Faxi - 01.12.1942, Síða 1

i
FAXI
II. ár 8. 9. tölubl. ★ Otgefandi: Málfundafél. Faxi, Keflavík ★ Desember 1942
Eftir séra Jón Þorsteinsson, d. 1627
Hjartkær unnustan, livar ert þú?
Haf þig fagnandi uppi nú,
faðminn bjóð frelsara þínum.
Hann er nil kominn á þinn fund,
öllum býður hann náðarstund.
Jesíís, sem sviftir pínum.
Kg skal til leggja munn og' mál
með þér mín elskulega sál,
heim til vor honum bjóða;
viljinn, hjartað, hugur og raust
hvert skal nú öðru fylgja traust
og öll þar eitt um ijóða.
Hvað viltu segja, sála mín.
þá sonurinn Guðs hann kemur til þín?
Honum til fóta falla
glöð, mælandi með grátna kinn:
Guðvelkominn, frelsari minn,
blessaður um fram alla.
ö, hvað eg sæl í sannri trú,
sé eg þig kominn til mín nú
af hinmum, herrann góði!
Hjartað því tendrast upp af ást —
öllum framar þér fagna dázt,
þó geri eg það í hljóði.
Hvernig skal eg nú hegða mér?
Af hjartans gleði sæl eg er,
hvað skal eg gera, herra!
Fyrst vil eg lauga fætur þín,
frelsari minn, í tárum mín,
með höfuðhári þerra.
I \
Synduga xnenn þú sóttir heim,
og sazt einnig til borðs með þeim;
það dirfir ambátt þína.
Því segi eg, góður græðarinn,
þig guðvelkominn hvcrt eitt sinn
í hjai’tans höllina rnína.
Kom þú blessaður, kongur minn,
konr þú fagnaðarsæll hér inn,
prýddur með bezta blóma.
Hósanna Davíðs syni sé
sungið ætíð af kristninni,
frelsara vorum fróma.
Nú ertu komin, náðin hæst,
níi ertu mér í hjarta læst,
nú verð eg friðar-feginn,
vitandi eg sé kvitt og klár
af klækjum mínum fyrir þín sár,
í þínu blóði þvegin.
Eg skal leggja fram laun á xuót,
þig lofa af hjartans innstu rót
um alla æfi mína;
nætur og daga, árla og síð,
aldrei komi sú nokkur tíð
að láti eg lof þitt dvína.