Íslendingur - 01.05.2008, Blaðsíða 2

2
ÍSLENDINGUR ■ AKUREYRI
Kolbrún Ingólfsdóttir formaður Þroskahjálpar á Norðurlandi
Bærinn stendur sig afar yel
í málefnum fatlaðra
„A kureyrarbær stendur sig vijög vel
hvað málefni fatlaðra varðar, ég held
það sé enginn vafi á það hann sé það
sveitarfélag sem stendur sig langbest
hvaðþennan málaflokk varðar, “ seg-
ir Kolbrún Ingólfsdóttir formaður
Þroskahjálpar á Norðurlandi. Ilihi
segir vel biíið að fötluðum í bænum,
úrræðin sem bjóðist séu mörg ogjjöl-
breytt þó alltafmegi gera betur.
Kolbrún segir starfsmenn bæjarins
vinna af miklum metnaði og fag-
mennsku og reynslan af því að sinna
málefnum fatlaðra sé líka löng. „Eg
held að þessum málaflokki sé best
borgið heima í héraði, hjá sveitarfé-
lögunum, reynslan héðan sýnir það,“
segir hún og bætir við að vissulega
þurfi að fylgja með nægt fé frá ríkinu
til að sinna honum.
Ilún nefnir að fjölmargir fatlaðir
einstaklingar búi í sambýlum vítt og
breitt uin bæinn og sama gildi um þá
sem eru í sjálfstæðri búsetu. Rekinn er
verndaður vinnustaður þar sem líkam-
lega og andlega fatlað fólk fær end-
urhæfingu en starfsemin fer fram í
nýju og góðu húsi, nú undir nafhi
Starfsendurhæfingar.
Þá er einnig rekin Hæfingarstöð í
bænum sem er dagvist fyrir fólk með
meiri fötlun og Kolbrún nefhir einn-
ig að bærinn hafi staðið sig einkar vel
hvað varðar úrræði sem nefnist
Atvinna með stuðningi. Þá fylgir
ófatlaður starfsmaður hinum fatlaða
eftir út á vinnumarkaðinn þar til sá
síðarnefndi hefur náð að fóta sig.
„Þetta hefur tekist mjög vel, vinnu-
veitendur í bænum eru mjög jákvæð-
ir og það skiptir vissulega miklu
máli.“ Kolbrún segir að allir ættu að
geta fundið sér eitthvað við hæfi,
skóla, atvinnu eða dægradvöl af ýmsu
tagi, allt eftir vilja og getu hvers og
eins.
Þarf betra húsnæði undir
skammtímavistun
Þroskahjálp var á árum áður öflugt
hagsmunafélag er vann að því að færa
málefni fatlaðra til betri vegar og hef-
ur orðið vel ágengt í þeim efnum.
Heldur hefur dregið úr starfseminni á
liðnum misserum. Kolbrún nefnir að
Þroskahjálp sinni margvíslegum mál-
um og eitt af því sem nú er uppi á
borði er bætt aðstaða fyrir skamm-
tímavistun. Þangað koma börn sem
búa heima hjá sér til skemmri dvalar
og er núverandi húsnæði ekki nægi-
lega hentugt og ekki nógu mörg pláss
í boði. „Það þarf að bæta þarna úr og
Akureyrarbær er farin að huga að
betra húsnæði undir þessa starfsemi,“
segir Kolbrún.
Annað mál sem unnið er að varðar
nám ungmenna á framhaldsskólastigi,
en fötluð börn hafa fengið inni í Starfs-
deild Verkmenntaskólans og þar hefur
tekist vel til. Hins vegar hafi ekki
náðst samningar um pláss fyrir fötluð
ungmenni í Menntaskólanum. Kol-
brún segir að stór hópur ungmenna sé
nú um það bil að komast á framhalds-
skólaaldur og því fyrirsjáanlegt að
vanti pláss á komandi árum.
Ný þjónusta
Nýlega var tekin upp jijónusta í sam-
vinnu við Sjónarhól, en starfsmaður
þaðan kemur einu sinni í mánuði og
er til viðtals á skrifstofu Þroskahjálpar
í Kaupangi. Þörfin er greinilega mikil
segir Kolbrún en margir hafa leitað
þangað.
Hafa tröllatrú á miðbænum
Sævar Freyr Sigurðsson verslunarstjóri Pennans Eymundsson áAkureyri kveðst hafa tröllatrú
á miðhæ Akureyrar en þaðyrði honum mikil lyftistöng kæmiþar önnur álíka stór verslun.
Sævar Freyr Sigurðsson verslunar-
stjóri Pennans Eymundsson á Akur-
eyri kveðst hafa tröllatrú á miðbæ
Akureyrar enda bendi ýmislegt til að
hanti sé á uppleið. Verslunin er opin
til kl. 22 öll kvöld og segir Sævar að
slíkt myndi ekki ganga upp væri hiin
staðsett í verslunarmiðstöð.
„Það má segja að við séum ákveðið
tákn hér í miðbænum, burðarás í starf-
seminni og við finnum til ábyrgðar
sem því fylgir,“ segir hann. Bæjarbúar
séu þakklátir fyrir þá þjónustu sem
veitt er, langan afgreiðslutíma, fjöl-
breytt úrval, gott umhverfi.
Sævar segir að miðbærinn þurfi að
vera þannig að bæjarbúar séu stoltir af
honum, hafi gaman af að ganga um
hann, líta í búðir og sýna hann gest-
um. A það skorti nú, en vonandi verði
gerði bragarbót á og Akureyringar
geti á komandi misserum stoltir geng-
ið um miðbæinn sinn. „Það þarf að
efla miðbæinn og gera hann meira að-
laðandi,“ segir Sævar. Fólk verður að
eiga erindi í bæinn bætir hann við,
þess vegna þurfi að vera þar í boði
verslanir og þjónusta sem því er nauð-
synleg. Sævar telur að það myndi lyfta
miðbænum ef önnur sterk verslun af
svipaðri stærðargráðu og Penninn Ey-
mundsson myndi koma sér fyrir í
miðbænum, í þetta 100 til 200 metra
fjarlægð. Báðar myndu njóta góðs af
og einyrkjar og smærri verslanir sömu-
leiðis. Yrði svo skapaðist annar bragur
í ntiðbænum, hann myndi eflast til
muna.
Verslunareigendur í miðbænum
segir Sævar að verði að búa þannig
um hnúta að sómi sé að rekstrinum,
bjóða gott vöruúrval, vandaða vöru og
bafa fallegar útstillingar í gluggunt
sínum. A bæjarins könnu sé svo að
annast sómasamlega hreinsun, vissu-
lega sé miðbærinn sópaður reglulega,
en hann þurfi einnig að spúla. Slíkt sé
ekki gert og geti það verið bagalegt
því gestir og gangandi skilji á stund-
um eftir sig illa lyktandi vökva hér og
þar.
Sævar nefnir einnig að þegar hug-
að sé að nýbyggingum á miðbæjar-
svæðinu sé nauðsynlegt að horfa til
framtíðar, húsin muni standa lengi og
í þeim verða starfsemi af margvíslegu
tagi í áranna rás. Einkum þurfi að
horfa til jarðhæðanna í þessu efni, þar
sé reglulega skipt um starfsemi, ýmist
eru þar verslanir, stofnanir, kaffihús
eða sýningarsalir og að því verði menn
að huga strax í upphafi. Hann bendir
mönnum í nýbyggingarhug á að hafa
lofthæð jarðhæðanna mikla, gluggana
stóra og góða. „Húsin standa í marga
áratugi og þau gegna margvíslegum
hlutverkum, þau þurfa því að hafa víð-
tækt notagildi,11 segir Sævar