Faxi - 01.12.1957, Blaðsíða 31
F A X I
139
Eitt dauðaslysið enn, milli Ytri
Njarðvíkur og Keflavíkur!
Á veginum milli Ytri-Njarðvíkur og
Keflavíkur hafa nú, með ekki löngu
millibili, orðið fjögur dauðaslys, fyrir utan
minni slysfarir af völdum umferðar-
innar, en sumum þó það miklum, að það
veldur viðkomendum ævilöngum örkuml-
um. Þar að auki veit enginn, hve hurð
hefir oft skollið nærri hælum, að slys yrði
á þessum vegarkafla, en sem tekizt hefir
að afstýra á síðustu stundu.
Það er eins og það þurfi að gerast
undur og stórmerki til að vekja menn
til meðvitundar um það sem gera þarf.
Það er þó ekki af því að það sé ekki oft
búið að vara við þeirri hættu, sem stafar
af þeirri geysilegu umferð, sem er á þess-
um vegarkafla frá flugvallarhliðinu og út
í Keflavík, en það mun vera um 3—4
kílómetrar.
Eg efast um, að það sé nokkur vegur
á landinu fjölfarnari —, og undanskil ég
þá ekki veginn milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Auk þess er mjög fjölferð-
ugt milli Ytri-Njarðvíkur og Keflavíkur,
bæði gangandi og hjólandi fólk, því menn
stunda vinnu á báðum stöðum gagn-
kvæmt, eins og síðasta dauðaslysið sýnir.
Undanfarandi þrjú ár í röð hefir að
tilhlutan hreppsnefndar Njarðvíkurhrepps
og sýslunefndarmanns hreppsins verið
samþykktar á sýslufundum Gullhringu-
sýslu eftirfarandi tillaga í 5 liðum:
1. Að þjóðvegurinn frá flugvallarheiði til
Keflavíkur verði malbikaður.
2. Að þjóðvegurinn frá flugvallarhliði
til Keflavíkur verði upplýstur.
3. Að hámarkshraði ökutækja verði á
þessum vekarkafla sami og innanhæja.
4. Að hlutast verði til um að ríkislög-
reglan á Keflavíkurflugvelli sjái Njarð-
víkurhreppi fyrir lögregluaðstoð eftir
því, sem þörf krefur og tilefni gefst til
hverju sinni, vegna ríkjandi ástands í
varnarmálunum.
5. Að athugaður verði möguleiki á því,
að beina hinni miklu flugumferð að
og frá flugvellinum frá flugi yfir
íbúðarhverfi hér á skaganum, þó sér-
staklega yfir Njarðvíkurnar; því að það
mun vera alls óþekkt fyrirbæri annars-
staðar í heiminum, að slíkt flug, sem
hér á sér stað yfir bæina, þekkist.
Þessi tillaga var samþykkt með öllum
atkvæðum í sýslunefndinni —, öll árin,
og oddvita sýslunefndarinnar falið að
koma henni á framfæri við viðkomandi
stjórnarvöld; og það var gert, er mér sagt,
en alveg án árangurs. Þó skeði það merki-
lega, að oddviti sýslunefndar Gullbringu-
sýslu, sem á sínum tíma stóð að sam-
þykkt þessarar tillögu, varð á tímabilinu
varnarmálaráðherra, sem þessi mál senni-
lega heyra undir; það var sama, enginn
árangur sýnilegur.
Það mun rétt að gera grein fyrir þess-
ari tillögu og hverjum lið hennar.
Það mun sízt líta svo út að fyrsti liður
tillögunnar dragi úr slvsahættunni, þar
sem farið er fram á að umræddur vegar-
kafli verði malbiþaður, en samhliða því
að hann verði lýstur —, og hraði öku-
tækja verði ákveðinn sami og innanbæja,
ætti slysahætta af þeim sökum ekki að
verða meiri.
Nú stendur svo á, eins og kunnugir
vita, að nokkuð langur kafli af umrædd-
um þjóðvegarkafla liggur í gegnum byggð-
ina í Ytri-Njarðvíkum, er því ástandið,
eins og það er í þessum efnum, alveg
óboðlegt og óviðunandi. A sumrin, þegar
allir vegir eru þurrir, og umferðin eins
og hún er, eða hefir verið, má segja, að
varla sjáist á milli húsa, sem næst eru
veginum, fyrir moldroki við umferðina,
þar við bætist svo það, að á þessum slóð-
um er mjög sjaldan logn, og því dregst
rykskýið alveg yfir hyggðina til beggja
liliða, íbúum til hrellingar og heilsuspillis.
2. liður tillögunnar um lýsingu á veg-
inum, er bein ráðstöfun til öryggis veg-
farendum.
3. liðurinn, um hámarkshraða öku-
tækja, er einnig ákveðinn til öryggis veg-
farendum, þó hann sé, því miður, oft
brotinn.
4. liðurinn, um lögregluaðstoð. Sýslu-
maðurinn upplýsti það á fundinum, er
mér sagt, að um lögregluaðstoð til Njarð-
víkurhrepps geti ekki orðið að ræða frá
flugvallarlögreglunni því hún hefði ærið
nóg að starfa á flugvellinum, ekki fjöl-
mennari en hún er, og geti alls ekki sinnt
öðru en því, sem þar færi fram, en benti
þess í stað á, jafnframt því, að viður-
kenna nauðsyn á lögreglu í Njarðvíkur-
hreppi, vegna fjölmennis, sérstaklega á
vissum tímum árs, þá yrði hreppurinn að
verða sér úti um lögreglu eftir öðrum
leiðum, sem vafalaust líka verður gert,
því þörfin er mjög brýn og aðkallandi.
Eg vil leyfa mér að fullyrða, að allir
viðkomendur þessara mála gerðu sér
miklar vonir um að þcssar tillögur sýslu-
nefndarinnar, svo sanngjarnar sem þær
eru og aðkallandi, fengju fljótan og góðan
endir, en svo hefir ekki samt orðið raunin
á, enn þá.
Ekki hvað sízt byggðu menn vonir á
því, er svo bar undir, að sýslumaðurinn,
sem að þessum málum stóð í sýslunefnd
Gullbringusýslu á sínum tíma, var og er
uppbótarþingmaður Gullbringusýslu og
varð svo á sama tíma ráðherra í ráðu-
neyti Hermanns, sem þessi mál einmitt
heyra undir og honum því vafalaust mjög
innan handar, að koma þeim á framfæri,
hver svo sem endirinn yrði. Sú hefir samt
ekki orðið raunin á enn þá.
Telja má víst að það sé af öðrum
ástæðum en af umhyggju fyrir háttvirt-
um kjósendum, að svo hefir tekizt til, að
þetta áhugamál sýslunefndar Gullbringu-
sýslu hefir ekki enn þá fengið neina
áheyrn, þó ráðherrann væri á sínum tíma
með að samþykkja framanritaða tillögu í
sýslunefndinni.
Eg vil leyfa mér, í nafni allra þeirra,
sem þessi mál varða, að skora á varnar-
málaráðherra að nota aðstöðu sína til al-
varlegrar athugunar og leggja það tafar-
laust fyrir það þing, sem nú situr, til
meðferðar og afgreiðslu, og sýna með því
fulla viðleitni, hver svo sem úrslitin verða.
Dauðaslys það, sem nú síðast varð á
umræddum vegarkafla, hrópar til þeirra,
sem þessi öryggisinál heyra undir, að
gera tafarlaust einhverjar þær ráðstafanir,
sem gætu miðað að því, að svona slys
komi ekki fyrir þarna aftur; og einmitt,
ef sú tallaga, sem að framan getur, yrði
samþykkt, og svo framkvæmd, mætti
segja að þeir, sem þessi mál heyra undir,
hafi gert skyldu sína, en fyrr ekki.
Stefán Sigurfinnsson.