Faxi - 01.03.1957, Blaðsíða 7

F A X I
39
samlegt að vera, kyrrð og friður, og fegurð
hvert sem litið er. Aðrir halda i austurátt
að skoða Glanna og Norðurá. Einn kaup-
félagskvennamaður og kaupfélagskona kom-
ast á minnkaveiðar í klettadröngum, sem
skaga út í ána. Þessi veiðiför verður nokkuð
tímafrek, en veiðin bregst. Jseja, allir í mat
heim í Bifröst, klukkan er að ganga eitt. En,
— já, en sumum finnst maturinn koma
nokkuð seint. En hann er góður, þegar hann
kemur, kryddaður stuttum ræðum, eins og
alltaf, þegar borðað er, eða drukkið kaffi á
ferðalaginu. í tíma og ótíma eru teknar
myndir á ótal myndavélar. Nú er snúið til
heimferðar. Við leggjum smá lykkju á leið
okkar og förum niður í Borgarnes. En einn
kaupfélagskvennamaðurinn fær þá ágætu
hugmynd, að verða eftir með sína konuna
Upp á hvora hönd, á mosavöxnum hól, sem
stendur upp úr mýrinni við vegamótin.
Kveðst hann ásamt konum sínum muni skoða
fsgurð himinsins og hlusta á raddir náttúr-
unnar á meðan við eyðum tímanum í Borgar-
nesi. Mörgum finnst hugmyndin athugandi
til eftirbreytni. En meðan vangaveltur standa
sem hæst, renna bílarnir af stað og óðar
erum við í Borgarnesi. Við skoðum fagran
skrúðgarð kvenfélagsins, sem ber nafn
Skallagríms og er haugur hans þar í einu
horni garðsins. Skammt frá er tignarleg
kirkja í smíðum og gnæfir hún yfir öll hús
þorpsins. Hún stendur uppi á háu kletta-
bslti, þaðan er mjög fagurt útsýni yfir fjörð-
inn. Syngjandi kveðjum við þorpið og hjá
vegamótunum hittum við þremenningana
aftur, sm láta vel af hóls-vistinni.
Næsti viðkomustaður er Hvanneyri. Þar er
£Út hvað að sjá, kirkja, skóli, skrúðgarður
°g stórt fjós. En við megum ekki eyða hér
iöngum tíma, því kaupfélagið á Akranesi
hefir boðið okkur í kaffi og búast má við
að það sé farið að rjúka. Það líður ekki á
löngu þar til við erum á Akranesi. Þar er
°kkur vel fagnað, og kaupfélagsbúðirnar
standa okkur opnar, þó komið sé fram yfir
^okunartíma. Þrátt fyrir allt er kaffið sem
við drekkum á hótelinu, vel heitt og nóg að
bíta og brenna. Flestir skoða sementsverk-
smiðjuna en nokkrir heimsækja frændur og
vini í bænum.
Og nú skal halda heim viðstöðulaust.
^yrir Hvalfjörð förum við og þykir engum
leiðin löng, eins og oft vill þó við brenna.
Það er orðið skuggsýnt, enda komið fram
yfir miðnætti, þegar við komum heim.
Við kveðjumst þakklátar í huga fyrir þessa
dásamlegu daga. Við höfum kynnst nokkuð
°g notið gleðinnar saman í ríkum mæli.
Oskandi væri að sem flestar kaupfélags-
konur, já, reyndar allar húsmæður, ættu
bess kost, að fara slíka ferð á næsta sumri
°g að sólguðinn yrði þeim jafn gjöfull og
hann var okkur. Þá gætu þær yljað sér við
S°1 frá liðnu sumri, þegar norðanstormurinn
n®ðir, nístandi og bitur og snjórinn liggur
yfir landinu eins og hvitur feldur.
L.
MINNING:
Asgeir Theódór Daníelsson
Hinn 9. marz s.l. lézt í Landsspítalan-
um í Reykjavík Asgeir Th. Daníelsson,
á 71. aldursári.
Hann var fæddur að Yzta-Gili í Langa-
dal 20.' júní 1886. Fluttist hann kornung-
ur að norðan, ásamt foreldrum, Daníel
Guðnasyni og Ingunni Jósafatsdóttur,
suður á Stafnes á Miðnesi, þar sem hann
dvaldi frameftir æskuárunum. Snemma
fór hann að stunda sjó, eða strax um
fermingaraldur, fyrst úr verstöðvum þar
syðra, á opnum bátum, en síðar á stærri
skipum, skútum, vélbátum, línuveiðurum
og togurum. Hafði hann á köflum skip-
stjórn á hendi.
Eftir samfellt 30 ára sjómennsku sinnti
hann um skeið verzlunarstörfum, þar til
hann fluttist til Keflavíkur, þá úr Reykja-
vík, fyrir rúmum 20 árum, gerðist hann
þá hafnsögumaður og umsjónarmaður við
hina nýgerðu höfn í Keflavík. Þegar
stofnað var til landshafnar í Keflavík og
Njarðvík 1947, og ríkið tók við hafnar-
mannvirkjunum í Keflavík, varð hann
gjaldkeri og bókari þess fyrirtækis, og
gegndi hann því starfi til janúarloka 1956,
er hann varð að láta af því sakir heilsu-
brests. Fluttist hann þá til Reykjavíkur.
Þá hafði hann starfað í þágu Keflavikur-
hafnar um full 20 ár, séð það nytjafyrir-
tæki vaxa, stutt að vexti þess í hvívetna,
enda bar hann það mál mjög fyrir brjósti.
Eftir að Keflavík fékk kaupstaðarréttindi
1949 var Asgeir endurskoðandi reikninga
Keflavíkurbæjar og fyrirtækja hans, og
vann hann að þeim störfum fram á þann
dag, sem hann hvarf að heiman skömmu
eftir áramótin síðustu, til þess að leggjast
á sjúkrabeðinn.
Asgeir Daníelsson var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Jónína M. Bergmann,
frá Daglavík á Miðnesi. Með henni átti
hann einn son, Daníel Bergmann, bakara-
meistara í Reykjavík. Síðari kona hans
er Olafía Jónsdóttir frá Fögruhlíð á
Snæfellsnesi. Þau áttu eina dóttur, Ing-
unni, sem gift er Valdimar Jóhannssyni
bókaútgefanda í Reykjavík. Stjúpbörn Ás-
geirs, börn Ólafíu konu hans frá fyrra
hjónabandi, eru: Ragnheiður Einarsdóttir
Ásgeir Theódór Daníelsson.
gift Sveini Jónssyni forstjóra í Sandgerði,
Ragnheiður Þorkatla, búsett i Reykjavík,
Hrefna, látin fyrir 2 árum, og Hrafnkell,
sem lézt tingur við háskólanám í Þýzka-
landi. Heimili Ásgeirs og Ólafar var ríkt
af samúð, hann unni konu sinni mjög,
börnum sínum og eigi síður stjúpbörnum,
enda naut hann af þeirra hendi allra og
maka þeirra gagnkvæms trausts og virð-
ingar.
Með Ásgeiri Daníelssyni er í valinn
hniginn merkur fulltrúi þeirrar kynslóðar,
sem nú er óðum að ganga af sviðinu, og
skila okkur hinum yngri dýrmætari leyfð,
ef við kunnutn með að fara. Asgeir var
mjög starfsfús maður og góður starfs-
maður, nákvæmur og trúr því sjónarmiði,
að gera hlutina vel og rétt, svo að allt
stæði heima, svo að sókn morgundagsins
mætti án nokkurs fyrirvara byggja á sein-
asta pennafari kveldsins á undan.
Valtýr Guðjónsson.
Þair sem fsngu lánað hjá mér fyrir
nokkuð löngu: Bakpoka (norskan), 2
svefnpoka, 1 tjald, eru vinsamlega
beðnir að skila þessu fljótlega, svo og
bókum og leikritum, sem ég hef lánað.
Helgi S.