Faxi - 01.05.1960, Blaðsíða 2

66
F A X I
Marta Valgerður Jónsdóttir:
Minningar frá Keflavík
Arið 1892 var gerð nokkur umbót á
póstmálum Suðurnesja. Fyrir þann tíma
hafði póstur farið frá Reykjavík um Suð-
urnes og þrætt strandlengjuna til Kefla-
víkur og suður um Nesin, jafnvel til
Krísuvíkur og alla leið til Eyrarbakka og
þaðan til Reykjavíkur. Munu þetta hafa
verið stopular og að einhverju leyti ó-
reglulegar ferðir. Það lætur að líkum, að
bréf frá Keflavík hafi verið lengi á leið-
inni með svona póstferð, enda þurfti oft
að gera ferð frá Keflavík beint til Reykja-
víkur með áríðandi bréf og skjöl. Voru
það einkum kaupmenn, sem gerðu út
menn í slíkar sendiferðir.
Þær umbætur, sem gerðar voru á póst-
leiðinni um Suðurnes, voru þessar:
Aðalpóstur kom frá Reykjavík til Kefla-
víkur mánaðarlega, var þá póstur aðskil-
inn í Keflavík, en aðalpóstur hélt áfram
út að Utskálum og suður á Hvalsnes,
sneri þar við og hélt sömu leið til baka
til Reykjavíkur. Þessi aðalpóstur var æv-
inlega ríðandi og hafði fleiri og færri
koffortahesta, eftir því sem þörf gerðist.
Strax eftir komu Reykjavíkurpóstsins var
póstur sá, er aðskilinn hafði verið í Kefla-
vík, sendur áfram til Hafna, Grindavíkur,
Krísuvíkur, Vogsósa og Eyrarbakka, sem
var endastöðin. Sneri póstur þá til baka
sömu leið til Keflavíkur, en hann var fót-
gangandi.
Síðar bættust fleiri bréfhirðingastaðir
við á þessari leið, t. d. Herdísarvík, þar
bjó um langt skeið Þórarinn smiður Árna-
son sýslumanns í Krísuvík, Gíslasonar og
kona hans Ólöf Sveinsdóttir. Var póstur
til húsfrú Ólafar oftast eins stór eða stærri
en til hinna bréfhirðingastaðanna saman-
lagt, en svo stóð á því, að Ölöf var
esperantisti og skrifaðist á við fólk víðs-
vegar um heim, einnig fékk hún sent
mikið af blöðum, er gefin voru út á
Esperanto. Mun Ólöf hafa verið langsam-
lega fyrsta kona hér á landi, er lærði það
mál. ,
A vetrum var þessi póstleið frá Keflavík
suður yfir Reykjanesfjallgarðinn ill yfir-
ferðar, enginn lagður vegur var á þessari
leið, en yfir ferleg hraun var að fara, lá
vegarslóðinn ósjaldan á gjáarbörmum, var
þetta því afar hættuleg leið, er fannfergi
Karítas Jóhannsdóttir.
lá yfir landinu. Það var því ekki heiglum
hent að fara þessa fáförnu leið í vetrar-
myrkri og illviðrum, þurfti þar til dugnað
og harðfylgi. ,
Um tvo tugi ára fór sami maður þessar
póstferðir. Það var Ólafur Jónsson, er
lengi bjó í Keflavík. Var hann ævinlega
nefndur Ólafur póstur. Hann var harð-
duglegur maður og áreiðanlegur og leysti
starf sitt af hendi með mikilli prýði og
samvizkusemi. Ólafur var stór og föngu-
legur maður, sterklegur og vel vaxinn.
Hann var kvæntur Karítasi Jóhannsdótt-
ur, fríðleikskonu, alsystur Bergsteins for-
manns í Keflavík (Faxi, XV., 6.—7. tbl.).
Voru þau gefin saman í hjónaband 17.
júní 1888.
Hófu þau strax búskap í Keflavík og
stundaði Ólafur aðallega sjómennsku, og
var hann atgervismaður að hverju sem
hann gekk. Sjómennsku stundaði hann
að öðrum þræði eftir að hann gerðist póst-
ur.
I kringum aldamótin hafði Ólafur byggt
sér hús við Jshússtíg, gegnt húsi Bjarna
Ólafssonar, cr var ívið ofar. I^etta hús
stendur enn að stofni til og hefur frú
Kristín Guðmundsdóttir, eigandi hússins,
rekið þar verzlun um langt skeið.
Þeim hjónum, Karítasi og Ólafi, varð
tíu barna auðið, en fjögur þeirra dóu í
bernsku. Var því ærið mikið starf hús-
freyjunnar, að annast barnahópinn, oft
ein í lengri tíma, er húsbóndinn var í
Ölafur Jónsson, póstur.
póstferðum, og að sjálfsögðu án allra
frétta af ferðum hans frá því að hann
hélt úr lilaði, þar til póstlúðurinn gall,
er heim var komið. Má nærri geta, að
stórlunduð og viðkvæm kona með stóran
b’arnahóp og þröngan hag, hafi átt marga
vökunóttina í hríðarbyljum vetrarins á
þeim árum, er börnin voru lítil og hún
þurfti fyrir öllu að sjá. Ólafur póstur var
Eyfellingur að ætterni. Hann var fæddur
að Rauðafelli undir Eyjafjöllum 8. apríl
1860. En þar bjuggu foreldrar hans, Jón
Jónsson og kona hans Sigríður Jónsdóttir.
Jón, faðir Ólafs, var fæddur að Rauðafelli
14. des. 1825. Var faðir hans Jón, f. 1793,
Einarsson, er síðar bjó lengi að Rauðafelli.
Jón mun hafa verið skaftfellskur, því
fæddur var hann á Ytri-Sólheimum í Mýr-
dal, en kona Jóns og amma Ólafs var
Ingibjörg, f. 13. nóv. 1793, Hjörleifsdóttir
bónda á Svaðbæli Sigurðssonar og konu
hans, Ingibjargar Magnúsdóttur.
Sigríður, móðir Ólafs, var fædd 5. apríl
1828 á Eyvindarhólum undir Eyjafjöllum,
en þar bjggu foreldrar hennar, Jón Jóns-
son og Þuríður Ólafsdóttir, en þau fluttu
brátt að Rauðafelli og bjuggu þar langa
ævi.
Jón, faðir Sigríðar, var fæddur í Skógum
undir Eyjafjöllum 21. sept. 1798, sonur
Jóns í Steinum Ólafssonar og Herdísar
Guðmundsdóttur. Þuríður, kona Jóns og
amma Ólafs, var fædd 4. sept. 1794, dóttir
Ólafs bónda á Raufarfelli langa ævi, og