Faxi - 01.06.1942, Blaðsíða 7

Páll S. Pálsson stud. jur.:
Keflavík og nýi stúdentagarðurinn
Skrúðíylking stúdenta le ggur af stað frá Garði.
Þeir tímar munu koma, að
Keflavík eignast sína eigin em-
Atvinnuskilyrði eru betri í
Keflavík en víðast hvar ann-
ars staðar á landinu. Keflvík-
ingar, eins og aðrir Suðurnesja-
menn, eru starfsinenn miklir,
og má segja, að þeim i'alli eng-
an dag ársins viljandi verk úr
hendi. Ef til vill hefur þetta átt
sinn ríka þátl í því, hve fáir
Keflvílcingar hal'a lagt út á
menntabrautina. Pótt Keflavík
gæti heitið kaupstaður að íbúa-
fjölda til, þá eru sárfáir íslenzk-
ii háskólaborgarar af keflvísk-
um uppruna.
Á þessu hlýtur að verða breyt-
ing í náinni framtíð, þannig,
að frá Keflavík, engu síður en
frá öðrum landshlutum, komi
ungir menn, sem vilja fórna
tíma og fé til þess að afla sér
meiri þekkingar og takast á
hendur hin ábyrgðasamari störf
irman þjóðfélagsins.
Sem betur fer fælckar óðum
þeim mönnum, sem álíta nám-
lysi unglinga sprottna af leti,
og líta á flesta þá, sem skól-
ana sækja, sem flóttamenn frá
framleiðslu og starfi, er hafi
það takmark eitt, að lcomast til
vegs og virðingar á kostnað
annara. Til dæmis viöurkenna
það allir nú, að verklegar frant-
farir verða ekki tryggðar með
stritinu einu saman, og veitti
okkur ekld af því að eiga fieiri
sérmentaða menli á þeim sviðum
Foreldrar barnanna og aðrir
forráðamenn inunu þess yfir-
leitt umkomin, að sjá um að
börnin séu ekki í sífeldri leit
að brjóstsykri og (jðru slíku á
vegum hermannanna, bæði inn-
an herbúðanna og utan. Hætt-
an kann að liggja aðeins í því,
að foreldrar og aðrir forráða-
menn geri sér ekki í fýrstu
Ijóst, hversu nauðsynlegt er að
halda börnunum frá hinni ó-
hugnanlegu iðju.
En um leið og öll rök g'era
það æskilegt, um k'ið og allar
bættismenn og verkfræðinga,
sem standa öðrum mennta-
mönnum, hver í sinni grein,
jafnfætis að þekkingu, en
kunna langtum betur en að-
komumenn að skilja og meta
hvað gera skal.
Nú stendur fytiir dyrum hjá
íslenskum stúdentum að byggja
nýjan stúdentagarð. Þarf hann
að vera kominn upp fyrir næsta
haust. Þetta er djarft fyrirtæki
á dýrum og erfiðum tímum. Þó
erum við sannfærðir um, að það
muni takast. Fé skortir enn til
byggingarinnar, en á það er
treyst að einstaklingar, einstök
félög, bæjarfélög og sýslufélög
rétti l'ram hjálparhönd.
Því miður eru margir þeirrar
skoðunar, að sá hugsunarhátl-
ur sé rtkjandi hér á Suðurnesj-
aðstæður gera það höfuðnauð-
syn að ómötuðum æskumönn-
ttm sé forðað frá óþarfri um-
gengni við herinn, verður að
gera knifur lil hinna eldri, sem
miklu ofar standa að \iti og
þroska, að þeir falli ekki fyrir
freistingunni, \ illist inn á hern-
aðars\ræðið þar sem þeir eiga
ckki brýn erindi, og skapi þann-
ig sígild eftirdæmi. Af þvt
m.vndi stafa ekk-i minni hættá.
Verður og að vænta þess, að
slíkir menn gerist ekki brotleg-
ir um það, sem óvitunum er meö
réttu álasað fyrir.
um í garð menntamálanna, að
lítils stuðnings sé að vænta úr
þeirri átt. Þetta virðist mér
vera af misskilningi sprottið,
eftir þau kynni, sem ég hef
haft af Suðurnesjamönnum, eft-
it ársdvöl í Keflavík og ná-
nágrenni.
Nú er tækifæri fyrir sýslu- og
bæjarfélög, er vilja styðja stúd-
enta sína á hinum langa og erf-
iða námsferli, að tryggja þeim
herbergi á Nýja Garði.
Það er trú mín, að Keflavík
skerist þar ekki úr leik, því það
er hagur hverju bæjaríélagi að
hlynna að menntamönnum sín-
um, svo að það endurheimti þá
íremur að náminu loknu, og
geti notið starfskrafta þeirra.
Einnig þykist ég vita, að til
séu hér á Suðurnesjum þeir ein-
staklingar, útgerðarmenn og
aðrir. sem auraráð hafa, er
gjarnan vilja styrkja nýja stúd-
cntaheimilið.
fslenzkir stúdentar hafa ver-
iö rændir heimili sínu Garði,
og það er metnaðarmál þeirra
sjálfra og allrar þjóðarinnar að
reisa nýjan og veglegri Garð,
sem talandi tákn þess. að þrátt
fyrir allt ósjálfstæði ann ís-
lenzka þjóðin enn tnenningu og
frelsi.
Nokkur sýslufélög, bæjarfé-
lög og jafnvel hreppsfélög hafa
þegar heitið Nýja Garði stuðn-
tngi sínum. Frá mínu sjónar-
tniði er því engin ástæða til að
j álykta, að Keflavík sitji bjá.
s iðf erði 1 ega » h e r n a ða rs væði«.