Faxi - 01.01.1944, Blaðsíða 6

6
P A X I
s. 70. hæð, og þar fær hver sitt
herbergi og auk þess leikfimis-
sal og 2 stofur, en bað eða snyrti
herbergi fylgir hverju íbúðar-
herbergi.
Okkur kemur saman um að
fá 7 réttaðan miðdag framreidd-
an upp til okkar, eftir klukku-
tíma, en þangað til ætlum við
að leika borðtennis og badmin-
ton, snyrta okkur o. s. frv.
Þjóninn varð að kenna okkur
á flest tæki snyrtiherbergisins
þar var kerlaug, handlaug og
fótlaug og klósett. Auk þess var
herbergið þannig útbúið, að þar
gat farið fram gufubað og sól-
bað, og hjálpaði geislamagnaða
loftið til þess. Hitanum var hægt
að breyta með því að styðja á
hnapp, en þá varð litbreyting í
loftinu, sem hamlaði eða jók
útgeislan eftir óskum þess, er
á hnappinn lék.
Þarna voru og nokkur áhöld
til hár- og andlitssnyrtingar, en
engin lyf eða litir, þar sem nú
hefir verið komist fyrir flest
mein, s.s. hárrot, flösu, orsök
fölra vara og fölra kinna, eins
er með litun hárs, að ekki þarf
annað en að veita mismunandi
geislum að hárkirtlunum og
breytir hárið þá þegar lit, svo
að oft má skifta um háralit á
degi hverjum..
„Maturinn er framborinn“,
tlkynnti þjóninn. Og við geng-
um til borðs.
Okkur finnst borðið harla
snautt af öllu matarkyns, aftur
á mót vel skreytt með blómum
og vel gerðum kristalsettum. Við
höfum orð á því við þjóninn að
okkur sé ekki ætlað að borða
mikið. Hann upplýsir, að þetta
séu fullkomnar máltíðir og að
við munum verða mettir er við
stöndum upp frá borðum.
Við byrjum því á að jóðla á
þessum verksmiðjugerðu matar-
skömmtum, sem eru gómsætir
og bragðast svipað og þeir rétt-
ir, er þeir heita eftir. Á meðan
við sátum að snæðingi, snerist
þjónninn í kringum okkur,
reiðubúinn til aðstoðar. Hann
var vel fróður maður, eins og
þjónum ber að vera. Hann fræðir
okkur á því, að Hótel Ambassa-
dor sé byggt úr nýju byggingar-
efni, sem mjög ryðji sér til rúms
og heiti „Pallavogue (verndar-
tízka). En það er nokkurs konar
„stálgull", sem framleitt er nu
síðustu árin með styrk frum-
eindakljúfsins. En eins og kunn-
ugt er, er hægt að breyta öllum
efnum og búa til alls konar efni
með aðstoð Cyclotronsins, sem
nú hefir verið fullkomnaður, svo
að fullkomlega er hægt að
höndla það óhemju afl, sem
verður til við það, að frumendir
eru klofnar og ranglega var kall-
að „atomsprenging" hér í gamla
daga. En ég segi ranglega vegna
þess, að þegar sprenging verður
fer fram eyðsla efnis, en þegar
frumeind klofnar koma fram
tvær frumur e. t. v.með gjör-
ólíkum eiginleikum, jafnvel áður
óþekktar.
Cyclatronin hefir nú gjörbreytt
lifnaðarháttum manna og af-
komu þeirra. Flestar þær ótrú-
legustu breytingar, sem orðið
hafa á seinni árum, eru í beinu
eða óbeinu sambandi við þennan
undragrip vísindanna. — Eftir
að hafa matast, göngum við til
setustofunnar okkar og förum
að litast um í heiminum gegnum
sjónvarpið.
Meðal annars sjáum við veð-
reiðar í Englandi, þungavigtar-
heimsmeistara í boxi slást í New-
York, nautaat á Spáni, kviðristu
í Japan og sjáum og hlýðum á
Kósakkakór.
Þá fýsti okkur að njóta útsýn-
isins af svölum hæðarinnar. Það
er dásamlegt. Við sjáum hilla
undir Vestmannaeyjar og land-
ið allt frá Eyjafjallajökli til Snæ-
fellsjökuls skín við okkur. Og
er við lítum í sjónauka, er þjónn-
inn færir okkur, verðum við
undrandi, því að þá sjáum við
fugla og fénað leika áhyggju-
laust við afkvæmi sín norður
á Snæfellsnesi, og allstaðar þar
sem bunga jarðar eða eitthvað
annað skyggir ekki á
Eftir að hafa notið fegurðar-
innar um stund, göngum við
aftur í stofu, því að meiningin
er, að skoða bæinn. Þjónninn
lofar að útvega fylgdarmann og
farartæki. Okkur leikur hugur
á, að vita, hvort þessi gegnsæu
klæði, sem þjónninn notar, séu
ekk talin óviðeigandi, svona yf-
irleitt. Hann taldi það síður en
svo væri, þetta væru lögboðin
samkvæmisklæði karla nú til
dags. Og honum farast orð á
þessa leið: „Síðan að syndin
var máð úr meðvitund manna
hefur blygðunin ekki lengur
staðið í vegi fyrir því að fólk
komi fram eins og það er skap-
að, — eins og guð ætlaði því að
vera og eins og það var fyrir
syndafallið.“
'Þ
Úti biður fylgdarmaðurinn.
Hann býður okkur að setjast inn
i einkennilegt farartæki, sem
líkist mest eggi, klofnu eftir
endilöngu. Ekki virðist það hafa
hjól eða vél, en það líður mjúk-
lega áfram, hljóðlaust og nota-
lega og virðist hafa þann eigin-
leika að gefa yfirsýn yfir allt sem
skeður umhverfis. Fylgdarmað-
urinn segir okkur, að tæki þetta
sé mest notað til ferðalaga í
borgum og bæjum og yfirleitt
þar sem mikillar umferðar má
vænta.þvi að það væri búið svo
hárnákvæmum varúðartækjum
að varla kæmi fyrir að slys verði
af þeirra v.öldum og algjörlega
örugt fyrir þá, er með því ferð-
ast.
Við rennum í áttina til gamla
bæjarins, eftir breiðu og fögru
stræti. Meðfram því standa fal-
leg hús, ekki mjög stór hús.
Garðar fjölskrúðugir og fagrir
liggja að hverju þeirra. Útlit er
fyrir að allt séu þetta einbýlis-
hús.
Við óskum eftir að koma f
gamla listigarðinn og er okkur
ekið þangað. Fylgdarmaðurinn
gengur með okkur inn í garðinn,
sem gæti nú fremur kallast listi-
vangur, þvi að það stór er hann
orðinn. í reitunum á milli gang-
stíganna vaxa allskonar jurtir
og blóm, ling tré og pálmar. All-
ar tegundir, sem vaxið geta upp