Faxi - 01.03.1942, Blaðsíða 6
G
F A X I
Frá hreppsnefndmifti
Á fundi hreppsnefndarinnar
24. febröar, var upplýst, að sam-
kvæmt munnlegu loforði ráð-
herra, væri óhætt að fara að
byrja á að láta steypa fyrirhug-
uð tvö kör vegna lengingar á
hafnargarðinum. — Valdimar
Björnsson gerði það að tillögu
sinni, að samþykkt fundarins
fengist fyrir því, að byrjað yrði
á undirbuningi verksins samkv.
loforði ráðherrans, og að athug-
að yrði um efniskaup, utvegun
verkstjóra og annað það er að
framkvæmdunum lítur. 1 tii-
iögu frá Ragnari Guðleifssyni
var vitamálastjðra falið að at-
huga, á hvern hátt garðurinn
yrði lengdur, og þá, hvort hægt
yrði að breyta stefnu hans tii
austurs. Tillögur Valdimars og
Ragnars voru samþykktar sam-
hljóða. Svohljóðandi tillaga
kom frá Danival Danivalssyni:
»Með tilvísun til bréfs frá
»Keflvíkingi«, sem birtist í 3.
tbl. Faxa, þ. á., þar sem óskað
er, að blaðið hirti nöfn þeirra,
sem eiga ógreidd útsvör, og þar
sem málaleitun bréfritarans er
vísað til hreppsnefndar til úr-
skurðar, og ennfremur vegna
þess, að hér virðist orð í tíma
talað, þá samþykkir hrepps-
nefndin að leyfa blaðinu að
birta nöfn þeirra, sem skulda
útsvör sín«.
Samþykkt með 2 atkv. gegn
engu. Þrír greiddu ekki atkv.
Þá kom fram viðbótartillaga
frá Sigurþóri Guðfinnssyni og
Þorgr. St. Eyjólfssyni: »Enn-
fremur gefur nefndin ritétjórn
blaðsins Faxa til leyfis að birta
meðlagsskuldir barnsfeðra við
hreppinn, þar sem eigi væri síð-
ur ástæða til þess«. Samþykkt
meðöllum greiddum atkvæðum.
Opinn hreppsnefndarfundur
var haldinn í barnaskólanum 2.
marz.
1. mál. Bréf frá hafnarnefnd,
þar sem hún leggur til að gjöld
báta, sem koma að bryggju í
Keflavík, séu eins og hér seg'ir:
Bátar að 30 smál. greiði
30— 00 —
00—100 — —
100—200
— 200—450 — —
kr. 5,35
13,25
— 25,00 '
— 35,00
— 50,00
Samþykkt samhljóða, eftir
nokkrar umræður.
2. mál. Erindi frá U.M.F.K.
þar sem telagið fer fram á
að styrkur hreppsins til Lestr-
arfélags Keflavíkur verði hækk-
aður upp í kr. 1000,00. og að-
búnaður safnsins tekinn til at-
hugunar. Var þetta erindi sant-
þyklct og ennfremur að kjósa 1
raann úr hópi> barnakennara til
þess, að gera bókainnkaup til
Lestrarfélagsins í samráði við
bókavörð.
3. mál. Þrjár umsóknir um
veitingaleyfi frá þeim Ólafi S.
Lárussyni og Hreggviði Berg-
mann, — Elíasi Þorsteinssyni og
Þorgr. Eyjólfssyni — og Guð-
mundi Kjartanssyni. — Urðu
r.okkrar umræður um þetta
mál, og upplýstist að nokkru,
í því sambandi, að sjómenn
ættu ekki eins greiðan aðgang
að matsölunum hér eins og' t, d.
landmenn. Var uinsækjendunr
öllum synjað um veitingaleyfi
samhljóða.
4. mál. Frumvarp heilbrigðis-
nefndar, eða Heilbrigðissam-
þykkt fyrir Keflavíkurkauptún
í 54 greinum. Samþykkt hennar
írestað.
5. mál. Bréf fná byggingar-
nefnd, þar sem farið er fram
á að byggingarleyfisgjöld
hækki úr 10 aurum upp í 20
aura pr. m8, og að 60% af þv:
gjaldi renni til byggingarfull-
trúa. Samþykkt samhljóða.
Önnur mál: Var m. a. r'ætt um
bréf frá Guðm. Kristjánssyni
varðandi ákvörðun hrepps-
nefndar itð yfirtaka skipaaf-
greiðslu við höfnina frá og með
1. marz.
Fundurinn stóð frá kl. 9 til
langt gengin eitt.
Smælki
Gesturinn »Hver geymir úti-
dyralykilinn ykkar, Anna
litla?«
Anna: »Það gerir hún
mammaí.
Gesturinn: »En lykilinn að
peningakassanum?«
Anna: »Mamma geymir hann
líka«.
Gesturinn: »Nú, geymir pabbi
þinn þá engan lykil?«
Anna: »Jú, úrlykilinn sinn«.
Húsbóndi: »Ég hefi týnt lykl-
inum að skrifborðinu mínu.
Hlauptu fram, Anna, og sæklu
skáplyldana, kommóðulyklana
og aðra lykla, sem til eru, og
komdu með þá; ég ætk að vita.
hvort ég get ekki notaö ein-
hvern þeirra«.
Vinnukonan: »Það er ckki til
neins að reyna það. Eg veit, að
það gengur enginn lykiií í hús-
inu að skrifborðinu yðar, nema
sá, sem þér hafið borið á vður«.
*
Læltnir (við vökukonu að
morgni dags); »Hafið þér nú
se'.ið við rúni sjúklingsins í alla
nótt?«
Vökukonan: ».lu, það hefi ég
gert«.
. Laúvnirinn: »Hjvernig gelck
með svefnihn?«
Vökukonan: »Alveg ágæt-
lega. Sjúklingurinn segist hafa
orðið að kalla þrisvar sinnum
á mig', áður en hann gat vakið
mig«.
*
Björn bóndi (í sölubúð):
»Hún Sig'ríður mín bað mig að
kaupa hérna tölur til að hafa
á buxurnar mínar«.
Kaupmaðurinn: »Af bvaða
tegund eiga þær að vera?«
Björn: »Ja, ég man nú ekk-
ert hvað hún nefndi þær. Það
er gott, ef hún sagði ekki, að
það ættu að vera rómverskar
tölur«.