið á móti óreglulegum nemendum í mat-
reiðslu, saurna og vefnað.
Matreiðslunámskeið, bæði fyrir ungar stúlkur og konur munu
hefjast strax og næg þátttaka fæst.
Upplýsingar veittai og tekið á móti umsóknum í skólanum dag-
lega kl. 14—16.
Símanúmerið er 1199.
Forstöðukonan.
mmmflMmmmmmœmwmiwmmmmmmmmmmmmm
Auglýsið í íslendingi
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
STOFA
til leigu. Aðgangur að eldhúsi getur
kornið lil greina, gegn húshjálp. —
A. v. á.
Svarf’ KVENVESKI
tapaðist s.l. íöstudag í miðbæn-
um. Finnandi beðinn að skila
því á afgreiðslu blaðsins gegn
fundarlaunum.
GÚMMÍSKÓR
allar stærðir, nýkomnir.
VERZLUN HEKLA.
SKÓLAVÖRUR
nýkomnar.
VERZLUN HEKLA.
Vantar góða og ábyggilega
STÚLKU
til heimilisstarfa.
TRYGGVI KRÍSTJÁNSSON,
Strandgötu 51, Akureyri.
ÍBÚÐ ÓSKAST
í haust eða vetur. 10 þús. kr.
fyrirframgreiðsla. — A. v. á.
PÍANÓ-VIÐGERÐIR
Munið að láta stilla píanó
ykkar fyrir veturinn. — Er
senn á förurn úr bænurn.
OTTÓ RYEL, sími 1162.
STÚLKA
getur fengið herbergi og fæði
gegn húshjálp, sérs'.aklega fyrri
hluta dags. Kaup eftir samkomu-
lagi. — A. v. á.
ST Ú L K A
helzt, vön afgreiðslustörfum,
óskast. — Upplýsingar í
Veril. ÁSBYRGI.
NÝKOMIÐ:
Tjöld
2, 4 og 6 manna.
Bakpokar
3 gerðir.
Vafnsþét'tiefni
fyrir tjöld og ferðafatnað
Brynj. Sveinsson hf
Sími 1580.
Tilkynning
Þar sem Bókaútgáfa Menningar-
sjóðs og Þjóðvinafélagsins hefir inn-
kallað allar útgáfubækur sínar hjá
oss, eru þeir, sem eftir eiga að taka
ársbœkur 1949 eða ætla sér að kaupa
Sögu Islendinga VII., Hómers-kvið-
ur, Söngvasajnið, Bréf Stephans G.
eða Búvélar og rœktun, minntir á að
vitja neíndra bóka íyrir 20. þ. m.
Bókaverzl. EDDA h.f.