Faxi - 01.11.1957, Blaðsíða 2

98
F A X I
Svar við hréfi
Ólafur Sigurjónsson.
látið sér skiljast, að örvandi hönd þeirra
hvetur hina yngri til starfa, í félagsmál-
um sem þessum. Það er í rauninni viður-
kenning á starfi þeirra.
Iþróttasjéjður mun leggja fram 30% af
kostnaðarverði, en alls munu vallarfram-
kvæmdirnar kosta nú um 450 þúsund kr.
Stærð grasvallarins er 105 metra langur
og 70 metra breiður með 400 metra langri
hlaupabraut, 5 metra breiðri, auk þess
stökkgryfjur, einnig malarvöllur í bygg-
ingu 60X100 metrar, búið er að keyra
ofan í hann aðal undirlag.
Gísli Halldórsson arkitekt teiknaði
vellina og hafði tæknilega yfirumsjón
verksins.
Olafur Sigurjónsson sá um framkvæmd
og verkstjórn.
Eg vil fyrir hönd Ungmennafélagsins
færa Þorsteini Einarssyni íþróttafulltrúa
sérstakar þakkir okkar fvrir hjálpfvsi hans
og velvilja í þágu þessa verks.
Iþróttavallarnefnd og öllum þeim er
hér hafa verið nefndir og öðrum, sem á
einn eða annan hátt hafa greitt götu þessa
verks og unnið hér virkum höndum, vil
ég færa innilegustu þakkir.
Kvenfélagið í Njarðvík hefur nú fyrir
skömmu afhent okkur að gjöf kr. 10.000,00
til íþróttavallarins.
Ég hef í stórum dráttum rakið tildrög
þess að við nú fjölmennum hér. Einum
áfanga, eins og ég gat um áðan, í starfi
Ungmennafélagsins, er náð, að vissu
marki og við fögnum því í dag. Við
mína Ungmennafélaga vil ég segja þetta:
Bætt íþróttaskilyrði krefjast aukins íþrótta-
í síðasta blaði Faxa, er nokkrum spurn-
ingum heint til heilbrigðiseftirlitsins í
Keflavík, varðandi hunda, ketti og dúfur.
Það er bæði sjálfsagt og kærkomið að
svara þessum fyrirspurnum svo greinilega
sem verða má og veita frekari upplýsingar
um fyrirhugaðar aðgerðir.
I heilbrigðissamþykkt fyrir Keflavíkur-
kaupstað segir svo, í VII. kafla, 35. gr.:
„Allt hundahald er bannað i Kefla-
víkurkaupstað".
Nokkur önnur ákvæði eru um húsdýr
og alifugla til nytja, en engin sérstök
ákvæði um ketti eða dúfur.
1 lögreglusamþykkt fyrir Keflavíkur-
kaupstað, VIII. kafli, 70. grein, segir svo:
„Hundahald er bannað í Keflavík,
nema með sérstöku leyfi. Skyldur er
hver hundaeigandi að hafa helsi á
hundum sínum með áletruðu Kvík og
tölu. Bæjarsjóður útvegar merkispjöldin,
en lögreglustjóri afhendir þau eigend-
um hundanna, gegn greiðslu andvirðis
þeirra, sem rennur í bæjarsjóð.
Hver hundur, sem ekki ber slíkt
helsi eða fylgir utanbæjarmanni, er
réttdræpur, ef eigandi hirðir hann ekki
og greiðir áfallinn kostnað innan viku
eftir að hundurinn hefur verið aug-
lýstur.“
I fjórum greinum öðrum, í sama kafla
lögreglusamþykktar, eru nánari ákvæði
um hunda og meðferð þeirra, svo sem
sektarákvæði fyrir brot á settum reglum.
1 lögreglusamþ. eru nokkur önnur
ákvæði um húsdýr og meðferð þeirra,
en engin bein ákvæði um ketti og dúfur.
Hvað hundunum viðvíkur verður leit-
ast við að framfylgja settum reglum svo
fljótt sem geymsluhúsiiæði fyrir lausgang-
andi hunda er fengið. Öllum þeim sem
lífs, og færa fram þá ósk, að við verðum
öll samtaka um það, að halda þessum
íþróttavelli í góðri hirðu sjálfum okkur,
íþróttunum og byggðarlaginu til sóma.
Að svo mæltu afhendi ég Ungmenna-
félagi Njarðvíkur íþróttavöllinn og lýsi
því yfir að íþróttaleikvangur Ungmenna-
félagsins er tekinn til starfa.
Æska Njarðvíkur, já, æska Suðurnesja,
vertu velkomin til leiks, hér á þessum
stað, um ókomin ár.
ætla sér að eiga hunda her því að merkja
þá og láta skrásetja og kynna sér nánari
ákvæði um meðferð þeirra. Allir hundar
sem ekki hafa góða eigendur, eða enginn
sinnir um, verða því teknir úr umferð.
Um ketti eru engin bannákvæði finnan-
leg. Frá heilbrigðis- og siðferðilegu sjónar-
miði er ekki unnt að láta heilan skara
umhirðulausra katta, alast upp í útihús-
um og á flæking um bæinn. Fjölgun katta
er svo ör að til vandræða getur horft
áður en varir. „Bæjarmaður“ og aðrir
bæjarmenn ættu að hafa það í huga að
það er vandaverk að dæma ketti til dauða,
sumir fóðra ketti um tíma í útihúsum
bæði af góðvild og til rottuvarna, og oft
er erfitt að ákveða hvort um húskött í
ævintýraleit er að ræða eða flækingskött.
Reynt verður að fara bil beggja, lofa fólki
sem hirðir um ketti sína að hafa þá, en
láta flækingskettina hverfa. Mikilsverð að-
stoð í þessu er að tilkynna lögreglunni
dvalarstaði flækingskatta, þegar fullvissa
er fengin um að svo sé.
Verra er við dúfurnar að eiga. Fjöldi
unglinga elur upp dúfur og fara margir
vel með þær og gæta þeirra vel, en aðrir
verða kærulausir og missa þær úr vörslu
og þannig myndast flækingsdúfur. Sum-
um þvkja dúfur skaðræðisgripir mestu og
geta þær verið það. I Reykjavík hefur
herferðin gegn dúfunum reynst erfið og
kostnaðarsöm og árangur ekki þar eftir.
Til gamans má geta þess að í stórborg-
unum London og Róm, eru heil torg, þar
sem er arðvænlegur atvinnuvegur að selja
vegfarendum korn til að gefa umhirðu-
lausum dúfum. I Keflavfk höfum við
ekkert dúfnatorg og ef til vill önnur
sjónarmið á þessum friðarins fugli. Að
sjálfsögðu mun lögreglan og heilbrigðis-
eftirlitið kynna sér árangur og aðferðir
annarra og framkvæma það sem tiltæki-
legt þykir. Rétt er að brýna það fyrir
unglingum þeim, sem eiga dúfur að gæta
þeirra vel, annars getur svo farið að heimt-
urnar verði slæmar einhvern daginn.
Ég vil svo fyrir hönd heilbrigðiseftir-
litsins þakka „Bæjarmanni" fyrirspurn-
ina og vinsamlegar ábendingar. Allar
ábendingar eru með þökkum þegnar og
allt samstarf við fólkið í bænum, til að
bæta úr því sem miður fer, er sérstaklega
kærkomið. Helgi S. Jónsson.