Íslendingur - 20.08.1952, Blaðsíða 1

32. tbl.
XXXVIII. árg.
Miðvikudagur 20. ágúst 1952
Frd Gríisey og (ríiseyimi
Skroppið til Grímseyjar með »Ægi«
í þingaíerð
A leið út Eyjafjörð með varðshipinu Ægi. — Ljósm.: V. G.
Síðastliðinn föstudag fór varð-
skipið Ægir frá Akureyri til
Grímseyjar. Var þetta hin árlega
„þingaferð“ til eyjarinnar en svo
er fxið nefnt, er sýslumaður Eyja-
fjarðarsýslu fer þangað til að
halda manntalsþing. Við sama
tœkifœri fer vígslubiskupinn vizi
tasíuför þangað, og Bifreiðaeftir
lit ríkisins sœkir eyna heim til
skoðunar á bifreiðakosti eyjar
skeggja, sem að vísu er ekki fyr
irferðarmikill, þ. e. einn vörubíll
Má ég vera með?
Er tíðindamaður blaðsins komst
á snoðir um för þessa, áður en
hún var farin, fór hann þess á
leit við yfirvöld sýslunnar að fá
að „fljóta með“, og var það leyfi
mjög góðfúslega veitt. Var förin
hafin kl. 8 að morgni föstudags,
og kom brátt í ljós, að fleiri
höfðu viljað vera með en blaða-
menn, því að um 25 farþegar
munu hafa verið með skipinu.
Auk fulltrúa hins veraldlega og
kirkjulega valds, sem för þessi
var farin fyrir, voru þarna marg-
ir menn, sem erindi áttu til.eyj-
arinnar vegna starfs síns auk
nokkurra annarra, er fóru þang-
að kynnisför eða til að sjá Gríms-
ey áður en þeir dæju. Var margt
stórmenni samankomið á þiljum
Ægis, er hann lagði frá Oddeyr-
artanga, svo sem: Rektorar, yfir-
kennarar, yfirlæknar, framkv.-
stjórar og forstjórar, veiðimála-
stj órar, byggingameistarar, hrepp-
stjórar, bókaútgefendur, nýlofað-
ar heimasætur o. fl., af flestum
starfsstéttunum þó aðeins eitt ein-
tak, þótt hér sé talið í fleirtölu.
Færeyskur landhelgis-
brjótur seinkar förinni.
Upphaflega hafði svo verið til
ætlazt, að för þessi yrði farin
degi fyrr, þ. e. á fimmtudag, en
þá varð Ægir að fara vestur í
Húnaflóa til að „nappa“ Færey-
ing, er var að ólöglegum veiðurn
'nnan landhelgi. Fór hann með
hann til Siglufjarðar, þar sem
tnál hans var tekið íyrir. Með
skipinu var í ferð þessari for-
stjóri landhelgisgæzlunnar, Pétur
Sigurðsson sjóliðsforingi, en
hann lók sem kunnugt er við
stjórn landhelgisgæzlunnar, er
hún gerðist umfangsmeiri en áð-
rr við gildistöku nýju reglugerð-
rrinnar um friðun fiskimiðanna.
15. maí s. 1.
í hvífalogni út EyjafjörS.
Veður var hið fegursta alla
leiðina út í ey, sólarlítið en
skyggni hið bezta og sjór logn-
sléttur. Voru því flestir á þiljum
úti, skoðuðu byggðirnar með-
fram Eyjafirði í sjónaukum, þeir
er þá höfðu, aðrir íneð gleraug-
um eða berurn augum. Einn far-
þeganna beindi kvikmyndavél að
ströndinni beggja megin fjarðar
og að skipinu sjálfu, en sumir
hinna tóku venjulegar myndir á
venjulegan hátt. Þeir, sem ekki
'öldu sig hafa neitt nýtt að sjá í
siglingu út Eyjafjörð, settust að
horði í reykingasal, og mátti þá
heyra þaðan hinar ferlegustu
,sagnir“, allt upp í „sex hjörtu“.
Þegar komið er fram hjá hin-
im blómlegu byggðum Sval-
harðsstrandar og Hörgárdals, fer
grjótið brátt að verða gróðrinum
drýgra. Og því lengra, sem út
komur í fjörðinn, því hrjóstrugri
verður ströndin, eyðibýlin fleiri,
skriðurnar meira áberandi í
landslaginu, hjarnfannirnar
teygja sig nær og nær fjörunni
og svipur landsins verður æ
kuldalegri og harðari. En jafn-
vel þar, sem snjórinn hefir neit-
að að verða á braut úr sæbrött-
um skriðum Gjögranna, breiðir
hinn harðgerði fjallagróður græn
áklæði framan á auðnina hér og
hvar á stangli.
Ferðin norður yfir Grímseyj-
arsund sóttist fljótt og vel. En
þótt nú væri ágústmánuður ekki
nema hálfnaður og síldveiðin ætti
að standa sem hæst, ef allt væri
með felldu, voru skip vart sjáan-
Ieg á sundinu. Eitt og eitt hyllti
við hafsbrún lengst í vestri eða
austri.
Dvöiin í eynni.
A hádegi, eða kl. 13, var akk-
erum létt úti á Sandvíkinni, og
von bráðar kom trillubátur úr
landi og lagði að skipshlið. Tóku
margir sér fari með honum upp
að bryggju en aðrir með öðrum
skipsbátnum. En á meðan Ægir
beið eftir farþegunum, brá sá
bátur sér austur fyrir eyna, en
mun ekki hafa komið neinum
landhelgisbrjót þar í opna
skjöldu. Þar lágu bara 3 íslenzk
síldveiðiskip.
Farþegar dreifðust fljótt, þeg
ar á land var komið. Embættis-
mennirnir gengu beint að skyldu-
störfum sínum, aðrir gengu til
bæja, þar sem kunningjar bjuggu
og loks voru nokkrir, sem lögðu
(Framhald á 2. síðu.)
Fuglabjarg í Grímsey.
Ur þcssu bjargi hafa mikil matvæli
borizt heimilunum á árum áður.
Omaklegar árásir
á atvinnumála-
ráðherra
Alþýðublaðið flutti s.l. föstu-
dag ódrengilegar og ómaklegar
árásir á Ólaf Thors atvinnumála-
ráðherra, sem verið hefir veikur
síðan í júlímánuði, og lepur Al-
þýðmnaðurinn hér þetta upp eft-
ir „stóra bróður“ í gær, þótt bú-
ið væri að hrekja þessar aðdrótt-
anir í Morgunblaðinu.
Alþýðublaðið gefur ráðherran-
um að sök, að hann hafi ekki
„sinnt slörfum s.’ðan í vor“ og
liggi því fjöldi mála óafgreiddur
í ráðuneytinu. En er ráðherrann
veiktist, lá ekkert mál óafgreitt í
ráðuneyti hans, og þrátt fyrir
veikindi hans, hefir hann haft
stöðugt samband við skrifstofu-
stjóra ráðuneytisins og þeir síð-
an afgreitt þau mál, er fyrir lágu,
í samráði við ráðherra.
__
Verður Glerár-
briiin byggð
í haust?
Eins og skýrt var frá í síðasta
blaði, samþykkti bæjarstjórn Ak-
ureyrar að skora á vegamála-
stjórnina að byggja brúna yfir
Glerá á komandi hausti, að því
tilskyldu, að Akureyrarbær legði
fram það fé, er honurn bæri. Þá
er blaðinu og kunnugt um, að
þingmaður bæjarins átti tal við
vegamálastjóra, Geir Zoega, í sl.
mánuði um þessa brúargerð, og
sá vegamálastjóri ekkert því til
fyrirstöðu, að brúin yrði byggð
í haust, ef Akureyrarbær og
Glæsibæjarhreppur legðu fram
það fé að láni, er til þyrfti að
fullgera brúna. Fyrirliggjandi fé
til brúargerðarinnar mun nú vera
um 350 þús. krónur en auk þess
nokkuð af brúarefni.
Bygging Glerárbrúarinnar á
eyrunum er orðið aðkallandi mál
vegna samgangnanna, en þar að
auki er hér um nokkra atvinnu
að ræða, sem full þörf er á í at-
vinnuleysi því, sem nú vofir yfir.
—> <—
Siys á Sauðárkróki
Það slys varð á Sauðárkrók sl.
sunnudag, að steinveggur hrundi
á ungan maiin, Snorra Friðriks-
| son að nafni, og slasaðist hann
: alvarlega. Flugvél frá Flugfélagi
Islands var fengin til að flytja
liann til Akureyrar, og var komið
með hinn slasaða pilt hingað í
sjúkrahúsið urn kvöldið, en þar
var þegar gert að meiðslum hans.
Var mjaðmargrindin brotin og
pilturinn marinn og lemstraður
víðar.
Píaióhljómleihar
þórimnfir Jóhannsdóttur
í Nýja Bíó s.l. fimmtudag voru
vel sóttir og vöktu mikla hrifn-
ingu áheyrenda, og bárust hinni
ungu listakonu margir blómvend-
ir. Á efnisskrá voru: Partita í B-
dúr eftir Bach, Sonata í Es-dúr
eftir Beethoven, þrjú Etude-verk-
efni eftir Chopin, lög eftir Hen-
selt, Faure og Debussy, og loks
tvö lög eftir Þórunni sjálfa og
eitt eftir föður hennar, Jóhann
Tryggvason söngstjóra.
Um frannnistöðu þessa undra-
barns er allt gott að segja, en það
fær engum dulizt, að hún er ekki
lengur barn og ekki heldur full-
orðin. Hún er nú vaxin upp úr
bernskunni, en hefir enn ekki
öðlast þroska hins fullorðna.
Annars bar túlkun hennar á
„Kirkjunni á hafsbotni“ eftir De-
bussy vott um furðulegan þrótt
og smekkvísi. Sama má raunar
segja um meðferð hennar á verk-
um Chopins, enda bersýnilegt, að
í þessum viðfangsefnum var hug-
ur hennar óskiptur. Hins vegar
var fremur dauft yfir Bach og
Beethoven, sem hún byrjaði á,
en henni óx ásmegin eftir því sem
leið á efnisskrána.
Blaðið árnar hinni ungu lista-
konu allra heilla og þakkar henni
komuna hingað.
Gamalmenni í hóp-
ferð um Eyjafjörð
Síðastliðinn miðvikudag bauð
Oddfellowstúka kvenna hér í bæ
nálega 50 gamalmennum í ferða-
lag um Eyjafjörð. Var lagt af
stað upp úr hádegi og ekið að
Grund. Þar var safnast í kirkju,
og sungu frúrnar Helga Jóns-
dóttir og Sigríður Schiöth nokk-
ur lög fyrir gestina. Síðan var
haldið að Saurbæ og setið þar á
lúninu í sólskininu nokkra stund.
Þaðan var ekið að Möðruvöllum
og út fjörðinn að austan með
viðkomu í Húsmæðraskólanum á
Laugalandi. Þar var sezt að kaffi-
borði og veittu konurnar af mik-
illi rausn. Síðan var setið og
ræðst við sunnan undir skólan-
um alllengi í hinu blíðasta veðri
og komið um kl. 7 að kveldi í
bæinn. Voru 13 bifreiðar í för-
inni, allt einkabifreiðar manna
og kvenna úr félögum Oddfellowa
í bænum. Hafði gamla fólkið
mikið yndi af för þessari, enda
var veðrið svo gott, sem frekast
var kosið.
Ljósm.: V. Guðm.