Faxi

Árgangur

Faxi - 01.12.1960, Blaðsíða 23

Faxi - 01.12.1960, Blaðsíða 23
F A X I 167 KRISTÖLLUN Fram með björgum. Blómin anga björgum frammeS í þeynum. Einu sinni var ólfarann, Liljurós, og Ijósföl mœr í leyni. Björgin standa með byssu um öxl, en blóm í hneslu, lilju, rós. Og úti komin ólfamœr, sem unaSslega hvíslar: Liljurós, gef mig, eg gef mig í Ijós. Og kemur ekki önnur meS óminnisveig í könnu, Liljurós. Og þar hin þriSja með rós, með ekkert um sig miðja, Liljurós, Liljurós, LILJURÓS. Kristinn Reyr Pétursson. (Úr Ijóðabókinni Turnar við torg, 1954). var a3 reyna að æfa sig í skrift. Hann skrifaði mjög læsilega hönd. Aldrei varð ég var við að fólk vantreysti honum sem kennara, þó að hann væri aðeins sjálf- menntaður, og ég vissi til þess að hann var vel metinn meðal kennara í nágrenn- inu. Launin voru ekki há, 200 krónur um árið, eða öllu heldur veturinn. A sumrin stundaði hann garðyrkjuna og gerði það af kappi, lagði mikið að sér og urðum við börnin fljótt að taka þátt í því starfi. Með þessu gat hann þó framfleytt fjölskyld- unni án nokkurs styrks. Árið 1897 var honum sagt upp jarðnæð- inu í Narfakoti og tók honum það sárt, með allan barnahópinn, 10 talsins. Hann reisti sér þá lítið hós við kálgarðinn mikla, sem hann hafði ræktað, og kallaði það Akur. Þar var hann svo til dauðadags. Faðir minn var skáldmæltur vel, þó að hann gerði ekki mikið að því að yrkja. Þegar hann varð að fara frá Narfakoti, orkti hann kvæði, er hann nefndi „Á vega- mótum frá Narfakoti að Akri 5. júní 1897“. Mér finnst ekki óviðeigandi að ljúka grein þessari með því að birta nokk- uð af kvæðinu. Það er í tveim hlutum og er of langt til þess að birta það allt, og tek ég því seinni hlutann. Faðir minn var einlægur trúmaður, eins og kemur fram í kvæðinu. Ég flý í náðarfaðminn þinn, ó faðir guð og drottinn minn, því húsið mitt í heimi hér nú hefur loþazt fyrir mér. Ó, lof og dýrð og þöþþ sé þér að þú um tíð, sem liðin er, mig leiddir, styrþtir lífs á braut og léttir stríð og mýþtir þraut. Þitt heilagt orð mín huggun var þá hugarstríð og raunir bar, þinn þœrlciþ sýndi þristin þjóð, er þringum mig til hjálpar stóð. Æ, sjá nú mína sáru nauð, ce, sjá mig vantar daglegt brauð, œ, send mér það er sýnist þér til sannra heilla verði mér. / O, blessa nú mín áform öll, heyr andvörp min og neyðarþöll. mér forða hungri, hœttum, neyð, við hönd mér jafnan þína leið. Sjá fagra barnaf jöldann hér, ó faðir þær, sem gafstu mér, ó, lát þau blómgast lifs á grein og lceþna gjörvöll þeirra mein. Eg fel nú þinni föðurnáð, ó faðir, líf og allt mitt ráð, í blessun snúðu bágum hag og börn mín geymdu nótt og dag. / / Arscell Arnason. Gangandi „félagi“ mætti hlaupandi „félaga“. „Hvert ert þú að fara?“ kallaði sá gangandi. „Á veiðar," svaraði hinn án þess að hægja á sér. „Hvað! Á veiðar!“ kallaði hinn. „Hvar er byssan þín?“ — „Hún kemur hérna á eftir,“ másaði hlauparinn og gaut hornauga um öxl til hóps af lögreglumönnum alvopnuðum, sem komu hlaupandi á eftir honum. Leiði óþekkta sjómannsins í Útskálakirkjugarði. Árið 1946 fannst sjórekið lík í Lambastaða- vör í Gerðahreppi. Lík þetta var þannig á sig komið, að það var með öllu óþekkjanlegt. Við kistulagningu atvikaðist það svo, að ekki náð- ist til prests, en Þorlákur Benediktsson í Ak- urhúsum flutti þar hugnæma bæn. Var líkið svo jarðsett í Útskálakirkjugarði og hefur leiði þess síðan verið leiði hins óþekkta sjómanns. Að aflokinni messu á Sjómannasunnudaginn, sem haldin er í Útskálakirkju ár hvert, fer sóknarpresturinn, ásamt öllum kirkjugestum, að leiði óþekkta sjómannsins, þar sem með- hjálpari kirkjunnar leggur blóm á leiði hans. Preturinn flytur síðan bæn og kirkjukórinn syngur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Faxi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Faxi
https://timarit.is/publication/678

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.